99
Şehirleşme evvela kale çevresinde meydana gelmiş XIV. asırda en parlak
dönemini yaşamış olduğu anlaşılan Lâzıkıyye, zaman zaman vâki olan ve bilhassa
XVIII. asrın başlarında meydâna gelmiş olan zelzelelerin tahribatı vesâir faktörlerin
etkisiyle, giderek, merkezîn daha dışında bağ ve bahçelerden oluşan daha geniş bir
sahaya kaymış ve buna bağlı olarakta, bilhassa merkezden uzaklaştıkça, yeşillikler
arasında, seyrek bir yapılaşmayla karakterize olan bir bahçe-kent görünümü
kazanmıştır. Umumiyetle, bu hususiyetleri hâiz olan şehrin genel yerleşim düzeni de,
yukarıda da îfâde olunduğu üzere, zikrolunan diğer unsurlarla beraber, daha ziyâde
üç istikâmetten bağlı olduğu ve kale içersine kadar uzanan yol şebekelerine göre
gelişmiştir. Aynı zamanda, her ne kadar kaynaklarda yeterli malumat yok ise de,
genel iskân düzeninin gereği olarak, bağ ve bahçe içersindeki meskenleri, genellikle
merkezi teşkil eden kale kapılarına doğru uzanan esas sokak ve yol şebekelerine
bağlayan çıkmaz sokakların yaygın olduğunu da belirtmek gerekir. Gene, bu
sokakların, umumiyetle yüklü hayvanların geçebileceği genişlikte, nisbeten oldukça
dar olduğunu tahmin etmek mümkündür.
513
Evliya Çelebi’nin burada verdiği mahalle sayısı kırk dört ama Katip Çelebi bu
sayının yirmi dört olduğunu belirtmektedir. Bu sayı arşiv kayıtlarına göre kontrol
edildiği taktirde bu sayının oldukça abartılı olduğunu söyleyebiliriz. XVI. asırda
şehrin mahalleleri ve nüfusuyla ilgili esaslı değerlendirmeye müsait biri 1534 tarihli
İcmal diğeri de 1571 tarihli mufassal olmak üzere ancak iki deftere sahip bulunmak-
tayız. Buna göre, Lâzıkıyye şehri, 1530'larda genel olarak yukarıda zikredilmiş olan
hususiyetleri hâiz, 21'i müslüman ve l'i gayr-ı müslim olmak üzere toplam 22
mahalleden mürekkebdir. Keza, 1571'de de şehrin mahalle sayısı değişmediği gibi,
isimlerin de, bâzı küçük değişikliklere rağmen, büyük ölçüde muhafaza edilmiş
olduğu görülmektedir.
514
Keza, XVIII. asrın son çeyreğine âit olup, elimizde bulunan şer'iyye
sicillerinde ki ilgili kayıtlarda, mezkûr asrın sonlarına kadar, şehirdeki mahalle
sayısının değişmediğini göstermektedir. Nitekim, bunların ilkine nazaran, 1775
tarihinde şehir, sırasıyla Ahtoy, Meydân, Kürekciler, Kurşunlu, Saray, Câmi-i Kebîr,
513
Gökçe, a.g.e, s.69
514
Gökçe, a.g.e, s.75
100
"Abdülkuddüs, Kuramaz, Debbağlar, Zımmiyân, Kayacık, Asılbeg, Eceler, Alaca-
mescid, Cârullah, Kizirlik, Gâzi-Emir ve Gide- Mestan isimleriyle mâruf toplam 18
mahalleden müteşekkil idi. Diğer üç defterden tâkib edilebildiği kadarıyla, XVIII.
asrın sonlarına kadar devam etmiş olan bu durumun 1830'larda önemli bir değişkiliğe
uğramış olduğu anlaşılmaktadır.
515
XVI. asırdaki tahrir defterleri esas alınarak mahallelerin isimlerini şu şekilde
tesbit edebiliriz.
Ahî-Dudu Mahallesi
516
: Ahi zaviyesinin kurucusunun ismiyle anılmıştır.
Şehin en eski teşekküllerinden olan bu mahalle, XVI. Asır boyunca aynı isimle
anılmış, XVII. Asrın başlarından itibaren Ahi-Toy şekline dönüşmüş, XVIII. Yüzyıl
kayıtlarında ise Ahtoy şeklinde varlığını günümüze kadar devam ettirmiştir.
