Fati MƏ fati MƏDİ R

 
108 
-  Demə k,  mə n  Hə zrə tin  qüsl,  kə fə n,  də fnini  qoyub, 
hakimiyyə t savaş ına qalxmalı idim?! 
Belə cə , hə r ş ey sona çatdı!.. 
Fatimə  (ə ) ölümünü gözlə yir. O, hiss edirdi ki, düş ündüyündə n də  
tə nhadır.  Artıq  Peyğ ə mbə rin  (s)  ardıcılları  da  biganə lik  göstə rir. 
Artıq Mə dinə ni “Peyğ ə mbə r ş ə hə ri” adlandırmaq olmaz. İ man 
ş ə hə rində   siyasə t  at  oynadır.  Artıq  cihad,  iman,  tə qva  ruhu 
ölgünlə ş miş dir.  Qanlı  qə bilə   ixtilafları  baş   qaldırmaqdadır. 
Də stə bazlıq,  xudbinlik,  mühafizə karlıq  qızış ır,  mə `nə viyyat  ikinci 
plana keçir.  
Artıq  Fatimə nin  (ə )  evi  ə trafında  sakitlikdir.  Bir  zaman 
Peyğ ə mbə rin  (s)  qə lbində   ə n  uca  mə qamı  qazananlar  yeni 
siyasə tçilə rin  gözündə n  düş mə kdə dir.  Yalnız  “zirə klə r”  önə  
keçə   bilir!  Hökumə t  qovğ asından  qulağ ı  tutulanlar  artıq  dostluq  və  
ixlas  pıçıltılarını  eş itmirlə r.  Əbu  Bə krin  ş ə xsiyyə ti,  Ömə rin 
qə zə bi, Xalidin qılıncı, Əmr Asın ayıqlıqlığ ı Mə dinə  ə hlini elə  bir 
qalaya  salıb  ki,  Fatimə   (ə )  kə narda  qalıb  və   onun  sə sini  eş idə n 
yoxdur. Fatimə nin (ə ) Mə dinə də ki düş mə nlə ri Mə kkə də ki 
düş mə nlə rində n  qat-qat  güclüdür.  Hə zrə t  Peyğ ə mbə r  (s) 
Mə kkə də  tə k-tə nha olduğ u halda, müqə ddə s sayılan bütlə ri “lal 
və  ş üursuz” adlandırırdı. Bu vaxt onun yeganə  hamisi kiçik Fatimə  (ə ) 
idi.  
Amma hə min Peyğ ə mbə r (s) ə n qüdrə tli, ə n hörmə tli vaxtında 
Üsamə nin  qoş ununu  yola  sala  bilmir.  Onun  nifrinlə rinə   baxmayaraq, 
qoş un Mə dinə də n çıxmır.  
Hə zrə t (s)  öz evində , ə n yaxın adamlarının yanında və siyyə tini 
dilinə  gə tirə  bilmir. 

---

 
109 
Xə ndə k  döyüş ündə   bütün  düş mə n  qə bilə lə r 
birlə ş ə rə k  Mə dinə yə   hücum  etmiş dilə r.  Ərə blə rlə  
yə hudilə r  birlə ş ə rə k  İ slam  dinini  mə hv  etmə k  qə rarına 
gə lmiş dilə r.  Onlar  “bu  ş ə hə rin  torpağ ını  at  torbasında 
daş ıyacağ ıq”  deyirdilə r.  Amma  gə nc  Əlinin  (ə )  bircə   zə rbə si 
döyüş ün müqə ddə ratını hə ll etdi. Döyüş də  müvə ffə qiyyə tinə  
ə
min olan, Peyğ ə mbə rin (s) öldürüldüyünü e`lan edə n, Hə mzə nin 
qanını içib mə st olan küfr cə bhə si Əlinin zə rbə lə ri altında çürük 
ağ ac kimi kökündə n qopdu.  
İ ndi bu qılınc qınında sakit dayanmış dı. İ ş ə  bir bax ki, hə tta onun 
evinə  hücum edirlə r və  o, yerində n də  qalxmır! Bu və ziyyə tdə  
Fatimə  (ə ) tə nha nə  edə  bilə r?! 
Ümumiyyə tlə ,  daxildə   mübarizə   üzbə üz  mübarizə də n  qat-qat 
ağ ırdır.  Bu  döyüş   Əbu  Lə hə b,  Əbu  Cə hl,  Əbu  Süfyan,  Hind, 
Ütbə   ilə   aparılan  döyüş lə rdə n  deyil.  İ ndi  cə bhə nin  bir 
tə rə fində   Əli  və   Fatimə   (ə ),  digə r  tə rə fində   isə   Əbu 
Bə kr, ailə də n kə nar olub Peyğ ə mbə rə  (s) ilk qoş ulan ş ə xs 
dayanmış dır. Əbu Bə kr! Peyğ ə mbə rin (s) hicrə t zamanı mağ ara 
yoldaş ı, Ümmül-mö`minin Aiş ə nin atası, çə tin vaxtlarda Hə zrə tə  
(s) kömə k ə li uzatmış  kə s, iyirmi üç  il Peyğ ə mbə rlə  (s) çiyin-
çiyinə   dayanmış   insan!  Əli  və   Fatimə yə   (ə )  qarş ı  çıxan  ikinci 
ş ə xs  Ömə r!  İ slama  qırxıncı  qoş ulmuş ,  zə if  müsə lman 
cə miyyə tini öz varlığ ı ilə  güclə ndirmiş , Peyğ ə mbə rin (s) ə n 
yaxınlarından hesab olunan bir kə s! Ümmül-mö`minin Hə fsə nin atası!  
Üçüncü  hə miş ə   öndə   olan  Əbu  Übeydə ,  dördüncü  Hə zrə t 
Peyğ ə mbə rin (s) yeznə si, var-dövlə tini İ slam yolunda sə rf etmiş  
Osman və  sairlə ri! İ ndi rumluların baş ında doqquz qılınc sındırmış  
“Seyfullah” lə qə bli Xalid ibn Və lid də , Əmr As və  Sə `d ibn Əbu 

