85
Burada indi tarixdəki bir «dolaĢıqlığı» araĢdırmaq lazım gələcəkdir. Peçeneqlər
quzlarla (oğuzlarla) müxtəlif zamanlarda, gah ittifaq yaradır» gah da vuruĢurlar.
Maraqlı burasıdır ki, «peçeneq» eyni zamanda oğuz ittifaqındakı 24 tayfadan birinin
adıdır. «Oğuzlar» adlı kitabın müəllifi Faruq Sümər bütün boyların hərəkətini
addımbaaddım izləmiĢ, onların məskunlaĢdıqları yerləri dəqiqləĢdirmiĢ, «peçeneq»
adı məsələsində fikri haçalanmıĢdır. Peçeneqlərin tarix səhnəsindəki müstəqil çıxıĢ
və hərəkətləri, oğuz ittifaqı daxilində 24 tayfa ilə tam halında hərəkəti bu
haçalanmanın əsas səbəbidir. O yazır: «Peçene-bu adda X-XI əsrlərdə Qaradənizin
Ģimalında və balkanlarda muhüm siyasi rol oynamıĢ bir türk qövmünün olduğunu
bilirik. Bundan baĢqa, XI əsrdə peçeneq adlı bir oğuz boyu da vardı. QaĢqari türk
peçeneq qövmü ilə oğuz peçeneq qövmünü bir-birindən fərqləndirir. Bu ad eyniliyi
ancaq iki Ģəkildə izah oluna bilər:
1. hər iki təĢəkkülün eyni ad daĢıması sadəcə bir təsadüfdür.
2. Oğuz-peçeneq boyu türk-peçeneq qövmünün bir parçası olub, oğuzların
tabeliyi altına girmiĢ, vaxt keçdikcə oğuzların bir boyu halına gəlmiĢdir. Ancaq nə
QaĢqarinin, nə də RəĢidəddinin xəritələrində bu ehtimala aid bir dəlil yoxdur. Üstəlik
bu boy bayandır, çəpni və çavuldarlardan fərqli olaraq, Oğuz xanın dördüncü oğlu
Göy xana bağlanmır» (28, 305-306).
Əlbəttə, bir regionda təsadüf nəticəsində iki müxtəlif xalqın eyni ad daĢıması
mülahizəsi özünü doğrultmur. Ġkinci mülahizyə tarixi faktla təsdiq edilir.
«Konstantin Baqryanorodnının Ģəhadətinə görə peçeneqlərin bir hissəsi öz arzuları
ilə quzlarla (oğuzlarla) qalmıĢ və bu gkünə qədər onların arasındadır. Onların üst
paltarları (görünür kaftanları-M. A.) dizə qədər gödəldilmiĢ, qolları da çiyinlərinin
altından kəsilmiĢdir; bununla onlar öz nəsillərindən (qövmlərindən) aralı
düĢdüklərini göstərirlər» (3, 350).
Ġbn Fədlan Konstantindən otuz il əvvəl (922-ci ildə) bulqarların yanına
gedərkən bu peçeneqlərlə Ural çayı yaxınlığında Çelkar gölünün sahilində
rastlaĢmıĢdır. Onun sözlərinə görə bunlar qoyun saxlayan yoxsul peçeneqlər idi.
Əksinə, Ġran coğrafiyaĢünası Qardizi (XII əsr), Qaradəniz. ətrafı çöllərdə
məskunlaĢmıĢ peçeneqləri çoxlu at ilxılarına, qoyun sürülərinə malik, qızıl və gümüĢ
qabları, gümüĢ toqqaları, yaxĢı silahları olan zəngin xalq kimi xarakterizə edir. Eyni
zamanda öküz baĢı Ģəklində olan Ģeypurlar xatırlanır; peçeneqlər bu Ģeylurları döyüĢ
zamanı çalırdılar (3, 351).
Konstantin Baqryanorodnıya görə peçeneqlər 8 qola (bəlkə tayfa və ya dairə?-
M. A.) bölünürlər. Bunların hər birinə xüsusi baĢçı rəhbərlik edirdi. BaĢçı olmaq
hüququ müəyyən tayfaya (ailələrə yox!) mənsub idi. Bu vəzifə oğuldan ataya və ya
qardaĢa deyil, ölən baĢçının əmisi oğluna və yaxud əmisi oğlunun övladlarından
birinə keçirdi (Bu, türklərdəki qohumluq bölgü sisteminin demək olar ki, eyni idi).
