Fati MƏ fati MƏDİ R

 
105 
ə
sasə n  etmiş ə m.  O,  deyirdi:  “Biz  peyğ ə mbə rlə r  irs  qoymuruq. 
Bizdə n nə  qalsa sə də qə  verilmə lidir”. 
Əbu  Bə kr  susur.  Ümid  edir  ki,  göstə rdiyi  mehribanlıq  Fatimə yə  
(ə ) tə `sir edə cə k. Fatimə  (ə ) isə  tə rə ddüdsüz sual verir: 
-Əgə r  sizə   Allahın  Rə sulunun  (s)  bir  buyuruğ unu  nə ql  etsə m, 
onu e`tiraf edə rsinizmi? 
-Hə r ikisi bir ağ ızdan razılığ ını bildirdi.  
Fatimə  (ə ) dedi: 
- Sizi and verirə m Allaha, siz ikiniz eş itmə misiniz ki, Hə zrə t (s) 
buyurub: “Fatimə nin razılığ ı mə nim razılığ ımdır, Fatimə nin qə zə bi 
mə nim qə zə bimdir. Fatimə ni dost bilə n - mə ni dost bilir. Fatimə ni 
sevindirə n  mə ni  sevindirir,  Fatimə ni  qə zə blə ndirə n  mə ni 
qə zə blə ndirir?! 
Əbu  Bə kr  və   Ömə r  e`tiraf  etdilə r  ki,  bu  sözlə r  hə qiqə tdir. 
Fatimə  (ə ) sözünə  davam etdi: - Mə n Allahı və  mə lə klə ri ş ahid 
tuturam ki, siz ikiniz də  mə ni qə zə blə ndirdiniz. Allahın Rə sulunu 
görsə m, ona sizdə n ş ikayə t edə cə yə m!”. 
Əbu Bə kri ağ lamaq tutdu. Hiss etdi ki, nə  özündə  danış mağ a güc, 
nə   də  Fatimə də   dinlə mə yə   qüvvə   var. Ayağ a  qalxdı.  Ömə r 
də  onun ardınca. Mə scidə  daxil olub, ağ lar halda nalə  çə kdi ki...  
Amma onu inandırdılar ki, onun kə nara çə kilmə si ümmə tin xeyrinə  
deyil. Əbu Bə kr də  inandı! 
Öz düş üncə lə rinə  ə sasə n, İ slamın hökmlə rini icra etmə yə  
baş ladı.  İ lkin  qə rarı  Peyğ ə mbə rin  (s)  öz  qızı  Fatimə yə   (ə ) 
bağ ış ladığ ı  Fə də k bağ ının müsadirə si oldu. Belə cə , Əli  (ə ) 
iqtisadi  cə hə tdə n  də   sıxıntıya  salındı.  Bir  sözlə ,  Əli  (ə )  tə nha 
buraxıldı.  Hə tta  ə trafındakı  bir  neçə   yaxın  adam  da  zorla  dağ ıdıldı. 
Onlar  ə min  idilə r  ki,  Fatimə nin  sağ lığ ında  Əli  bey`ə t  edə  

