99
Amma Fatimə (ə ) ikinci sarsıdıcı zə rbə ni alır. Bu zə rbə
ə
vvə lki zə rbə kimi ş iddə tli olmasa da, onun qə də r də rindir.
Bə lkə də , daha də rin! Bu zə rbə birincinin ardınca, fasilə
vermə də n vurulur: Peyğ ə mbə rə (s) Əli (ə ) yox, baş qa biri
caniş in seçilmiş dir! Hə r ş ey aydındır. Bə s nə üçün vida
hə ccində n qayıdarkə n Hə zrə t Peyğ ə mbə r (s) Qə diri-Xumda
Əlinin (ə ) vilayə tini, rə hbə rliyini tə sdiq etmiş di?! Nə üçün elə
bu sə fə rdə , bu hadisə də n sonra on iki nə fə r pusquda durub,
Peyğ ə mbə ri (s) və olsun ki, Əlini (ə ) qə tlə yetirmə k istə yir?
Bu qə sd Qə diri-Xumdakı e`lanla ə laqə siz deyil. Çünki seçim zamanı
baş verə n hadisə lə r tə sadüfi olmur. Nə üçün bu on iki nə fə r
hə bs olunduqda onların adları açıqlanmır? Hansı ki, bu hadisə adi bir
hadisə deyil. Nə üçün çox tə hlükə li Tə buk döyüş ündə yaş ı
keçmiş Peyğ ə mbə r (s) bütün yaş lılarla döyüş ə getdiyi halda Əlini
(ə ) Mə dinə də saxlayır? Əliyə (ə ) deyir: «Harunun Musa yanındakı
mə qamını mə nim yanımda tutmaq istə mirsə n? Axı mə ndə n sonra
peyğ ə mbə r yoxdur!».
Hə zrə t (s) nə üçün ölüm yatağ ında ikə n qoş unu intiqam üçün
Ruma göndə rmə k istə yir? Nə üçün nüfuzlu Əbu Bə kr, Ömə r bu
döyüş ə e`zam olunur? Nə üçün e`tirazlara baxmayaraq 18 yaş lı
Üsamə qoş una baş çılıq edir? Nə üçün qoş unun tez yola çıxması üçün
hə tta mane` olanlara nifrin edir? Amma belə bir vaxtda Əli (ə ) ilə
qalmaq istə yir? Nə üçün ona kağ ız-qə lə m verilmir? Nə üçün üçüncü
və siyyə tdə susur? Nə üçün özü namaza gedə bilmə yə ndə Əlini
(ə ) çağ ırtdırır? Amma qızlarının xə bə rdarlığ ı ilə Əbu Bə kr və
Ömə r peyda olur? Bunu görə n Peyğ ə mbə r (s) hə r üçünü
mürə xxə s edir! Niyə ? Nə üçün ölümü yaxınlaş dıqca daha çox
tə krarlayır: “Fitnə lə r qaranlıq gecə lə r tə k yaxınlaş ır...”.
100
Əli (ə ) Peyğ ə mbə rin (s) də fnini baş a çatdırır. Əshabın
böyüklə ri isə Əlinin haqqını, hüququnu də fn edirlə r. Mə scidə
qayıdırlar və xə lifə öz vilayə t xütbə sini oxuyur. Əli (ə ) isə
Peyğ ə mbə rin (s) boş qalmış otağ ından Fatimə nin (ə ) otağ ına
qayıdır və iyirmi beş illik qaranlıq, üzücü bir tə nhalıq baş lanır!
Fatimə (ə ) üçün sanki hə r ş ey süqut etmiş dir. Misilsiz ə zablar
bahasına baş a gə lmiş bir qə sr, sanki ani olaraq xarabaya çevrilmiş di.
İ slamın taleyi Sə qifə də tə `yin olunur. Bu mə clisdə Əli (ə ),
Sə lman (r), Əbuzə r (r), Əmmar (r), Miqdad (r) və bu kimi sə daqə tli
insanlar iş tirak etmir! İ ndi bu insanlar Fatimə nin (ə ) evində toplanıb.
Onları Əliyə (ə ) bağ layan nə dir? Onlar nə Ovs, nə Xə zrə c
qə bilə sində ndir. Mə dinə də ünvanları, qə bilə bağ lılıqları yoxdur.
