Lakin Qoroz qalası alınmaz olduğundan, Babək onu ala bilmədi,
buna görə də mühasirədə olanlara "sülhdən danışmağa" başladı.
Balasakanlıları təslim olmaq üçün dilə tuta bilməyən Babək Bəzzə
qayıtdı və sərkərdələrdən Rostomu öz yerində qoyub əmr etdi ki,
"qala ilə vuruşmasın, əksinə, onları (balasa- kanlıları—
Z.B.) xoşluqla
itaətə cəlb etsin". Lakin Rostom Babəkin əmrini yerinə yetirməyib
Qoroz qalasına hücum etdi, onda "qalanın mərdləri [əhalisi] İran
ordusunu (yəni Babəkin ordusunu—.Z.B.) böyük məğlubiyyətə
düçar etdilər".^”
Şübhəsiz, "Ağvan tarixi"nin nəşr edilməmiş parçasında adı
çəkilən və 840/1-ci ildə Yesai Əbu Musa tərəfindən darmadağın
edilən balakanasik ilə 830/1-ci ildə üsyan qaldıran balasa- kanlılar
eyni adamlardır. Bunda heç bir şübhə ola bilməz və biz yalnız bir
məsələni aydınlaşdırmalıyıq: bəs bu balakanasik kimlərdir?
V.F.Minorski yazır ki, balakanasik adım Beyləqan adı ilə
əlaqələndirmək imkanı onu çox həvəsləndirir, lakin o, Paytaka- ran
(erm. əyalət adı) ilə Beyləqan arasında filoloji eyniyyət olduğuna
tamamilə yəqinlik hasil etməmişdir.®^ Lakin daha sonrakı mənbə ilə
tanış olduqda V.F.Minorskinin şübhələri aradan qalxır. Stepannos
Orbelian bildirir ki, "Balasakan vilayətinin əhalisi Babana tabe
olmaqdan boyun qaçırtdılar, buna görə də o, alban)
1
Ablasadm
köməyi ilə vilayəti rəhmsizcəsinə talayıb viran etdi, hətta qadın və
məsum uşaqları qırdı".®® Hərçənd V.F.Minorski
belə hesab edir ki,
Orbelian bu məsələdə səhv buraxa bilər, lakin buna baxmayaraq, o
inkar etmir ki, Balasakan ilə Beyləqanın yeri bir-biri ilə düz gəlir.®®
Deyilənlərə bunu da əlavə etmək olar ki, "Ermənistan coğrafiyasında
Paytakaran
Muğan
çölündəki
Balasacan
olan
yerdə
göstərilmişdir".®''
Beləliklə, balasakanlılar və ya balakanasik (beyləqanlılar)
Beyləqan və ya Paytakaran əhalisi idi.®® Babəkin Ablasad, Səhl və
Yesai Əbu Musa ilə ittifaq bağlamış olmasına baxmayaraq, bu
vilayətin əhalisi Babək əleyhinə üsyan qaldırdı, çünki Babək, öz
fəaliyyətinin məhz bu dövründə, xürrəmilərin Xilafətdən qoparıb
ayırdıqları çox geniş ərazi üzərində təsirli nəzarət həyata keçirmək
iqtidarında deyildi.®®
Həmin balasakanlılar və ya beyləqanlılar pavlikian ola
bilərdilər; çünki onlar IX əsrin ortalarınadək elə ciddi bİr qüvvə idilər
ki, istər Babəkin müttəfiqləri olan yerli knyazlar, istərsə Xilafət
onlarla hesablaşmalı olurdular.
Sonralar, ehtimal ki, pavlikian larin hamısı və ya bir hissəsi
qırılıb tükənmək və ya müsəlmanlaşdırılmaq təhlükəsinin
196
rülmüşdür. Bu ənənəni Məsudi/* Yaqut"*® və Sadıq əl-lsfaha-
ni"*® davam etdirmişlər, onlara istinad edən A.Müller "xür-
rəm" termininin belə izahını düzgün hesab etmişdir.F.Hit-
ti,^® D.Marqolius,**® S.Nəfisi,®® Van Floten®*
də eyni fikrə tə-
rəfdar çıxırlar.
Digər mənbə və tarixçilərin ənənəvi təsəvvürləri buna qar-
şı çıxmasaydı, "xürrəm" termini mənşəyinin bu cür təfsirində
ağlabatmayan heç bir şey olmazdı.
Başqa bir rəvayətə görə, kef çəkən və əyyaşlıq
edən adamla-
ra "xürrəm" deyilirdi. Bu halda "xürrəm" sözü "şən", "şad",
"şəhvətpərəst" və i.a. mənasında başa düşülürdü. Bu ənənəyə
biz Səmanidə təsadüf edirik: "Xürrəm-xe-üstündə zəmmə,
re-üstündə fəthə və təşdid, axırında da mim. Onların dini bun-
dan
ibarətdir ki, onlar istədikləri və ya arzu etdikləri hər işi
görürlər. Onlara bu adı ona görə vermişlər ki, onlar qadağan
(haram) nə olduğunu bilmirlər və şərabı, qadınlarla yaşamağı
və faydalı olub nəşə verən hər şeyi xeyirli (halal) hesab edir-
lər.®^
Orta əsrlərin müəllifləri məzdəkilərə və onların xələfləri
olan (aşağıya bax) xürrəmilərə isnad verdikləri "arvadların
ümumiliyi" fikrini ifrat əyyaşlığın ifadəsi hesab edirdilər.
Mütəhhər
əl-Müqəddəsi deyir ki, onların (xürrəmilərin) içəri-
sində biz elələrini tapdıq ki, onlar qadınların ümumiliyinə yal-
nız öz razılığı ilə yol verirdilər və onlar ruha zövq verən hər
şeydən İstifadə edirdilər, ancaq
bu şərtlə ki, bundan heç kəsə
ziyan toxunmasın".®® Əbu Müzəffər İsfəraini yazır: "On birin-
ci qrupu xürrəmilər təşkil edir, onlar da iki təriqətə bölünür-
lər: biri islamın meydana gəlməsindən əvvəl
var idi və məzdə-
kilər adlanırdı. Onlar öz aralarında yaxın qohumla evlənməyə
yol verirdilər. Deyirlər ki, əmlak və qadın məsələsində onların
hamısı şərikdilər. Ənuşirəvan öz şahlığı dövründə onları məhv
etmişdir.
Xürrəmilərin ikinci təriqəti isə islam dövlətində meydana
gəlmişdir. Bunlar "babəkilər və məzyərilərdir. Bu təriqəti mü-
xəmmirə və babəkiyyə adlandırırlar, yəni Babək
əl-Xürrəmi
adlı bir adamın ardıcılları, Azərbaycanda meydana gələn bu
adamın (Babəkin) ardıcıllarının sayı artırdı. Onların hamısı
yaxın qohumla evlənməyə yol verirlər". Sonra İsfəraini deyir:
"Hər iki cinsdən olan babəkilər ilin bir gecəsində o dağın ba-
şında toplanırlar, musiqi və şərabla hər cür pis əməl tuturlar.
Sonra işığı və odu söndürürlər və onlardan hər biri püşk ilə
ona düşən qadınlardan birinin yanına gedir"
54
198