---

 
110 
Və qqas  kimi  qə hrə manlar  da  Əbu  Bə krin  cə bhə sində dirlə r. 
Onların  ş üarı  da  bütpə rə stlik,  ş irk  deyil.  Peyğ ə mbə r  sünnə tini 
diri  saxlamaq,  İ slamı  yaymaq,  ə n  ə sası  müsə lmanların  birliyini 
qorumaq  fikrində   olduqlarını  bə yan  edirlə r.  Amma  bütün  bu  iddialara 
baxmayaraq, çox rahatlıqla Əlinin (ə ) hüququnu tapdalayır və  “o, hə lə  
cavandır,  düş mə ni  çoxdur”  deyirlə r.  “Əli  üçün  tezdir,  hə lə  
mə slə hə t deyil” - deyə , bə hanə  gə tirirlə r. Mə slə hə t! Bə li, 
mə hz  bu  kə lmə   ilə   hə qiqə tin  boynu  vurulur!  Necə   də   asan! 
Necə   də   sə s-küysüz!  Kimsə ni  oyatmadan,  sakitcə !  Bə li,  bu 
ş ə raitdə   heç  bir  fə ryadla  hə qiqə ti  xilas  etmə k  mümkün  deyil! 
Hə tta Fatimə nin (ə ) da fə ryadları tə `sirsiz, gücsüzdür! Zülm ə dalə t 
donu geyindiyi vaxt tarixin ə n böyük faciə lə ri baş  verir! Bu elə  bir 
faciə dir ki, Əli və  Fatimə , onların övladları kimi qurbanları var. Fatimə  
(ə ) anladı ki, artıq bu faciə  qarş ısında  bir iş  görə  bilmir. Bir ömür 
mübarizə ,  iş kə ncə lə r  və   kasıblığ ın  ağ rılarını  canında  hiss  etdi. 
Əmin oldu ki, artıq Əli (ə ) də  acizdir. 
Gözündə   dünya  qaraldı.  Atası  da  ömrünün  son  günlə rində   oxş ar 
hisslə rdə n  danış ardı.  Sabah  nə   olacaq?  Bu  soyuq  siyasə t 
külə klə rində   atasının  zə hmə tlə rinin  sə mə rə si  olacaqmı?! 
Xalqın  taleyi  kimlə rin  ə linə   düş ə cə k?!  Qə bilə ,  qohumluq 
hisslə ri tüğ yan etmə kdə dir. Necə  olur ki, Əbu Bə krin bir cümlə si 
hamını  qane  edir?  Axı  onlar  uzun  müddə t  Peyğ ə mbə rlə   (s) 
yaş amış , ondan İ slamı öyrə nmiş lə r. Əbu Bə kr və  Ömə r də  
hə min  adamlardandır.  Sabah  İ slam  Mə dinə də n  çıxdı,  nə sil 
də yiş di, kim sə s verə cə k və  kimi seçə cə k? Əgə r bu gün ə n 
imanlı  insanlar  Əlini  (ə )  “mə slə hə tə ”  görə   kə nara  çə kirsə , 
sabah  zə if  imanlılar  Fatimə   (ə )  övladları  ilə   necə   rə ftar 

---