441
mənim çıxışımdan sonra 5 mollaya moizə oxumağa icazə verməyəy-
diniz.
Sonra Beyləqan rayonunun mərkəzində, Ocaqsevər Elxasın araçı-
lığı ilə, bir adamla bağlaşdım. Dediyinə görə bir neçə ildir mənimlə
tanış olmaq istəyirmiş, onunla telefonlaşdım, rayonda görüşdüm.
Söhbət elədim, bizim tədbirlərə qatılmaq istəyir.
Sumqayıtda da Ocaq söhbətləri eləmişəm. Övlad tərbiyəsi ilə bağ-
lı Ocaq yönündən gözəl söhbət oldu. Xanım öyrətmən də vardı,
fikirlərimi bölüşdüm. Özləri dedilər ki, oxullara gedib söhbət eləsə-
niz çox yaxşı olar. Mən də xanım öyrətmənə dedim ki, sən öz oxulu-
nuzda təşkil elə gəlim. Elə ordaca sözünü geri götürdü ki, onu elə-
mək çətindir. Dedim ki, mənim qorxulu bir adam olmadığımı, ziyan
verməyəcəyimi deyib inandıra bilərsən.
Təəssüf ki, qıraqdan məsləhət verirlər, addım atmaq gərək olanda
geri çəkilirlər…
Atamız var olsun!
Türkel Atalı (Ataya səcdə ilə sözünə başladı – N.A.): 37-ci ilin
son Ailə Gününü “Uluyol-Hünər” Ailəsində başlamaqla bitirirəm.
Bundan sonra bu Ailədə yeni əhvallar sərgiləməyə çalışacam.
Bu ilki amallaşmamı əsasən Ocaq tədbirlərinin səsdən sözə
çevrilmiş kitablarından oxumaqla yerinə yetirdim. Tədbirlər təkcə
amallaşmama təsir eləmir. Çünkü mənim üçün tədbir, ay içində, han-
sısa seçilmiş gündə, Ocaqçıların bir araya gəlib ifadə elədiyi fikirlər
deyil. Ayın 30 günü cəmiyyətin içində eyni yaşam, eyni durum görü-
442
nür. Tədbir günü Ocaqçı yaşamını ifadə eləyir. Oxuduqca baxıram
öyrəniləsi, örnək olası zəngin yaşam var. Ocağı yaşatmağımızla bu
zəngin yaşamın qədrini bilirik.
Konkret olaraq özümlə bağlı: artımımda ardıcıllıq yoxdur. Hansı-
sa tədbirdə uğurlu söz demişəm, hardasa Ocağın ayrı-ayrı arxiv-
ədəbiyyat yaratma işinə qatılmışam, ancaq yenə də bütöv deyil.
Günev Atalının çıxışlarına baxanda özümlə bağlı belə qənaətə gəl-
dim. Günev Atalı tədbirdə özündəki zəif cəhəti gördüyünü deyir.
Onu deməsiylə əslində zəifliyini ifadə eləmir. O, Ocaq üstə yaşaya-
raq, özüylədöyüşərək o qənaətə gəlib. Ancaq mən çox hallarda həyat
tələbiylə yaşayıram. Özümlə bağlı gileyli danışıram. Təbii ki, mənim
çıxışımda zəiflik ifadə olunacaq. Sanki özümü aldadıram.
Hansısa məqamda gərginliyə qapılıb bədbin düşüncələrlə olsam
da, Ocaqla bağlı inamımda gileyli deyiləm. Ocaq Yükümlüsü tədbir-
lərin birində belə bir söz deyir: “Məndən soruşurlar ki, siz Asif Ata
Ocağında kamil fərd göstərə bilərsinizmi? – Deyirəm göstərərəm.
Ocaqçıların hər biri kamilliyin bəlli qatındadırlar”. Ancaq mənim
özümün düşüncəmdə, gördüyüm əməldə Ocaq baxımından yetkinlik
görünsə də, kamilləşmə səviyyəmin hələ olmadığını düşünürəm.
Amal yönündən axtarışlar olanda kamilləşmənin tələbi ortaya çıxır.
Ocaq Yükümlüsünün belə bir fikrini demək istəyirəm: “Biri deyir
dünya göründüyündən artıq deyil. Çünkü o dünyaya öz yaşamından
baxır. Öz yaşamından o tərəfi görmür. Biz də öz yaşamımızdan
baxırıq. Ancaq bizim yaşamımız görünəndən artığa çatıbdır. Amala
bağlı yaşamımı deyəndə görünəndən artığı deyirəm. Bu səbəbdən də
cəmiyyətçinin yox, mənim dediyim doğru olur. Mən haqlı durumda
oluram”.