517
Alaca-Mescid Mahallesi
518
: Merkezinde bulunan aynı adlı mescidin adıyla
anılır.
Asıl Beg Mahallesi
519
: Muhtemelen şehrin ilk meşhur sakinlerinden birisinin
adıyla XVI. Ve XVIII. Asırlar boyunca varlığını muhafaza etmiş, 1830’lardan
itibaren Sabık Müfti ismiyle anılmaya başlayan bu mahalle, bugünkü Eski Müftü
mahallesine esas teşkil etmiş olmalıdır.
520
Câmî-i Kebîr Mahallesi
521
: Daha önce de zikrolunduğu üzere, ismine esâs
teşkil eden şehrin en eski yapılarından birisi olan câmî etrafında teşekkül etmiş
olması hasebiyle, şehrin en eski kesitlerinden birisi olma özelliğini taşıyan bu
mahalle, aynı zamanda, XVIII. yüzyıl sonlarına kadar, hiçbir değişikliğe mâruz
kalmaksızın, aynı isimle varlığını devam ettirmiş olan nâdir mahallelerden birisidir.
Bugünkü Denizli'de aynı isimle herhangi bir mahalleye tesadüf edilememekle
515
Gökçe, a.g.e, s.77
516
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.105-a
517
Gökçe, a.g.e. s.78
518
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.105-b
519
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.107-a
520
Gökçe, a.g.e. s.78
521
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.103a-103b
101
beraber, vaktiyle bu mahallenin İstasyon- Atatürk Caddesi'nde kain Ulu Câmî
civarında, mahalle îtibâriyle de, bugünkü Uçancıbaşı mahallesi hudutları dâhilinde
olduğunu belirtmek gerekir.
522
Debbağlar (=Tabaklar) Mahallesi
523
: Şehirde, bünyesinde barındırdığı
nüfûsun ekseriyetini teşkil eden esnaf zümresinin ismiyle mâruf olan mahallelerden
birisi olarak, aynı isimle varlığını XVIII. yüzyıl sonlarına kadar devam ettirmiş,
1830'lardan îtibâren ismine tesadüf edilemeyen bu mahalle, şehirde bugünkü
Uçancıbaşı mahallesi hudutları dâhilinde, eski debbağhâne tâbîr edilen yer civarında
olmalıdır.
524
Ece (=Eceler) Mahallesi
525
: XVI. yüzyıl tahrir defterlerinde ve 1623 tarihli
avârız defterinde Ece, XVII. yüzyıla tarihli diğer kayıtlarda ise Eceler şeklinde
zikredilmiş olan bu mahalle de, şehrin XVIII. asrın sonlarına kadar aynı isimle
mahfuz yerleşim birimlerinden birisidir. XIX. yüzyılın ikinci yarısından îtibâren
ismine rastlanâmayan bu mahallenin, şehirde, bugünkü Saraylar mahallesi hudutları
dâhilinde bulunduğu tahmin edilmektedir.
526
Gazurlük (KizirIik) Mahallesi:
527
Bu mahalle de, XVI ve XVII. asırlarda,
1675'lere kadar Gazurlük XVIII. asrın sonlarına kadar ise Kizirlik şeklinde
kaydedilmiş olan ismiyle şehrin bir ünitesi olarak varlığını devam ettirmiştir.
Günümüzde böyle bir mahalle bulunmamakla beraber, bu mahallenin, bugünkü
Gürcan mahallesinin bulunduğu yerde olduğu tahmin edilmektedir.
528
Gide-Mestan Mahallesi:
529
İlk sakinlerinden olup, muhtemelen mahallenin
teşekkülü ve gelişmesinde mühim rol oynamış olan zâtın ismine izafeten verilmiş
522
Gökçe, a.g.e. s.79
523
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.108a-108b
524
Gökçe, a.g.e. s.79
525
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.107b
526
Gökçe, a.g.e. s.79
527
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.106b-107a
528
Gökçe, a.g.e s.80
529
BOA-TD-438, s.47; TKGM-KKA-TD-48, v.107a-107b
Dostları ilə paylaş: |