428
Assosiativ üzvlük tam üzvlükdən səsvermədə iştirak və icraedici orqanlara seçilmə
hüquqlarının olmaması ilə fərqlənir. Hazırda assosiativ üzvlük yalnız o hallarda istifadə
olunur ki, tam üzvlük müvəqqəti və ya daimi səbəblərdən mümkün deyildir.
Müşahidəçi statusu da mövcuddur. O, üzv olmayan dövlətlərə və ya təşkilatın
orqanına daxil olmayan üzv dövlətlərə verilir. Isveçrə BMT-nin Baş Assambleyasının bir
çox sessiyalarında müşahidəçi qismində təmsil olunmuşdur. BMT-nin əksər üzvləri öz
nümayəndələrini müşahidəçi qismində Təhlükəsizlik Şurasının iclaslarına göndərirlər.
Bəzən qeyri-hökumət təşkilatlarına məsləhətçi statusu verilir ki, bu status da
müşahidəçi statusuna yaxındır. Bu cür praktika BMT-nin İqtisadi və Sosial Şurası üçün
xarakterikdir.
Üzvlük təşkilatın və ya üzv-dövlətin ləğv edilməsi ilə dayandırılır. Üzvlük hüquqi
varislik qaydası ilə keçmir. Rusiya SSRİ-nin yerini hüquqi varis kimi deyil, SSRİ-nin
dövlət-davamedicisi kimi tutmuşdur.
Dövlətin beynəlxalq təşkilata daxil olması üçü əsas motiv kimi öz qüvvəsi ilə
qarşıda duran siyasi, iqtisadi, sosial, mədəni və s. problemləri həll etmək bacarığının
olmaması çıxış edir.
10.6. Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin üstmilli tənzimlənməsinin
əsas istiqamətləri və alətləri
Əsas inkişaf etmiş ölkələrin kollektiv fəaliyyətlərinin sürətli inkişafı ilk növbədə
qlobal maliyyə-iqtisadi böhranlarına yol verməmək istəyi ilə bağlıdır. Aydındır ki,
transmilliləşmə və dünya inteqrasiyası proseslərinin gücləndiyi bir şəraitdə hər hansı bir
ölkənin təklikdə fəaliyyəti böhranlarının qarşısının alınması və onların nəticələrinin aradan
qaldırılması üçün kifayət deyil. Bu isə spontan, partlayış xarakterli dağıdıcı dünya
böhranına yol verməmək üçün üstmilli tənzimlənməni zəruri edir.
XX əsrin ikinci yarısında formalaşmış beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin üstmilli
tənzimlənməsi sistemində onun iki əsas istiqamətini dəqiq fərqləndirmək olar:
3)
beynəlxalq iqtisadi əməkdaşlığın parametrlərinin və şərtlərinin (nomenklaturanın
həcmi, ticarət, hesablaşma, kredit, investisiya rejimi, iqtisadi və texniki əməkdaşlığın
şərtləri və məzmunu, işçi qüvvəsinin miqrasiyası və s.) tənzimlənməsi;
429
4)
dünya təsərrüfat əlaqələrinin həyata keçirilməsi qaydalarının bütün iştirakçılar
üçün unifikasiya edilməsi – beynəlxalq əmtəə, sidmət, lisenziya alqı-satqı
müqavilələrinin
unifikasiyası,
istehsal-texniki
əməkdaşlığın,
beynəlxalq
hesablaşmaların, yük daşımalarının və s.-nin unifikasiyası.
Birinci halda istifadə olunan alətlərə hökumətlərarası (o cümlədən regional) ticarət
müqavilələri, ticarət dövriyyəsi və əməkdaşlığın digər formaları haqqında sazişlər aiddir.
Dünya təsərrüfat əlaqələrinin həyata keçirilməsi qaydalarının unifikasiyası alətləri
kimi əsasən beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən qəbul edilən konvensiyalar, rəhbərliklər və
tipik müqavilələr çıxış edir.
Hökumətlərarası ticarət müqavilələri ticarətin ümumi hüquqi rejimini formalaşdırır,
gömrük-tarif məsələlərini əks etdirir, fiziki və hüquqi şəxslərin statusunu müəyyən edir,
gəmiçiliyin və nəqliyyatın digər formalarının ümumi rejimini formalaşdırır. Bu cür sazişlər
kifayət qədər sabit və dayanıqlı iqtisadi və siyasi münasibətlər mövcud olduqda bağlanır və
bu münasibətlərin daha da güclənməsinə xidmət edir. Öz xarakterinə görə, ticarət
müqavilələri dövlət rəhbərlərinin adından bağlanır və ratifikasiya prosedurundan
keçməlidir. Onlar perspektivdə daha konkret hökumətlərarası sazişlərin, məsələn ticarət və
iqtisadi əməkdaşlıq haqqında sazişin bağlanması üçün əsas rolunu oynayırlar.