Konetantin Baqryanorodnıya görə bu qayda o məqsədlə qoyulmuĢdu ki,
«hakimiyyət bütövlükdə tayfanın yalnız bir hissəsində qalmasın, qol-budaq atmıĢ
86
bütün tayfa üzvləri belə bir Ģərəfə nail olmağı gözləsinlər. Hər qol baĢda ağsaqqal və
ya baĢçı olmaqla bir neçə nəsildən ibarət idi. Peçeneqlərin 8 qolunda cəmi 40 nəsil
vardı. Peçeneqlər də 2 hissəyə bölünürdü. Onların arasında sərhəd Dnepr çayı idi,
görünür, iç oquz, dıĢ oğuz sayağı.
Peçeneqlərin yüruĢləri uzaqlara, lap ġərqə qədər uzana bilərdi. Onlar Xersona
və ayrı-ayrı iqlimlərə, baĢqa sözlə Bizansın Krımdakı torpaqlarına da yürüĢ edib,
bunları yağmalaya, Bosforu mühasirəyə sala, yəni ora Krım tərəfdən də, Taman
yarımadası istiqamətindən də yaxınlaĢa bilərdilər.
Bolqarıstan, Macarıstan və ruslar tez-tez peçeneqlərin hücumlarına məruz
qalırdılar. Məhz Bizans xüsusilə ruslara və bulqarlara qarĢı peçeneqlərdən istifadə
etmək məqsədi ilə onlarla daim əlaqə saxlayırdı (3, 351).
ġərq, yaxud Xəzər peçeneqləri haqqında məlumat demək olar ki, yoxdur.
Görünür, ona görə ki, onların fəallığı əsas etibarilə ġərqə yönəldilmiĢdi. Belə qənaətə
gəlmək olar ki, onlar xəzərlərə, burtaslara, alanlara... Povoljyenin, ġimali Qafqazın
baĢqa xalqlarına Qərb peçeneqlərinin öz qonĢularına etdiklərindən az pislik
etməmiĢlər. «Xəzər tarixi»nin məlumatları bəzi hallarda ziddiyyətli olur; qonĢuları
da onlara əziyyət verməklə heç də az rol oynamamıĢlar, «Xəzərlər onlarla sistematik
mübarizə etməli olurdular. Ġbn Rust və Qardizinin məlumatlarına görə xəzərlər hər il
peçeneqlər tərəfə hücum edir, onlardan əsirlər gətirirdilər»: «Hüdud-əl-aləmə» görə
«Xəzərlər islam ölkələrinə qulları əsasən buradan, Xəzər peçeneqləri ölkəsindən
gətirirdilər» (3, 351).
Xəzərlərin peçeneqlərə qarĢı ayrı-ayrı yurüĢləri necə uğurlu olsa da onları
sona qədər məğlub edə və tutduqları ərazidən sıxıĢdırıb çıxara bilmədilər.
Xəzərlər macarlarla etdikləri kimi, peçeneqləri heç öz təsirləri altına da sala
bilməzdilər. ġimali Qaradəniz ətrafı X əsrdə Xəzərlərin nəzarəti altından çıxdı. Bu
onların qüdrətinin əhəmiyyətli dərəcədə zəiflədiyini göstərir. Xəzərlər Ģərqdən gələn
köçərilərin təzyiqinə də tablaya bilmirdilər. Oradan quzlar xəzər peçeneqlərini
Dneprin o biri sahilinə sıxıĢdırmıĢdılar. Burada peçeneqlərin butün qolları (tayfaları)
bir yerə toplaĢmıĢdı. Onların qalıqları özlərinə Macarıstan və Bizansda sığınacaq
tapdılar (3, 327).
Peçeneqlərlə xəzərlərin münasibətləri birtərəfli və birmənalı olmayıb. «Daxili
siyasi münaqiĢələr zamanı xaqanlıq daxilində kifayət qədər, baĢlıcası isə etibarlı
qüvvəsi olmayan, özgə tayfalardan, olan vassalların köməyinə bel bağlaya bilməyən
Xəzər hökuməti yardıma quz, yaxud peçeneq tayfalarını çağırırdı. Onlar bundan
sonra Xəzər çarının əsas qüvvəsi və dayağı olurdular. Sarkel qarnizonunun tərkibi
buna tam inandırıcılıqla Ģəhadət verir. Qeyd edildiyi kimi xəzərlər əsas qalalarını
xəzər-bulqarlara deyil quzlara və peçeneqlərə tapĢırmıĢdılar. Bunlar bütün qalaları
tutmuĢ, Xəzər xaqanlığını öz köçləri ilə doldurmuĢdular» (3, 328).
Münasibətlərdəki bəzi kəskin ziddiyyətlərə baxmayaraq, peçeneqlər Xəzər
xaqanlığının baĢqa dövlətlər tərəfindən məğlubiyyətini istəmirdilər; qüvvələr