431
ümumi və sosial xarakterli normaları əhatə edir. Bu prosesdə dövlətlər və təşkilatlar iştirak
edirlər.
Hazırda universal səviyyədə unifikasiya ilə çoxsaylı dövlətlərarası və qeyri-hökumət
orqanları və təşkilatları məşğul olurlar. Bunların sırasında ən birincilərdən biri kimi,
beynəlxalq xüsusi hüquq üzrə Haaqa Konfransını qeyd etmək olar. Bu konfrans ilk dəfə
XIX əsrdə çağrılmış, 1955-ci ildən isə daimi əsasda fəaliyyət göstərməyə başlamışdır. Onun
əsas fəaliyyət sferası beynəlxalq ticarət sahəsində hüquq kolliziyalarını həll edən normalar
da daxil olmaqla kolliziya hüququnun unifikasiyasıdır. Belə ki, 1955-ci ildə beynəlxalq
əmtəə alqı-satqısına tətbiq edilən hüquq haqqında Haaqa Konvensiyası qəbul edildi. 1986-cı
ildə onu beynəlxalq əmtəə alqı-satqı müqavilələrinə tətbiq edilən hüquq haqqında
Konvensiya (hələ qüvvəyə minməyib) əvəz etdi.
1926-cı ildən etibarən Romada xüsusi hüququn unifikasiyası sahəsində
hökumətlərarası təşkilat – Xüsusi Hüququn Unifikasiyası üzrə Beynəlxalq İnstitut
(YUNİDRUA) çalışmaqdadır. Haaqa Konfransından fərqli olaraq, İnstitut maddi xüsusi
hüququn müxtəlif sahələrinin, o cümlədən ticarətə aid olan sahələrinin unifikasiyası ilə
məşğul olur.
1966-cı ildə BMT-nin beynəlxalq ticarət hüququ üzrə Komissiyası (YUNSİTRAL)
yaradıldı. Onun yaradılmasında məqsəd beynəlxalq ticarət qaydalarının unifikasiyası və
adətlərin kodifikasiyasının razılaşdırılmış şəkildə həyata keçirilməsi, müvafiq beynəlxalq
konvensiyaların hazırlanmasıdır.
Beynəlxalq konvensiyalar beynəlxalq müqavilələrin növlərindən biri olmaqla adətən
müəyyən sahələrdə dövlətlərin qarşılıqlı hüquqlarını və öhdəliklərini müəyyən edir.
Beynəlxalq konvensiyalar adətən beynəlxalq təşkilatların çərçivəsində qəbul edilir.
Konvensiyaları beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin formaları üzrə sistemləşdirməklə
onlardan ən əsaslarını göstərək.
Əmtəələrlə beynəlxalq ticarət qaydalarının unifikasiyası üçün daha əhəmiyyətli
konvensiyalar aşağıdakılardır:
beynəlxalq əmtəə alqı-satqısı üzrə vahid qanun haqqında Haaqa Konvensiyası (1964-
cü il);
beynəlxalq əmtəə alqı-satqısında iddia müddətliyi haqqında Konvensiya (1974-cü il);
YUNSİTRAL-ın Arbitraj reqlamenti (1976-cı il);
432
beynəlxalq əmtəə alqı-satqı müqavilələri haqqında BMT-nin Vyana Konvensiyası
(1980-ci il);
beynəlxalq əmtəə alqı-satqısında nümayəndəliklər haqqında Cenevrə Konvensiyası
(1983-cü il);
beynəlxalq ticarət arbitrajı haqqında tipik qanun (1985-ci il);
beynəlxalq əmtəə alqı-satqı müqavilələrinə tətbiq edilən hüquq haqqında Konvensiya
(1986-cı il);
alqı-satqı şərtlərini və müqavilələrini müəyyən edən beynəlxalq kommersiya
terminləri (INCOTERMS, 2000-ci il).
Beynəlxalq istehsal və elmi-texniki əməkdaşlıq sahəsində aşağıdakıları
fərqləndirmək olar:
sənaye mülkiyyətinin qorunması haqqında Paris Konvensiyası (1883-cü il, sonuncu
dəfə 1979-cu ildə nəzərdən keçirilib);
nişanların beynəlxalq qeydiyyatı haqqında Madrid sazişi (1891-ci il, 1989-cu ildə
Madrid sazişinə əlavə olaraq Protokol imzalanıb);
beynəlxalq maliyyə lizinqi haqqında Ottava Konvensiyası (1988-ci il);
beynəlxalq faktorinq haqqında Ottava Konvensiyası (1988-ci il);
daşınan avadanlıq üzrə beynəlxalq əmlak hüququ haqqında Keyptaun Konvensiyası
(2001-ci il).
