Azərbaycan Mühacirət Ədəbiyyatında "Qurban Səid" Gizlinləri
U L U S L A R A R A S I S E M P O Z Y U M
“AZERBAYCANŞINASLIK: GEÇMIŞI, BUGÜNÜ VE GELECEĞI”
(Dil, Folklor, Edebiyat, Sanat, Tarih)
“Əli və Nino” romanını məchulluqdan qurtarmaq üçün romanın
hansı dildə yazıldığını müəyyənləşdirmək əsas problemlərdən biridir; lakin
burada da qeyri-müəyyənlik davam edir. Ortada əlyazma olmadıqda müxtəlif
ədəbiyyatşünaslar ehtimallar irəli sürməkdən başqa çarə tapmırlar. Romanın
yazıldığı dil ona görə müəyyənləşmir ki, müəllif olaraq bir neçə yazarın
üzərində dayanılır. Əsərin türk dilinə tərcüməçisi Semih Yazıçıoğlu romanın
Azəri türkcəsi ilə yazıldığını Mustafa Türkəqula istinadən iddia edir: “Əli və
Nino”nun orijinal olaraq, Azərbaycan türkcəsi ilə yazıldığı dəqiqdir.
Sonradan Yusif Vəzir bu əsəri bir alman dostunun köməyi ilə almanca yazır.
Sonradan bu əsərin almancası Avstriyanın mərkəzi Vyana şəhərində bir
nəşriyyat evinə təqdim edilir”.
16
Göründüyü kimi, bu əsərin Azərbaycanca
yazılması ona görə sübut edilməyə çalışılır ki, onun müəllifliyi
Y.V.Çəmənzəminliyə aid edilsin.
Romanın müəllifliyi ilə bağlı B.Bleyerin səhv yanaşmasından biri də
romanda tərcümeyi-halın izlərini axtarmasıdır. Tədqiqatçı araşdırmalarında
onlarla bu cür izlər, ehtimallar irəli sürür. Maraqlıdır ki, N.Atəşi də romanda
bu cür izlər axtarır. Olsun ki, romandakı epizodlarla yazıçının tərcümeyi
halının üst-üstə düşən məqamları olsun. Lakin "Əli və Nino"nu nə dərəcədə
tərcümeyi-hal romanı hesab etmək olar!? Əgər belədirsə, bəs "İstanbullu qız"
romanı niyə diqqətdən kənarda qalır? Nəyə görə bu romanda
Y.V.Çəmənzəminlinin ömürlüyünə aid bir işarə belə yoxdur? Deməli,
müəllifliyi bədii mətndə deyil, arxivlərdə axtarmaq və hər hansı bir məsələdə
"əlahəzrət fakt"a söykənmək lazım gəlir. Qurbanssəidşünaslığın sonuncu
nümayəndəsi türk ədəbiyyatşünası Orxan Arasdır. O, alman dilini
bildiyindən və Almaniyada yaşayıb araşdırmalar apardığından elmi
dövriyyəyə yeni sənədlər və faktlar gətirmişdir. Azərbaycanda üzərində
çalışdığı dissertasiyanın Məhəmməd Əsəd bəyin həyat və yaradıcılığına həsr
olunması bu sahədə irəliləyişin olmasına, yeni elmi nəticələrə gəlməsinə
imkan yaradır.
Kimlərsə romanın müəlliflik məsələsinin artıq həll olunmuş məsələ
hesab edə bilərlər; ancaq nə qədər ki, müəllif məsələsində yekdil qənaətlər
mövcud deyil, deməli roman oxucularını sürprizlər hər zaman gözləyə bilər.
Belə bir sual bizi narahat etməyə bilmir; necə olur ki, XX əsrin 30-cu
illərində Avropanın ortasında romanın yazarı gizli qalsın, bununla yanaşı
əlyazması da üzə çıxmasın. Halbuki, neçə əsrlər öncədən itmiş
16
“ Eli ile Nino”( çevireni ve ön sözün müellifi Semih Yazıçıoğlu), istanbul, 1971, s.
