83
10. Həmçinin Qərbi Türk imperiyası dağıldıqdan sonra belə ərəb istilaları
dövründə Göytürklərin iĢğalçılarla mübarizədə daim Orta Asiya knyazlıqlarına
köməyə gəlmələri, təmənnasız olaraq onlara yardım etmələri yalnız və yalnız Orta
Asiyanın ən qədim türkləriylə göytürklərin eyni soy kökünə mənsub olmaları ilə izah
edilə bilər.
11. Biz Səmərqənd (Kanq-cu, Kan) dövlətinin etnik əsasını, hansı xalq
tərəfindən yaradıldığını böyük türkoloq Qumilyovun fikirləri ilə yekunlaĢdırmağı
daha münasib saydıq: Kanqın əsas və zəngin Ģəhəri Səmərqənd idi. «Soğd (oxu:
Qanq) hakiminin arvadı Qara Çurin Türkün qızı idi. Orada qanunlar və yazı türk
dilində idi. (Xatırladaq ki, eradan əvvəl IV əsrdə Kəngər dövlətinin yazısı və
qanunlar məcəlləsi vardı-M A.). Səmərqənd AĢina xanlarına tabeçilikdən çox udmuĢ,
qazanmıĢ Ģəhərlərdən idi. Səmərqənd də öz növbəsində Qərbi Türküt xaqanlığına
dayaq olmuĢdu (10,157).
12. Bu fikir VII-VIII əsrlərə aiddir, ona görə də XII əsrə aid bir məlumatı
da verməyi lazım bilirik, XII əsrdə monqollar Səmərqəndi mühasirəyə alanda Çingiz
xanın hücumu dövrü 1220-ci ildə Səmərqənd qarnizonunun baĢ rəisi kanqlı türk
(yəni kəngər-M. A,) Tuqay xan olmuĢdur. O, XarəzmĢahın arvadının qardaĢının
qaynı idi (17,287). Deməli ,XIII əsrdə də Səmərqənd hakim evinə kəngərlər daxil idi.
Əlavə izahata zənnimizcə ehtiyac qalmır.
KƏNGƏR-PEÇENEQLƏR
L. N. Qumilyovun dediklərini yadımıza salsaq VIII əsrdə kəngərlərin
«padzınak», yaxud peçeneq adlandırıldıqlarını görərik. Onlar bu adla daha çox ġərqi
Avropada, Qaradəniz ətrafında məĢhur idilər (Kəngərlərin müxtəlif adları barədə
öndə xüsusi söhbət gedəcək).
IX əsrin sonlarına doğru kəngərlərin müəyyən hissəsi öz vətənlərindən
aralanmalı olur. Onlar əvvəlcə Uralətrafında, sonra Xəzər xaqanlığı həndəvərində
görünürlər. Kəngərlərin Qaradəniz ətrafı çöllərdəki hadisələrdə iĢtirakına dair
məlumatlar daha çox M. Ġ. Artamonovun «Xəzər tarixi» kitabında verilir. Onun tez-
tez müraciət etdiyi müəllif Konstantin Baqryanorodnıdır, Kəngər-peçeneqlərlə bağlı
hadisələrin müasiri olan Konstantin (913-959-cu illər) uzun müddət (945-ci ilədək)
yalnız nominal Ģəkildə, yəni formal Ģəkildə imperatorluq edərkən çox böyük həvəslə
tarix elmi ilə məĢğul olurdu. O, alimlər kollektivi təĢkil edərkən bu qrupa özünün
taxt-tac sələflərinin tərcümeyi-hallarına, eyni zamanda Bizans diplomatiyasına,
siyasətinə, hərbi iĢinin tarixinə aid materiallar toplamağı tapĢırdı. Bu kollektivin
əməyi sayəsində Prisk və Menandr kimi tarixçilərin əsərlərindən parçalar mühafizə
olunub saxlanmıĢdır. Konstantin özü bir neçə traktat yazmıĢdır: «Bizans sarayının
mərasimlərinə dair», imperiyanın hərbi quruluĢuna aid («femlər haqqında») və
nəhayət, bizim üçün çox qiymətli olan «Ġmperiyanın inzibati quruluĢu haqqında» (3,
84
16-17). M. Ġ. Artamonov kəngər-peçeneqlər haqqında Konstantinin məlumatlarını
daha etibarlı hesab edir. «Xəzər tarixi» kitabında deyilir: «Konstantin
Baqryanorodnının sözlərinə görə peçeneqlərin ġimali Qaradəniz ətrafı çöllərinə daxil
olmaları xəzərlə-in quzlarla ittifaqda onların üzərində qələbə çalması sayəsində baĢ
verib. Olduqca qəribə «qələbə»dir! Bu «qələbə»nin nəticəsində düĢmənlər bir
cinahdan digərinə keçmiĢlər və Xəzər dövlətinə əvvəlkindən az olmayan təhlükə
yaratmıĢlar. Belə guman etmək olar ki, quzlarla ittifaqda olan xəzərlər müəyyən
zaman peçeneqlərin (kəngərlərin) təzyiqinə tablaĢmıĢ, nəhayət peçeneqlər quzların
və xəzərlərin zərbələrinə davam gətirməyərək quzlardan uzaqlaĢıb Xəzər sipərini
yararaq Qaradəniz ətrafı çölləri tutmuĢlar. Bunun nəticəsində xəzərlər macarlardan
sayca daha çox olan cəsur düĢmənlə təkbətək üz-üzə dayanmalı oldular. Xəzərlər
peçeneqləri öz Ģimal sərhədlərindən uzaqlaĢdırmaq üçün az zəhmət çəkməmiĢdilər.
