Fati MƏ fati MƏDİ R

 
20 
ə
mə llə rində n  xə calə t  çə kmir,  hə tta  özlə rini  «mə də niyyə t 
fə dailə ri» hesab edirlə r.  
Eyni  vaxtda  müqə ddə s  Kə rbə la,  müqə ddə s  Kə `bə   evinin 
ziyarə ti  eş qi  ilə   yaş ayan,  ə qidə sini,  dünyagörüş ünü  artırmaq 
istə yə n,  dini  və zifə lə rini  yerinə   yetirmə k  arzusunda  olan  bir 
müsə lman cə mi 50 min tümə n pul götürüb, “Bismillah” deyə rə k yola 
çıxır.  (İ lahi,  nə lə r  deyirlə r  bu  adam  haqqında!  Millə tə , 
mə də niyyə tə   xə rclə nə si  pullar  havaya  sovruldu!  Daha  deyə n 
yoxdur ki, adı müsə lman olan bir kapitalistin ə rköyün oğ lu öz aş naları 
ilə  Paris otellə rində  bircə  gecə də  on qat bundan artıq pulu havaya 
sovurur! Özü də  xalqın damarından sorulmuş  pulu!) 
Bunu  da  qeyd  etmə liyik  ki,  özünü  ə ksə riyyə t  tə ş kil  edə n 
tə bə qə də n ayırıb “modern” göstə rə n yalnız bir hissə  varlı tacirdir. 
Varlıların  böyük  bir  hissə si  mə də ni,  mə zhə bi  cə hə tdə n  kasıb 
xalqla  çox  yaxındır.  Onlar  din  və   mə zhə b  yolunda  elə   böyük  pullar 
xə rclə yirlə r ki, bu sə xavə t yalnız imandan doğ a bilə r.  
Burada  bir  sual  yaranır:  Bir  tə rə fdə n  İ slam  bizim  dinimizdir. 
Elə cə  də , İ slam bə ş ə r tarixinin son dinidir. Ən tə kmil olan bu 
din  insanlara  yaş amağ ı,  ş ə xsiyyə tli  olmağ ı,  mə də niyyə t  və  
qanunçuluğ u, ilahi və  ictimai tövhidi və   hə r fə rdə  ş ə hadə tə  
hazır cə miyyə t qurmağ ı öyrə dir.  
Digə r  tə rə fdə n,  ş iə   mə zhə bi  “imamə t”  və   “ə dalə t” 
mə zhə bidir. Ş iə lə r Əli (ə ) və  onun övladlarının (ə ) ardıcıllarıdır. 
Tarix  bu  ş ə xslə rin  cihad,  müqavimə t,  azadlıq  mübarizə sinə ,  zülm 
önündə  boyun ə ymə mə sinə  ş ahiddir. Onlar hə r zaman zalım və  
ya istismarçı və  müstə mlə kə çilə rlə  yaxınlıqdan kə nar olmuş lar.  

---

 
21 
Əli,  Hüseyn  və   Zeynə bə   inam,  mə `sum  rə hbə rə   itaə t,  elmi 
ictihad  və     ə mə li  cihad,  ş ə hadə t  və   hazırlıq,  sonuncu  İ mamın 
(ə ) zühurunun intizarı kimi hə qiqə tlə r hə r an diridir.  
Bizim xalq eş q ə hli olaraq bu ailə də n ilham alır. Müqə ddə s adlar 
insanlara ruh verir, onların zikri qanları cuş a gə tirir.  
Bu xalq hə min müqə ddə slə r yolunda qanından keçmə yə  hazırdır. 
Bu  xalq  nalə   çə kir,  qə m  içində   üzülür,  hə r  il  o  qanlı  hadisə ni 
xatırlayaraq,  ə zadarlıq  edir  və   hə tta  eş qin  ş iddə tində n  özlə rini 
qana bulayırlar.  
Digə r bir tə rə fdə n, bizim ziyalılar, dünyadan xə bə rdar və  agah 
gə nc nə sil imana möhtac olduğ u halda, azadlıq və  inqilablar haqqında 
düş ünür, öz xalqının bə rabə rliyi və  ayıqlığ ı üçün çalış ır. Bu günkü 
ziyalı qə rbə  uyub, öz xalqına biganə  qalan ziyalı deyil. Maraqlıdır ki, o, 
artıq öz ana dilini unutmur. O, öz adə t-ə n`ə nə sinə  sadiq millə ti ilə  
fə xr edir. Bir vaxt framasonların “saç ayırıcımızdan ayaq dırnağ ımızadə k 
mə də ni olmalıyıq” ş üarı ş ə rqdə  ə kildi və  qanla, neftlə  suvarılıb 
cücə rdildi. İ stismarçılar üçün gözə l otlaq yaradıldı. Bu gün artıq İ slam 
mə də niyyə tinin  yox,  qə rbpə rə stliyin  cə miyyə tdə n  rə dd 
edilmə si haqqında danış ılır. Artıq bizim ziyalı öz ictimai mə s`uliyyə tini 
gözə l də rk edir.  
Bə s  nə   üçün  İ slama  uyğ un  də yiş ikliklə r  sə mə rə   vermir? 
Hə r yerdə  din də  var, mə zhə b də , ziyalı da, xalq da. Amma islami 
dirçə liş  yoxdur! Nə  üçün dini də yə rlə r yolunda göz yaş ı axıdan 
mö`min  bir  millə t  özünə   qayıda  bilmir?  Din  qurtuluş ,  mə zhə b—
ə
dalə t, ziyalı—mə s`ul, xalq—mö`mindirsə , günahkar kimdir? Bu sualın 
bir cavabı var: alim!  
Çünki  millə tin  sevdiyi  dini  ş üurlu  ş ə kildə   qə bul  edə  
bilmə mə sinin  sə bə bi  ə sl  dini  tanımamasıdır.  Mə hə bbə t  var, 