Onların bir hissə si Sə lman (iranlı), Əbuzə r (sə hralı) kimi qə riblə r,
Əmmar kimi anası afrikalı qara kə niz, atası yə mə nli kimsə sizlə rdir,
xurmasatan Meysə m kimi sadə insanlardır. Əli (ə ) iş ığ ına
yığ ış anlar!
Bu insanlar hə zrə t Peyğ ə mbə rin (s) ə zizlə ri idilə r. İ ndi isə
Əlidə n (ə ) baş qa ümid yerlə ri yoxdur. Əli (ə ) özü də yalqızlıqda
onlardan fə rqlə nmir. Otuz neçə yaş lı bu gə nc kasıb və
də stə sizdir. Döyüş lə r qə hrə manı, elm və tə qva nümunə si olan
bir insan bu gün sakit dayanmış dır.
Bir ruh öz dövrünün sə viyyə sində n çox ucaya qalxarsa, tə nhalaş ar.
Gözə lin varlığ ı istə r-istə mə z çirkinin varlığ ını sıxıntıda qoyur. Bu
insan nə qə də r tə vazö göstə rsə də , ə trafdakılar ona qarş ı çıxır.
Bu ruhun real ucalığ ı ə trafdakıları sıxır və ona tə `sir göstə rilir ki,
kütlə nin sə viyyə sinə ensin. Əlinin (ə ) kiçildilmə sinə sə `y
göstə rə nlə ri də mə hz onun ucalığ ı narahat edirdi.
101
Mə hz bu sə bə bdə n mühacir və ə nsarın düş mə ni olan Bə ni-
Ümə yyə “Əli namaz qılmır” - deyə avam kütlə arasında tə bliğ at
aparırdı. Bə ni-Ümə yyə Peyğ ə mbə rin (s) qohumlarıdır, Ümmül-
Mö`minin Əbu Süfyanın qızıdır.
Əli (ə ) mə scidin mehrabında qə tlə yetirildi. Dedilə r: “Mə gə r
Əli namaz qılırdı ki, mə scidə daxil olub?” Nə böyük kin, nə də rin
cə halə t! Bu düş mə nçilik Əlini (ə ) Bə dr, Xə ndə k
döyüş lə rində vurduğ u zə rbə lə rin namə rd cavabıdır.
Baş qa bir maraqlı nöqtə də var. Hə min döyüş lə rdə Əlidə n
(ə ) ruh alıb Bə ni-Ümə yyə ilə döyüş ə nlə r də Əliyə (ə )
qarş ıdır. Çılğ ın qə lə bə ə hval-ruhiyyə lə ri geridə qalıb. Araya
sakitlik çöküb. Bir zaman Əlinin (ə ) zə rbə sində n ş övq alanların
qə lbində , özlə ri də hiss etmə də n, hə sə d baş qaldırıb.
Xeybə r döyüş ündə ə linə bayraq götürüb hücuma keçə n Əbu
Bə kr mə ğ lubiyyə tlə geri dönür. Ömə r də müvə ffə q ola bilmir.
Hə zrə t Peyğ ə mbə r (s) buyurur: “Sabah bayrağ ı o ş ə xsə
verə cə yə m ki, hə m o Allahı və Rə sulunu sevir, hə m də Allah
və Rə sulu onu sevir”.
Sə hə ri gün bayraq Əliyə (ə ) verilir. Əli misilsiz qə hrə manlıqla
qalaları bir-birinin ardınca fə th edir.
Bə dr və Ühüd döyüş lə rində özünü daha üstün bilə nlə r
ş ücaə t göstə rə bilmə diyi halda, Əli (ə ) savaş meydanlarında
ş imş ə k tə k çaxır. Hüneyn döyüş ündə özünü Əlidə n (ə ) üstün
tutanlar qaçdığ ı vaxt Əbu Süfyan qə hqə hə çə kə rə k, onları
mə sxə rə yə qoyur: “Bunlar ki, belə qaçır Qırmızı də nizə
tökülə cə klə r”.
Amma Əlinin (ə ) ş ücaə ti düş mə ndə kin, dostda hə sə d yaradır.
Elə bu sə bə bdə n də keçmiş dostlar artıq düş mə nlə rlə çiyin-
Dostları ilə paylaş: |