Nəticədə gördüyünüz kimi macarlar daha çox əziyyətə düçar oldular, baxmayaraq ki,
xəzərlər onları peçeneqlərə qarĢı birgə mübarizədə təĢkil etməyə çox çalıĢmıĢdılar»
(3,349).
«Xəzər tarixi» kitabının müəllifi də peçeneqlərin qədim yaĢayıĢ yerlərinin
Sırdəryanın aĢağı və orta yataqları daxil olmaqla Aral dənizinin Ģimalındakı
ərazilərdə olduğunu söyləyir. «Konstantin Baqryanorodnı onların özlərini «kəngər»
adlandırdıqlarını söyləyir. Onların nə vaxt və hansı səbəbə görə Volqa və Ural
arxasındakı ərazidə yerləĢməsi isə məlum deyil». Doğrudan da VIII əsrdə
peçeneqlərə qarĢı hər hansı bir tayfa və ya dövlətin müharibə aparması, bu qədim
xalqı öz doğma yurdlarından sıxıĢdırıb çıxarmaları haqqında elə bir məlumat yoxdur.
Onların köç səbəbini L. N. Qumilyov daha inandırıcı faktlarla əsaslandıraraq yazır
ki, IX-X əsrlərdə Avroasiyanın çöl zonası əsrlik quraqlığa məruz qalır. Çöldə daima
üçtərəfli müharibələr gedir. Bu müharibələr kiçik də olsa, daim xarakter daĢıyır. Çöl
müharibəsi üçün yaxĢı yemlənmiĢ atlar, döyüĢçülərin aclıq çəkməməsi üçün çoxlu
qoyun gərək olur. Oturaq əhalinin özü üçün bir neçə illik ərzaq ehtiyatı görmək
imkanı vardır. Belə imkan köçərilərdə yox idi. X əsrdə quraqlıqdan hər yerdən daha
çox müasir Mərkəzi Qazaxıstanın çölləri zərər çəkdi. Bunların böyük hissəsi səhraya
çevrildi. Kəngərlər öz vətənlərinin müəyyən ərazisini tərk edibgetməyə məcbur
oldular. Bunların bir hissəsi xarəzmĢahların torpaqlarında məskunlaĢdı, islamı qəbul
edib sadəsə olaraq «kanqlı» adlandırıldılar (Bizə indi kanqlı sözünün necə yarandığı
da məlum olur - M. A.). BaĢqa hissəsi isə Qaradənizətrafına köçdü (889) və hətta iki
böyük dövlət: Bizans və Rusiyanın arasında sıxıĢdırılsalar belə uzun müddət öz
müstəqilliklərini mühafizə etdilər (12, 202).
Biruni də kəngərlərin köç etmələrini təbiət hadisəsi ilə bağlayır. O göstərir ki,
Amudəryanın aĢağı yatağında yaĢayan peçeneqlər, bu çay öz məcrasını dəyiĢdikdən
sonra Xəzərin sahillərinə (əvvəlcə- .M. A.) köçmüĢlər (3. 407).
Xəzər xaqanlığı ilə münasibətlərdə, Qaradəniz ətafındakı hadisələrdə
kəngərlər artıq hər yerdə peçeneq adı: ilə çıxıĢ edirlər və bu adla da məĢhurlaĢırlar.