Təəssüf ki, Ailə Gününün üçüncü tələbi olan xalqlaşma məsələ-
sində axsayıram. O yöndə səylərim olmadığı üçün sevincim
yarımçıqdır.
Atamız Var olsun! Bayrağımızı öpürəm.
Ağşın Ağkəmərli: Mən burda bir az qeydlər götürdüm. Nurtəkin
xanımın, Günev bəyin, Türkelin söhbətləri ilə bağlı. Deyim ki,
üçünüzün də söhbətlərinizdə böyük həqiqət var. Gözəl duyğular,
çalarlar görünür. Amallaşmaq məsələsi də xüsusidir.
Neçə vaxtdır ki, ürəyimdən keçən bir söz var. Bu gün özümdə
cəsarət tapdm ki, deyəm. Sizin oxuduqlarınızda Avropa və rus yazar-
443
larını görürəm. Bizim Türkiyədə olan Orxan Pamuk, İncə Məmməd,
İsmayıl Bozqurd kimi fəlsəfi və geniş düşüncəli adamlar var.
Güneydə elə şəxsiyyətlər var ki, Güney Azərbaycan mübarizəsində
həm sözlərini deyiblər, həm kitabları. Əşrəf Dehqani vardı ki, solçu
olmasına baxmayaraq, söz almaq üçün gözünün qabağında qarda-
şının ayaqlarını mişarla kəsirlər, o qardaş özünü xəstəxananın 3-cü
mərtəbəsindən atır, Cavad Heyət onu sağaltdı təzədən. Cavad Heyətə
deyir ki, qoy mən ölüm, təşkilat məhv olmasın. Ancaq Cavad Heyət
bunu qəbul eləmir.
Sührəverdidən, Şəbüstəridən söhbət getmir, onların da fəlsəfi
baxışları vardı. Düşünürəm ki, Ocaqda bu yönə gəlmək gərəkdir. 20-
ci yüzilin əvvəlində müəyyən təriqətlər olub, Güneydə və burda. O
təriqətlərin içində babilik, sufilik olubdu. Tarixi öyrənmədən gələ-
cəyə ciddi addım götürmək olmaz. Soylu bəy söhbətlərində Hüqonun
adını çəkir. Hüqo yaxşıdır, ancaq mən fikirləşirəm ki, özümüzə bir az
səmt vermək düzgün olar. Ç.Aytmatovun özünün fikirləri vardı, ya
müsbət, ya mənfi, düşünürəm ki, onları da öyrənmək, araşdırmaq
gərəkdir. Türkiyənin özündə bu gün Avropanın özünə etki göstə-
rəcək müəyyən bir fikirlər var. Dostlarımız düşünə bilər ki, bu gün
Azərbaycan türkcəsində onların əsəri olmadı. Ancaq internet çox
şeyləri həll edir. Düşünürəm ki, bu məsələnin üzərində Ocaq və
Ocaqçılar daha da dərinə getməlidirlər. 18-19-cu yüzilin tarixini
xüsusən Güney təşkil elədiyinə görə mən arzulayıram o tərəf daha
çox öyrənilməlidir.
Soylu Atalı (Ataya səcdə ilə sözünə başladı – T.A.): Amallaşma,
Kamilləşmə, Xalqlaşma yönündən bir neçə kəlmə söz demək istəyi-
rəm. Mənim Amallaşmam həm Ocağın ideya fəlsəfi əsaslarını öyrən-
mək, həm də Ocağın yaşama prinsiplərini öyrənməkdir. O anlamda
ki, Ocaq bir ruhsal qurumdur. Bu qurum nəyə dayanıb yaşayır, nəyi
ifadə edir, nəyi çatdırır, necə çatdırır.
Ocaq olaraq Ailə günlərində hesabatlarımız qıraqdan standart
görünəcək bir etki bağışlaya bilər. Ancaq biz o tələbdən qırağa çıxa
bilmərik. Amallşama, Kamilləşmə, Xaqlaşma – konkret Ailə Günü-
nün tələbi budur. Ancaq Amallaşma, Kamilləşmə, Xalqlaşma yönün-
dən fikirlər, düşüncələr daim yeniləşir.
Dostları ilə paylaş: |