ABŞ-da gender m
əsələləri
101
valideyn lərimiz və cəmiyyətin cinsimizə uyğun bizi tərbiyə edib
böyütmələridir.
Şübhəsiz, xromosom və hormonların genderə olan təsiri bu
kimi kiçik bir müzakirəyə sığa bilməz, çünki, bu mövzu çox bö-
yük bir elmi tədqiqatın mövzusudur.
Qadın beyni, kişi beyni və gender rolları. Kişilər qadın-
lardan fərqlidirlər. Onları bəşəriyyətin eyni növünün üzvü kimi
ümumiləşdirmək mümkündür, lakin onların eyni bacarıq, vərdiş
və ya davranış sahibi olmalarını iddia etmək, cəmiyyətin bioloji
və elmi yalanlara əsaslandığını iddia etmək deməkdir.
Cinslər fərqlidir, çünki onların beyinləri müxtəlifdir. Həyatın
ən əsas administrativ və emosional orqanı olan beyin kişi və qa-
dınlarda müxtəlif şəkildə konstruksiya olunmuşdur; bu informa-
siyanı müxtəlif cür istiqamətləndirir ki, bu da müxtəlif anlama,
prioritet və davranışla nəticələnir (Moir A., and Jessel D., 1989).
Kişi və qadın beyninin fərqli olması anlayışı yeni bir fikir de-
yil. XIX əsrdə alimlər belə hesab edirdilər ki, kişilərlə qadınların
intellektual səviyyəsi ona görə fərqlidir ki, kişilərin beyinlərinin
çəkisi qadınların beyinlərinin çəkisindən daha ağırdır. Bu mən-
tiqə əsaslanmaqla belə bir maraqlı məqam ortaya çıxdı ki, əgər
bu, həqiqətən belədirsə, o zaman fildən intellektual səviyyəli canlı
ola bilməz. Bundan sonrakı müzakirələrdə beynin çəkisi məsələsi
bir müddət gündəmdən çıxdı. Sonralar yenidən belə bir iddia irəli
sürüldü ki, beynin çəkisi əsas deyil, beynin bədən çəkisinə uyğun
proporsional bölünmüş çəkisi daha məntiqli hesablama ola bilər.
Sübut olunanda ki, bu proporsional bölümdə hesablama qadınların
xeyrinədir, bu hipotezanın ömrü çox olmadı (Harrington A., 1987).
Yuxarıdakı sitata nəzər salanda biz bu iddianın yoxa çıxmadı-
ğının, yalnız formasının dəyişdiyinin şahidi oluruq. Bu gün başqa
iddialar ortaya qoyulsa da, qadınla kişi beyinin çəkisinin onla-
rın intellektual səviyyələrinə heç bir dəxli yoxdur, söhbət qadınla
kişilərin beyinlərinin strukturundan getməlidir. Amerika alimləri
sübut etmişlər ki, beynin strukturunun kişi və qadınlarda fərqli-
Ki̇fayət Ağayeva
102
liyi, onların davranışlarının və hətta seksual oriyentasiyalarının
fərqliliyinə gətirib çıxaran ən əsas amildir.
1970-80-ci illərdə beyin strukturunun və funksiyasının cinsi
fərqlərə təsir etməsi ehtimalı barədə gedən uzun-uzadı diskussiya-
lar o nəticəyə gətirib çıxartdı ki, buna səbəb beynin lateralizasiya
(asimmetriya) fenomenidir. 1960-cı illərin sonunda Dr. Roger Spe-
ri və onun həmkarları epilepsiya xəstəliyindən əziyyət çəkən pa-
sientlərlə işləyərkən belə nəticəyə gəlmişdilər ki, beynin sağ və sol
hemisferası fərqli funksiya və vəzifələr üçündür (Sperry R., 1982).
Bu spesializasiya hemisferik asimmetriyaya və ya beyin latera-
lizasiyasına yönəldilmişdir. Bu tədqiqatlardan aydın oldu ki, sol
hemisfera (bədənin sağ tərəfinə nəzarət edir) əsasən, nitqə nəzarət
etdiyi halda, sağ hemisfera başqa funksiyalarla yanaşı, ən əsas, vi-
zual-görmə qabiliyyətinə nəzarət edir. Düzdür, qadın və kişi bey-
nin fərqliliyi məsələsindəki bu tapıntıdan da öz fikirlərini əsaslan-
dırmağa və sui-istifadə etməyə çalışan bir çox alimlər tapıldı.
Beyin lateralizasiyası və davranış fərqləri arasında əlaqə ilə
bağlı hipoteza bir çox həlli çətin olan və ziddiyyətlərə gətirib
çıxaran yeni diskussiyalar üçün zəmin oldu. Beyin insan orqa-
nizmin sona qədər öyrənilməmiş orqanıdır. 1992-ci ildə alimlər
sübut etdilər ki, genlər spesifik beyin hüceyrələrinin funksiyala-
rını təyin etməyə qabil deyillər. Alimlər onu da sübut etdilər ki,
beynin neyronları daha asanlıqla təsirə məruz qala bilir və bədə-
nin hər hansı bir hissəsindəki dəyişikliklərə görə öz iş qabiliyyət-
lərini tənzimləyirlər (Walsh C., and C.L.Cepko, 1992). Sonradan
bəzi alimlər sübut etməyə çalışdılar ki, qadınlarda lateralizasiya
kişilərə nisbətən azdır (yəni heç bir hemisfera dominant deyildir).
Digər alimlər sübut etməyə çalışdılar ki, qadınların beyinlərində
lateralizasiya daha çoxdur və onlarda sol hemisfera dominantdır.
Bu məsələlərə müxtəlif baxışlar mövcud idi.
Son tədqiqatlarda vurğu
hipotalamusun (seksual yetişkən-
likdə hormonların hasil olunmasına nəzarət edən beyin hissəciyi)
üzərinə qoyulmuşdur. Əlbəttə, bu tədqiqatların əksəriyyəti hey-