fəaliyyəti barəsində mənə professor Çobanzadə 1923-24-cü illərdə
demişdi. Dağıstanla əlaqələri bizim milli mərkəz Əhməd Cavad
vasitəsilə həyata keçirirdi.”
Ə.Pepinovun 1937-ci ildə həbsə alınmasından qabaq onun
barəsində hazırlanan gələcək ittihamların arasında görkəmli dövlət,
elm xadimlərinin, yaradıcı ziyalıların ifadələrinin mühüm yer
tutması da təsadüfi deyildi. Vaxtilə çar rejiminin hərtərəfli sınaqdan
çıxardığı, daha sonra isə sovet sisteminin sevimli metodlarından olan
millətlər və insanlan bir-birinə qarşı qoymaqla onlar arasında
qarşılıqlı inamsızlıq yaratmaq, cəmiyyəti total xof təzyiqi altında
saxlamaq metodları yenidən işə salınmışdı. Bir çox hallarda isə heç
bir əlacı qalmayan müttəhimlər müstəntiqlərin diktə etdikləri
ifadələri yazmaq məcburiyyətində idilər və bu gün belə ifadələrin
əsasında kimlərisə qınamaq, yaxud cəsarətsizlikdə təqsirləndirməklə
təhqir etmək əsla doğru olmazdı. Əksinə zamanın hər cür sınağına
dözmüş şəxsiyyətlər bəzən fiziki zorakılıqla elə vəziyyətə
gətirilirdilər ki, hansı sənədə, nə üçün qol çəkdiklərindən xəbərləri
də olmurdu. Bu barədə kifayət qədər yazıldığı, danışıldığı üçün əlavə
faktlar gətinnəyə məncə, lüzum yoxdur. Ennəni quldur dəstələri ilə
Zəngəzurda aparılmış qanlı mübarizələrin təşkilatçı və
qəhrəmanlarından biri, folklorşünas, din tarxinin tədqiqatçısı
,Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında özünəməxsus yeri olan Bəhlul
Əfəndi Behcət belə tale yaşamış şəxsiyyətlərdən biri idi. Onun
keçmişindən yaxşı xəbəri olan ermənilər özləri və başqa
əməkdaşlann əli ilə zindanda Bəhlul Əfəndiyə ən dəhşətli üsullarla
işgəncələr vermiş, huşunu itirənə qədər vəhşicəsinə döyərək
istədikləri sənədə imza atdınmşdılar (bax. E.Qoca “Cəllad chtirafı”
Bakı, “Şuşa” nəşriyyatı, 1999.). Belə günlərdən birində, 26 iyul
1937-ci ildə Bəhlul Əfəndi yenidən “dindirilmiş”, “Əksinqilabi
təşkilata kim rəhbərlik edirdi?” kimi suallara istintaqın istədiyi “Bu
təşkilata mənim 1931-32-ci illərdə həbsxanada tanış olduğum
Ə.Pepinov rəhbərlik edirdi” cavabını vermişdi. Necə deyərlər
sonrası məlum idi.
“Sual: Siz hansı şəraitdə bu təşkilata daxil oldunuz?
Cavab: 1936-cı ildə mənim yanıma gələn R.Nəcəfov
Ə.Pepinovun mənimlə görüşmək istədiyini bildirdi
və bir neçə
236
B.Çobanzadənin 14 fevral 1937-ci ildə istintaqa
dediklərindən
isə belə məlum olurdu ki,
türk birliyi uğrunda əzrnkar
mübariz, dilçi, ədəbiyyatşünas Qubaydulin 1925-ci ildə Bakıya
gəldikdən sonra məhz Ə.Pepinovun məktubundan sonra onu
Universitetə müəllim düzəldibmiş. Bu faktın özü B.Çobanzadə ilə
Əhməd bəy arasında əqidə yaxınlığından, əlavə bir dostluq, ünsiyyət
olduğunu da göstərirdi. Bunlan deməkdə məqsədimiz odur ki, bu
insanlar arasında düşmənçilik yox idi, əksinə yaxşı münasibət vardı
və bütün qeyd edilənlərin az, ya çox dərəcədə Qubaydulinə də aid
edilə bilərdi.
Bakıda məhz Ə.Pepinovun köməyi ilə işə düzəlmiş, siyasi
istiqamətinə uyğun mühitə zəmanət almış Qubaydulin 1937-ci ilin
avqustunda fiziki təzyiq vasitələrindən başqa hansı metodlarla
aşağıdakıları deməyə məcbur edilə bilərdi ki: “Ə.Pepinovla
görüşlərimizdən birində, təqribən 1926-cı ilin yanvarında mənə
Bakıda fəaliyyət göstərən üç əksinqilabi millətçi təşkilatın
birləşməsindən ibarət koalisiyalı blok haqqında danışdı.
Kommunistlər-millətçilər (əsasən Nerimanovçular), müsavatçılar,
yeni millətçilər. Bunlar öz aralannda hansısa taktiki məsələlərdə
aynisalar da, sovet hakimiyyətinə qarşı mübarizədə vahid cəbhədə
çıxış edirdilər. Ə.Pepinov özäinü yeni millətçilərdən hesab edirdi...
Azərbaycanda
üsyanın
yatırılmasından,
Ə.Pepinovun
və
başqalannm həbsindən sonra mən Azərbaycanda yolüstü olurdum.
V.Xuluflu 1935-ci ilin noyabrında Sovet Ensklopediyasına
Abbasilər sülaləsi haqqında məqalə yazmaq adı altında
Ensklopediyanın binasına də’vət etdi və məndən Tatanstandakı
millətçi fəaliyyət və mühacir dairələrdəki əlaqələrim barədə
mə’lumat verməyi xahiş etdi... 1929-cu ilin əvvəllərində Ə.Pepinov
və V.Xuluflu mənə bildirdilər ki, Azərbaycanın rayonlarında
kollektivləşmədə əyintilərə yol verilməsi ilə əlaqədar, xüsusilə
Gəncə və Nuxa rayonlaroında silahlı üsyana hazırlıq görülür. Onlann
fikrinə görə, bizim pantürkçü mərkəz Krımda, Tatarıstanda və
Özbəkistanda bu cür üsyanlar təşkil etməklə bu üsyanı müdafiə
etməli idi. Alman-türk casusu Şəfiyev Əbdül Rəhman oraya gələrək
mənə qeyd edilən yerlərdə üsyanın təşkili üçün 60. 000 rubl pul
verdi. O, üsyanla bağlı bildirdi ki.
238