Ticarət dövriyyəsi haqqında hökumətlərarası saziş ticarət dövriyyəsini
formalaşdıran əmtəə kontingentlərini müəyyən edir. Bu adətən əmtəə kontingentlərinin
formalaşdırılması yolu ilə edilir ki, onun da çərçivəsində əmtəə idxalına və ixracına
lisenziyalar verilir. Ticarət dövriyyəsi haqqında sazişlərdə çox zaman ödəmələr haqqında
məsələlər də öz əksini tapır. Onlar təkcə ticarət dövriyyəsi üzrə hesablaşma qaydalarını
deyil, həm də onlarla əlaqədar olan xərclərin ödənilməsi, nəqliyyat, sığorta, fraxt və s.
məsələləri müəyyən edirlər.
Klirinq sazişləri xarici ticarətdə meydana gələn qarşılıqlı tələb və öhdəliklərin
çıxılması yolu ilə və xarici valyutaya köçürmə etmədən ölkələr arasında qarşılıqlı
hesablaşmaların qaydalarını müəyyən edir. Məqsəd ölkələr arasında qarşılıqlı ödəmələri
balanslaşdırmaqdan ibarətdir. Hesablaşmanın həyata keçirildiyi valyutanın məzənnəsi
adətən tərəddüd etdiyindən bu cür sazişlərə ―valyuta əlavəsi‖ daxil edilir. Bu əlavəyə görə,
kredit hesablarında mövcud olan məbləğ məzənnənin dəyişdiyi halda avtomatik olaraq
yenidən hesablanır.
430
İqtisadi və texniki əməkdaşlıq haqqında hökumətlərarası saziş bir qayda olaraq 3-5
il müddətinə ticarətin genişləndirilməsi və elmtutumlu əmtəələrin istehsalının həcminin
artırılması məqsədi ilə bağlanır və konkret layihələrin həyata keçirilməsində hər bir tərəfin
öhdəliklərinin siyahısını əks etdirir. Tərəflərdən biri adətən obyektlərin tikintisinə yardım
göstərmək, lazımi avadanlığı vermək, ixtisaslı kadrlarla kömək etmək, yerli əhalini
öyrətmək öhdəliklərini götürür. Qəbul edən tərəfin öhdəlikləri layihələrin reallaşdırılması
üçün zəruri infrastrukturun yaradılmasından, xarici mütəxəssislərlə və layihə çərçivəsində
beynəlxalq yük daşımaları ilə əlaqədar xərclərin çəkilməsindən ibarətdir.
Maliyyə yardımı haqqında hökumətlərarası saziş bir ölkənin hökumətinin digər
ölkəyə müəyyən məbləğdə uzunmüddətli kreditin (adətən kreditor-ölkənin əmtəələrinin
alınması üçün) təqdim edilməsi barədə razılığını nəzərdə tutur. Hökumətlərarası sazişlərin
bu forması sənayecə inkişaf etmiş ölkələr və inkişaf etməkdə olan ölkələr arasında olan
iqtisadi münasibətlərdə daha geniş yayılıb və adətən sonuncuların daha inkişaf etmiş
partnyordan maşın-texniki məhsulların almalarını dəstəkləmək məqsədini daşıyır.
İnvestisiyaların qorunması haqqında hökumətlərarası saziş razılığıa gələn tərəflərin
qarşılıqlı investisiyalarda münasibətdə ayrı-seçkilik həyata keçirməmək, kapital və gəlirlərin
sərbəst axınına icazə vermək öhdəliklərini nəzərdə tutur.
Dünya təsərrüfat münasibətlərinin tənzimlənməsində beynəlxalq dövlət və qeyri-
hökumət orqanları və onlar tərəfindən işlənmiş konvensiyalar, qətnamələr, ticarət əlaqələrini
tənzimləyən normaların unifikasiyası üzrə rəhbərliklər əhəmiyyətli rol oynayır. Məsələ
burasındadır ki, beynəlxalq ticarət əlaqələri əsasən hüquqi və fiziki şəxslər tərəfindən həyata
keçirilir ki, onların da fəaliyyəti milli hüquqla tənzimlənir. Bununla yanaşı, müxtəlif
dövlətlərin qanunvericiliyi bunu müxtəlif cür həyata keçirir ki, bu da bir dövlərin
normalarının digərinki ilə ziddiyyət təşkil etməsi ilə nəticələnir. Milli əsasda yaradılan milli
hüquq beynəlxalq ticarətin tələblərinə daha az uyğundur. Bütün bunlar beynəlxalq ticarətin
inkişafına maneələr yaradır.
Problemin həllinin əsas vasitəsi unifikasiyadır. Unifikasiya dedikdə daxili dövlət
hüququnda ümumi xüsusiyyətlərin, qaydaların, adətlərin müəyyən edilməsi, beynəlxalq
müqavilələrin köməyi ilə vahid hüquqi normaların yaradılması və onların tətbiqinin vahid
praktikasının təmin edilməsi başa düşülür. Bu normalar milli hüquqlar tərəfindən qəbul
edilir və bu yolla beynəlxalq ticarət əlaqələrinin tənzimlənməsində fərqliliklər aradan
qaldırılır. Unifikasiya çoxplanlı prosesdir. O universal və regional səviyyələrdə baş verir,
Dostları ilə paylaş: |