---

 
106 
bilmə yə cə k.  Doğ rudan  da,  Fatimə   (ə )  ömrünün  son 
nə fə sinə də k öz mövqeyini də yiş mə di.  
Peyğ ə mbə r  (s)  dünyasını  də yiş di,  Əli  (ə )  xanə niş in  oldu. 
Fatimə yə  (ə ) qalmış  yeganə  dolanış ıq mə nbə yi müsadirə  edildi. 
Hakimiyyə t  Əbu  Bə krlə   Ömə rin  ə linə   keçdi.  İ slam  və   xalq 
siyasə t  ümidinə   qaldı.  Peyğ ə mbə r  (s)  hakimiyyə tinin  idarə çiliyi 
hə ris  Əbdürrə hman  ibn  Ofv,  kübar  Osman,  yüngülmə zac  Xalid  ibn 
Və lid,  amansız  Sə `d  ibn  Və qqasa  hə valə   olundu.  Əli  (ə )  isə  
evdə   oturub  Qur`anı  toplamağ a,  tə rtib  etmə yə   baş ladı.  Bilal 
Mə dinə ni  tə rk  edib  Ş ama  getdi  və   hə miş ə lik  susdu.  Sə lman 
hakimiyyə tdə kilə rə  e`tirazını bildirib, İ rana qayıtdı və  Mə daində  
tə nhalığ a çə kildi. Əbuzə r və  Əmmar bekar qaldılar.  
Amma Fatimə  (ə ) yerində  oturmadı. O, ağ ır qə m yükü altında layiq 
bilmə diyi  xə lifə   ilə   mübarizə sini  davam  etdirdi.  O,  Fə də k 
bağ ının  müsadirə sini  siyasi  intiqam  kimi  də yə rlə ndirir  və  
müqavimə t göstə rirdi. Fə də k kiçik bir bağ  idi. Amma bu mə sə lə  
Fatimə   (ə )  üçün  mövcud  hakimiyyə tin  müstə bidliyi  baxımından 
ə
hə miyyə tli olmuş du. Fatimə  (ə ) Fə də k mə sə lə sinə  istinad 
edə rə k, mövcud hakimiyyə tin iç üzünü açmağ a sə `y göstə rirdi. O, 
xalqın  nə zə rinə   çatdırırdı  ki,  Peyğ ə mbə r  sünnə tini  ş üar 
edə nlə r, ə slində , Peyğ ə mbə r ailə sinə  zülm etmə kdə dir. 
Peyğ ə mbə rin  (s)  ölümü  Fatimə nin  (ə )  ruhunu  alova  bə lə sə  
də ,  o,  oturmur.  Artıq  mühacirlə rin  və   ə nsarın  ə ksə riyyə ti  yeni 
xilafə tə   sə s  vermiş dir.  Fatimə   (ə )  qüdrə tə   çatmaq  ümidini 
demə k  olar  ki,  itirib.  Artıq  Əlinin  hüquqları  ə ldə n  çıxıb.  Amma  nə  
hökumə tin  zoru,  nə   də   xalqın  tə slimçiliyi  Fatimə ni  (ə )  batillə  
mübarizə də n  çə kindirmir.  Ümidi  itirmə k  Fatimə   (ə )  xislə tinə  
yaddır!  Ən  azı,  onları  rüsvay  etmə k  ə lində dir!  Xalq  bilmə lidir  ki, 

---

 
107 
hakimiyyə t  zorla  ə lə   keçirilmiş ,  hə qiqə tin  üzə rinə   pə rdə  
çə kilmiş dir.  
Bə li, Mə dinə  tarixin ə n heyrə tamiz sə hnə lə rinə  ş ahid olur: 
Peyğ ə mbə r  Mə scidinin  yanında  bir  kiş i  öz  qara  paltarlı  ə zadar 
xanımını  miniyə   oturdub,  sakit  küçə lə ri  dolandırır.  Piyada  Əli  (ə ), 
minikdə   isə   Peyğ ə mbə rin  (s)  sevimli  və   mübariz  qızı  Fatimə dir 
(ə ).  Hə r  gün  gecə lə r  evdə n  çıxır,  ə nsarı  soraqlayırlar.  Onlar 
sə mimi  və   bitə rə f  insanlardır.  Mühacirlə rin  çoxu  Qüreyş də n 
olduğ u  üçün  onların  də rin  siyasi  bağ lılıqları  var.  İ ndi  xə lifə   də  
onlardandır.  Amma  ə nsarın  hökumə tdə   heç  bir  pay  yoxdur.  Onların 
yeganə  namizə di Sə `d ibn İ badə  qə tlə  yetirildi. Onlar özü mühacir 
olan  Əbu  Bə krin  də lillə rinə   və   xə lifə liyinə   göz  yumanlardır. 
Əbu  Bə krin  “Peyğ ə mbə r  istə yirdi  xə lifə   Qüreyş də n,  onun 
yaxınlarından olsun” sözü onları yerində  oturdub. 
İ ndi isə  Fatimə  (ə ) özü onlarla görüş ür. Əli (ə ) ilə  birlikdə  
mə clislə rdə  iş tirak edir, danış ır, Peyğ ə mbə rin (s) sifariş lə rini 
onlara xatırladır. İ slamı də yə rlə rə , qanunlara tam sahib olan bu qadın 
İ slamı  və   ümmə ti  qarş ıda  gözlə yə n  tə hlükə də n  xalqı 
xə bə rdar edir.  
Tarixçilə r  qeyd  edirlə r  ki,  Fatimə nin  (ə )  də lillə ri  qarş ısında 
hamı tə slim olurdu. Hamı bu yanlış  seçimdə  öz günahını e`tiraf edirdi. 
Amma  kimsə   ayağ a  qalxıb  bu  itirilmiş   haqqı  müdafiə   etmə k 
ə
zmində  deyildi. Onlar deyirlə r:  
- Ey Peyğ ə mbə r qızı, biz Əbu Bə krə  bey`ə t etmiş ik, artıq iş  
tamamlanıb.  Əgə r  Əli  qabağ a  düş sə ydi,  vaxtında  hə qiqə ti 
bildirsə ydi, biz baş qa cür hə rə kə t edə rdik.  
Əli (ə ) bu sözlə rə  e`tiraz edir: 

---