---

 
22 
amma mə `rifə t yox! Əgə r insanlara hə yat vermə k üçün gə lmiş  bir 
dində   hə yat  tapa  bilmiriksə ,  demə k,  bu  dini  yetə rincə   tanımırıq. 
Bə s,  bütün  bu  incə liklə ri  xalqa  kim  öyrə tmə lidir?  Əlbə ttə   ki, 
alim! 
Xalqa  Əli  ş ə xsiyyə tini  alimlə r  tanıtdırmalıdır.  Alim  anbar  dolu 
biliyi olan deyil. Bu elm nə  vergidir, nə  də  fizika, kimya. Mə `lumat ayrı 
mə fhumdur  hə yat  yolunu  iş ıqlandıran  mə fhum.  Allahın  elmi  nurdur, 
qaranlıqları  iş ıqlandıran  nur!  Elm  coğ rafiya,  tarix  deyil,  iman  və  
ə
qidə dir! Qur`anda bu elm “fiqh” adlandırılmış dır. Bu gün isə  hə min 
elm «ş ə r`i ə hkam», «fə r`i» adlandırılır. Alim qaranlıqda və  qaranlıqla 
iş lə mir. O, qaranlığ ı yarıb, doğ ru yol göstə rir. O, sadə cə  hə kim, 
ustad deyil, xalqın müə llimidir. Onun elmi Əflatun nə zə riyyə si  yox, 
risalə t elmidir.  Mə hz belə  alimlə r “peyğ ə mbə r varislə ri” hesab 
olunmuş lar. Bu elmlə r hidayə t nurudur. Hidayə t nur alə mi, alim isə  
ziyalıdır. Bu ziyalı ə qidə si və  xalqı qarş ısında cavabdehdir.  
Ş iə   aliminin  mə s`uliyyə ti  daha  aydındır.  O,  “naebi-imam”,  yə `ni 
imamın  xidmə tçisidir.  Bu  alimlə r  imamə t  mə s`uliyyə tini 
öhdə lə rinə   götürmüş lə r.  İ mamə t  isə   peyğ ə mbə rlik 
mə s`uliyyə tidir.  Ş iə   alimi  imamın  və zifə sini  icra  edir  və   onun 
haqqını, payını alır. O, ə n azı xalqa imamı tanıtdırmalıdır. Xalq bilmə lidir 
ki,  imamlar  kim  olub,  nə   düş ünüblə r,  nə   danış ıblar,  nə   ediblə r? 
Alimlə r  imamların  hə yatını,  tarixdə   rolunu,  ə qidə sini,  mövqeyini, 
mübarizə sini  bə yan  etmə lidirlə r.  Xalq  imamə t  qarş ısında  hansı 
və zifə   daş ıdığ ını  bilmə lidir.  Əgə r  kitab  mağ azalarında  avropalı 
bir  müğ ə nnini  tə bliğ   edə n  kitab  olduğ u  halda,  ş iə   alimlə rini 
tanıtdıran kitab yoxdursa, demə k, alim müqə ssirdir. Əgə r tə hsilli bir 
gə nc  öz  ana  dilində   ə xlaqsız  lent  yazıları  ə ldə   edib  “Nə hcül-
bə lağ ə ”ni  tapa  bilmirsə ,  müqə ssir  alimdir.  Əgə r  xalq  yalnız 

---