12
Sayfa 54 / 847
Bədirxan ƏHMƏDOV
U L U S L A R A R A S I S E M P O Z Y U M
“AZERBAYCANŞINASLIK: GEÇMIŞI, BUGÜNÜ VE GELECEĞI”
(Dil, Folklor, Edebiyat, Sanat, Tarih)
əlyazmalarımız Avropadan tapılmırdımı? Doğrudanmı, romanın əlyazması
və müəllifi ilə gizlinlər sonsuzluğa qədər davam edəcək? Doğrudanmı
müəllif və roman özündən sonra heç bir iz qoymamışdır? Əgər
qoymamışdırsa belə məqamlarda anoloji vəziyyətlərdə necə hərəkət etməli?
Roman müəllifliyi ilə bağlı lazımı qədər axtarışlar aparılıbmı? Doğrudanmı
informasiya əldə etmənin maksimum bir zamanında bizə yaxın tarixin
üstünü gizlinlər örtə bilər?
Lakin elə də olur ki, əlyazmaların aşkarlanması ilə bağlı hər hansı
bir fakt bizə çox yaxın olur, ancaq biz onu görmür, uzun müddət axtarmaqla
məşğul oluruq. "XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi" (Bakı, "Apostrof"
nəşriyyatı, 2010) dərsliyimdə ilk dəfə olaraq mühacirət ədəbiyyatının faktı
kimi təhlil etdiyim oçerkdə romanın müəllifliyi məsələsinə girişməmiş, son
dərəcə unikal və əhəmiyyətli olan bu bədii mətni əslində olduğu kimi
"Qurban Səid" adına vermişdim. Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında bu
problemin siyasiləşdiyini, bir qədər də korporativ maraqların üstün gəldiyini
görərək yenidən romanın müəlliflik probleminə qayıdaraq yeni araşdırmalar
apardım və romanın gerçək müəllifinin M.Əsəd bəy olduğu qənaətinə
gəldim. Beləliklə, "Qurban Səid" təxəllüsünün M.Əsəd bəyə aid olduğunu
qətiyyətlə söyləmək olar. Əslində, "Əli və Nino" romanının müəllifliyi ilə
bağlı həqiqətlər ötən yüzilliyin 70-ci illərində üzə çıxa bilərdi, əgər
ədəbiyyatşünas A.Zamanov əlində olan sənədi mətbuata çıxara bilsəydi...
Səksəninci illərin əvvəllərində Baş Arxiv idarəsində işləyərkən
görkəmli ədəbiyyatşünas alim Abbas Zamanovun evindən növbəti sənədləri
gətirib (A.Zamanov son dərəcə zəngin arxivi olan elm adamlarımızdan biri
kimi sovetlər dönəmində xarici ölkələrin alimləri, yazarları ilə intensiv
yazışırdı) elmi-texniki cəhətdən qaydaya salmaqla məşğul idim. Bu zaman
onun sənədləri arasında ingilis dilində bir jurnal gözümə dəydi. Poliqrafiya,
format və dizayn baxımından Sövyetlər zamanı anoloqu olmayan bir dərgini
qeyri-ixtiyari vərəqləyərkən diqqətimi "Kurban Said “Ali and Nino” başlığı
və roman daxilində verilən orijinal Şərq ornamentli rəsmlər çəkdi. İngilis
dilini bilməsəm də romanı vərəqlədikcə burada söhbətin Azərbaycandan
getdiyinin və obrazların azərbaycanlı olduğunun fərqinə vardım. Təəssüf ki,
dil bilmədiyimdən əsərin məzmununu oxumaq mümkün olmadı; ancaq
A.Zamanovun məktublaşmalarından əsərin müəllifinin kimliyi barədə
mübahisələrin getdiyini gördüm. Daha sonra məktublaşmalarda əsərin
müəllifi barədə mübahisələrlə tanış oldum. O zaman bu mübahisələr məhdud
ziyalılar arasında getsə də, geniş oxucu kütləsinə çıxarılmamışdı. Görünür,
mövcud ictimai-siyasi durum və sərt senzura mühacirət əsərinin məzmunu
Sayfa 55 / 847