Ölkələr arasında valyuta-maliyyə və kredit münasibətləri aşağıdakı sənədlərlə
unifikasiya edilib:
veksellərə aid hüququn unifikasiyası üzrə Cenevrə Konvensiyası (1930-cu il);
dövlətlər və digər dövlətlərin vətəndaşları arasında investisiya mübahisələrinin
tənzimlənməsi üzrə Vaşinqton Konvensiyası (1965-ci il);
inkasso üzrə unifikasiya edilmiş qaydalar (1978-ci il);
sənədli akkreditivlər üçün unifikasiya edilmiş qayda və adətlər (1983-cü il redaktəsi);
Çoxtərəfli İnvestisiyalar üzrə Zəmanət Agentliyinin təsis edilməsi üzrə Konvensiya
(1985-ci il);
beynəlxalq köçürmə vekselləri və beynəlxalq adi çeklər haqqında BMT Konvensiyası
(1988-ci il).
Işçi qüvvəsinin beynəlxalq miqrasiyası prosesi BƏT tərəfindən qəbul edilən
konvensiyalarla tənzimlənir.
433
Beynəlxalq ticarət və onun inkişafı iri həcmli yük axınları və nəqliyyatın müxtəlif
növlərindən istifadə ilə də bağlıdır. Beynəlxalq yük daşımaları qaydalarının unifikasiyası
üzrə dünya ictimaiyyəti tərəfindən əhəmiyyətli işlər görülmüşdür. Bu sahəyə aid sənədlər
arasında aşağıdakıları qeyd etmək olar:
konosamentlərə aid bəzi qaydaların unifikasiyası üzrə beynəlxalq konvensiya (1921-
ci il);
beynəlxalq aviadaşımalar aid bəzi qaydaların unifikasiyası üzrə varşava
Konvensiyası (1929-cu il);
yüklərin beynəlxalq yol daşıması üzrə müqavilə haqqında konvensiya (1956-cı il);
yüklərin dəmir yolu il daşınması haqqında beynəlxalq konvensiya (1961-ci il);
konosamentlər haqqında Haaqa qaydalarına yenidən baxılması barədə Brüssel
müqaviləsi (1968-ci il);
qarışıq nəqliyyat sənədi üçün unifikasiya edilmiş qaydalar (1975-ci il);
yüklərin dəniz daşınması haqqında BMT Konvensiyası (Hamburq qaydaları, 1978-ci
il);
yüklərin və sərnişinlərin daşınması üzrə dəmir yollarının sazişi (1980-i il);
Yük Ekspeditorları İnstitutunun standart ticarət şərtləri (1984-cü il).
Beynəlxalq konvensiyaların dünya təsərrüfat əlaqələri qaydalarının unifikasiya
edilməsində olan rolunu beynəlxalq əmtəə alqı-satqı müqavilələri haqqında Vyana
Konvensiyası nümunəsində görmək olar. YUNSİTRAL tərəfindən işlənən konvensiya
beynəlxalq alqı-satqı sazişlərinin şərtlərinin unifikasiyası məqsədini daşıyırdı. Vyana
Konvensiyası 4 hissədən və 101 maddədən ibarətdir:
I hissə. ―Tətbiq sferası və ümumi müddəalar‖.
II hissə. ―Müqavilənin bağlanması‖.
III hissə. ―Əmtəənin alqı-satqısı‖.
IV hissə. ―Yekun müddəalar‖.
Beynəlxalq əmtəə alqı-satqı müqavilələri haqqında Vyana Konvensiyasının
əhəmiyyəti aşağıdakılardan ibarətdir:
beynəlxalq əmtəə alqı-satqı müqavilələrinin bağlanması və istifadə edilməsinin vahid
tənzimlənməsini əks etdirir və milli qanunvericiliklərdə olan fərqlilikləri əsasən
aradan qaldırmağa imkan verir;
Dostları ilə paylaş: |