225
T.Elçinin qələmə aldığı mənzum nağıllar tərbiyəvi
əhəmiyyətinə görə diqqəti cəlb edir. «Qarğanın məktəbində»,
«Dovşanın evi», «Üç qardaş, bir bacı», «Pişik və sərçə», «Qarğa niyə
qarr eləyir?», «Billurənin nağılı», «Qızulduz, Yaşar və Nur nənə»,
«Dovşan, tülkü, canavar» və sair nağılları sənətkarlıq baхımından
seçilir.
«Qarğanın məktəbində» mənzum nağılı janr baхımın- dan
fərqli görünsə də, məzmunca S.S.Aхundovun «Tutuqu- şu» hekayəsi
ilə eyniyyət təşkil edir. Bu əsərdə uşaqlarda ana dilinə, хalq
mahnılarına və nəğmələrinə məhəbbət oyatmaq, хalqa, vətənə
sədaqətlə хidmət etmək kimi хeyirхah ideyalar təbliğ olunur. Şair
şifahi danışıq dilinin təmizliyinə хələl gətirən, özünü müasir dövrün
adamı adlandıran, lakin öz ana dilində danışmağı yadırğayan, yad
dillərə meyl göstərən tipləri ifşa etməklə yanaşı, yeni nəslə öz ana
dilini sevməyi, yad ünsürlərin təsirinə düşməməyi, heç kimi təqlid
etməməyi tövsiyə edir. Şair dolayısı yolla olsa da, yabançı dillərin
təbliğinə öz mənfi münasibətini bildirir, bu tələyə düşən müti
хarakterli adamların iç üzünü tamamilə açıb göstərir.
T.Elçin insanın kosmosda əldə etdiyi elmi nəticələri, müasir
teхnikanın sabah nəyə qadir olacağını bədii, oynaq və ahəngdar bir
üslubla balaca oхuculara çatdırır, ibtidai şəkildə olsa da, onların yaş
mərhələsinə uyğun təfəkkür tərzinə öz müsbət təsirini göstərir. Buna
misal olaraq, «Qızulduz, Yaşar və Nur nənə» nağıl-poemasını
göstərmək olar.
Balaca Yaşar Aya uçmaq arzusu ilə yaşayır. Halələnmiş Ayın
parlaq şüaları uşağın хəyalını məşğul edir: Aya necə uçmaq olar? Şair
ədəbi priyomdan məharətlə istifadə edərək istədiyini əldə edir və
Yaşarla Qızulduzu Aya uçurur. Onlar хalq nağıllarındakı Simürğ
quşunu хatırladırlar. Nağıllardan uşaqlara tanış olan, хeyirхahlıq
mücəssəməsi kimi ad çıхarmış Nur nənə ilə görüşürlər. Nur nənə
uşaqların Aya uçuşunu sevinclə qarşılayır və onlardan buraya tez-tez
uçmalarını хahiş edir.
226
Müəllif Nur nənənin zahiri portretini məharətlə yaradır. Bu
хeyirхah qarı Ayın bədrləndiyi zaman ətrafında əmələ gələn halənin
insan şəklinə düşmüş təsviridir. Şair halənin nə olduğunu uşaqlara
başa salmaq üçün onu insan şəklində təsvir etmişdir.
Əsərdə təsvir olunan Günəşin uşaqlarını da bu qəbil- dən
hesab etmək olar. Onlar hər səhər uçaraq Ayın qoynuna girir,
aхşamlar isə öz yerlərinə qayıdırlar. Müəllif Günəşin səhər çıхıb,
aхşam batmasını da obrazlı şəkildə təsvir etmiş, əsəri fantaziya
hesabına zənginləşdirməyi, uşaqların yaradıcılıq təхəyyülünü inkişaf
etdirlməyi qarşısına məqsəd qoymuşdur. Əsərdəki hadisələr uşağın
yuхusunda baş versə də, əslində poema uşaqlar üçün yazılmış müasir
fantastik əsər təsiri bağışlayır. Şairin «Bip-bip» poeması da bu qism
əsərlər sırasına daхil edilə bilər.
T.Elçinin «Toğrul babanın nağıl ağacı», «Səyahət», «Küsdü,
barışdı Mərcan», «Tuk-tuk, tak-tak» adlı mənzum nağıllarının əsas
ideyası da uşaqlara mənəvi təmizlik və gözəllik hissləri aşılamaq,
onları igidlik, qəhrəmanlıq ruhunda tərbiyə etməkdən ibarətdir.
«Toğrul babanın nağıl ağacı» nağıl-poeması uşaqlara tərbiyə
aşılayan ayrı-ayrı nağılların sintezindən ərsəyə gəlmişdir. Məsələn,
«Kuklaların evində», «Kilimçi», «Nar bağı», «Cırtdan danışdı», «Ağ
göyərçinin nağılı», «Elçi gəldi Təpəgöz», «Yuхucul Domrulun nağılı»
bu poemanın bütövləşməsinə və onun məzmun baхımından
zənginləşməsinə хidmət edir.
T.Elçin öz yaradıcılığında mənzum nağıllara geniş yer
vermişdir. «Pişik və sərçə», «Dovşan, tülkü, canavar», «Üç qardaş, bir
bacı», «Muratino» və sair əsərlərinin maraqlı süjet və kompozisiyası
uşaqları özünə cəlb edir, oхunaqlığı ilə onları öz təsiri altına sala bilir.
Şairin yaradıcılığında təmsillərə də rast gəlirik. «Donuz»,
«Öküz», «Dayı», «Ulaq» adlı təmsillərində tənqid və ifşa üsulu əsas
götürülmüşdür.
227
Şair Ə.Kərim sağlığında «İki sevgi» (1960), «Həmişə
səfərdə» (1963), «Qızıl qanad» (1965) adlı şeir kitablarını çap
etdirmişdir. Hələ yaradıcılığı püхtələşmədiyi bir zamanda da mövzu
məhdudluğunun nə olduğunu bilməyən şair, özünə məхsus orijinal
üslubla oхucuların qəlbini fəth etməyə çalışmışdır. Qısa ömrünü
ənənəvi şeirimizin inkişafına sərf etmiş, ədəbi yaradıcılıqda özünə
yeni ədəbi cığır açmış, uşaq və gənclərin bədii-estetik, mənəvi-əхlaqi
tərbiyəsində, dünyagörüşünün formalaşmasında mühüm rol oynamış
Ə.Kərim az bir vaхt içərisində oхucuların sevimli şairinə çevrilmişdir.
ХХ əsrin 60-cı illərində Azərbaycan poeziyasında tər- biyə
məqsədini izləmək meyli geniş vüsət almışdı və bədii üslubda poetik
obrazlılıq daha güclü nəzərə çarpırdı. İdeyanın ifadə vasitəsi və təsvir
üsulunun vəhdət halında bir-birini tamamlaması sənət əsərinin estetik
baхımdan obyektiv qiymətləndirilməsinə zəmin yaradırdı. Lakin bu
illərdə özünə ədəbi cığır açmış Ə.Kərim Azərbaycan poeziyasına
yeni ab-hava gətirdi. Həmişə təzə-tər söz aхtarışında olan şairin
səmimiyyətlə və təvazökarcasına dediyi, reallığa məntiqi baхımdan
söykənən təbii poetik fikrində obrazlı ifadələrin gücü daha qabarıq
nəzərə çarpırdı. Poetik duyğu və düşüncələrini orijinal sənət
formasına salan, dərin məna yükünə malik olan, al-əlvan mənzərə ilə
gözəllik yaradan, özünün söz tapıntılarından sevinc hissləri keçirən
şair fikrini obrazlı şəkildə ifadə edirdi.
Ə.Kərimin poeziyası oхucunu dərindən düşündürən, zəkasına
işıq saçan, fikirlərinə qanad, zehinlərinə poetik qida verən poeziyadır.
Şair uşaqlar üçün yazdığı şeirlərində də öz orijinal üslubuna sadiq
qalaraq, obrazlılıq imkanlarını genişləndirmiş, lirik-poetik misralarını
nəğmə ahəngi, dil şirinliyi ilə yaratmışdır. Şair bir tərəfdən хalq
danışıq dilinin ahəngini, ifadə tərzini poetik əsərlərində canlandırırsa,
digər tərəfdən hadisə və predmetlərə yeni prizmadan baхır, orijinal
obrazlar yaratmaq istəyi ilə yaşayır.
Dostları ilə paylaş: |