437
11.1.
Yeni beynəlxalq iqtisadi qayda: mahiyyəti və beynəlxalq iqtisadi
münasibətlərin yenidən qurulmasında əhəmiyyəti.
11.2.
“Şimal-Cənub” problemi və yeni beynəlxalq iqtisadi qayda.
11.3.
İqtisadi təhlükəsizlik anlayışı, onun strukturu və formalaşma prosesi.
11.4.
İqtisadi təhlükəsizliyin təhlilinə əsas yanaşmalar.
MÖVZU 11
Yeni beynəlxalq iqtisadi qayda və
iqtisadi təhlükəsizlik problemləri
11.1. Yeni beynəlxalq iqtisadi qayda: mahiyyəti və
beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin yenidən qurulmasında əhəmiyyəti
Qlobal iqtisadiyyat ona məxsus olan ziddiyyət və münaqişələrin təhlükəli surətdə
kəskinləşməməsi üçün dövlətlərarası münasibətlər üzrə formalaşmış qaydalarda
dəyişikliklər edilməsinə ehtiyac duyur. Qloballaşma prosesinin idarəedilməsinin əsas
vəzifəsi onun risqlərinin və xərclərinin məhdudlaşdırılmasından və mənfəətin
maksimumlaşdırılmasından ibarətdir ki, bu da mövcud qaydalarda müəyyən dəyişikliklər
edilməsi ehtiyacını ortaya çıxarır.
1970-ci illərdə beynəlxalq iqtisadi münasibətlər sistemində yeni beynəlxalq iqtisadi
qayda problemi mühüm əhəmiyyət kəsb etməyə başladı. Bu qaydanın həyata keçirilməsində
inkişaf etməkdə olan ölkələr xüsusilə israrlı idilər.
Bu konsepsiyanın ümumiyyətlə ortaya çıxmasının və sonradan onun həyata
keçirilməsi uğrunda kifayət qədər kəskin mübarizənin əsas səbəbi ondan ibarət idi ki, bir
çox inkişaf etməkdə olan ölkələr siyasi müstəqillik əldə etdikdən sonra agah oldular ki,
Qərb və yenicə azadlıq qazanmış ölkələr arasında mövcud olan əlaqələr sistemini köklü
surətdə dəyişmədən iqtisadi müstəqilliyi təmin etmək mümkün olmayacaq.
Yeni beynəlxalq iqtisadi qayda inkişaf etməkdə olan ölkələr tərəfindən irəli sürülmüş
və onlarla sənayecə inkişaf etmiş ölkələr arasında münasibətlərdə köklü dəyişiklikləri
nəzərdə tutan təkliflər paketidir. Bu təkliflər inkişaf etməkdə olan ölkələrin iqtisadi
artımının sürətləndirilməsi və dünya gəlirinin onların xeyrinə yenidən bölüşdürülməsi
məqsədini daşıyır.
438
İnkişaf etməkdə olan ölkələr tərəfindən irəli sürülmüş təkliflərin mahiyyəti aşağıdakı
əsas tələblərdən ibarət idi:
hər bir dövlətin özünü təbii resursları və bütün iqtisadi fəaliyyəti üzərində tam və
daimi suverenliyinin, o cümlədən milliləşdirməyə qeyd-şərtsiz hüququnun təmin
edilməsi;
dünya bazarlarında qiymətlərin dəyişməsinin inkişaf etməkdə olan ölkələrə əlverişsiz
təsirini aradan qaldıra biləcək beynəlxalq mübadilə və əməkdaşlıq mexanizminin
işlənməsi və mübadilə şəraitinin (―ticarət şəraiti‖nin) sabitliyinin təmin edilməsi,
həmçinin, bu ölkələrdə istehsalın modernləşdirilməsi üçün zəruri olan yeni texnika və
texnologiyaların ötürülməsinə dəstək verilməsi;
mövcud olan disproporsiyaların azaldılması və müstəmləkiçilik asılılığından azad
olmuş ölkələrin iqtisadi inkişafının sürətləndirilməsinə dəstək məqsədilə iqtisadi
yardımın göstərilməsi;
transmilli şirkətlərin fəaliyyəti üzərində səmərəli nəzarətin təmin edilməsi.
Yeni beynəlxalq iqtisadi qayda konsepsiyasının mahiyyəti BMT-nin bir sıra iri
sənədlərində öz əksini tapmışdır. Onların sırasına ilk növbədə aşağıdakılar daxildir:
1.
BMT-nin Baş Assambleyası tərəfindən 1974-cü il mayın 1-də qəbul edilmiş yeni
beynəlxalq iqtisadi qaydanın təmin edilməsi üzrə Bəyannamə;
2.
BMT-nin Baş Assambleyası tərəfindən 1974-cü il mayın 1-də qəbul edilmiş yeni
beynəlxalq iqtisadi qaydanın təmin edilməsi üzrə tədbirlər Proqramı;
3.
BMT-nin Baş Assambleyası tərəfindən 1974-cü il dekabrın 12-də qəbul edilmiş
dövlətlərin iqtisadi hüquqları və öhdəlikləri haqqında Xartiya.
Bəyannamədə göstərilir ki, yeni qayda ədalətə, suveren bərabərliyə, maraqların
qarşılıqlı asılığına və sosial-iqtisadi sistemlərindən asılı olmayaraq bütün dövlətlərin
əməkdaşlığına əsaslanmalıdır. Bu qayda qeyri-bərabərliyi və ədalətsizliyi aradan qaldırmalı,
inkişaf etmiş ölkələrlə inkişaf etməkdə olan ölkələr arasında olan kəskin fərqi aradan
qaldırmağa imkan yaratmalı, dünyada daha sürətli iqtisadi və sosial inkişafı və hazırkı və
gələcək nəsillər üçün ədaləti təmin etməlidir.
Bəyannamədə qeyd olunur ki, həmin vaxta dünya əhalisinin 70%-nin inkişaf etməkdə
olan ölkələrdə yaşamasına baxmayaraq, dünya gəlirinin cəmisi 30%-i bu ölkələrin payına
düşüb və daha sonra vurğulanır ki, belə bir şəraitdə beynəlxalq ictimaiyyətin bərabər və
balanslaşdırılmış inkişafına nail olmaq qeyri-mümkündür.
439
Bəyannamədə bildirilir ki, mövcud beynəlxalq iqtisadi qayda beynəlxalq siyasi və
iqtisadi münasibətlərin cari inkişaf prosesi ilə birbaşa münaqişədədir. İnkişaf etməkdə olan
dünya beynəlxalq fəaliyyətin bütün sahələrinə təsir edən güclü bir amilə çevrilib ki, bu da
inkişaf etməkdə olan ölkələrin beynəlxalq ictimaiyyətə aid olan bütün qərarların
formalaşdırılmasında və həyata keçirilməsində aktiv, tam və bərabərsurətli iştirakını zəruri
edir.
Bəyannamədə qarşılıqlı əlaqə və asılılıq konsepsiyası da öz əksini tapmışdır. Sənəddə
vurğulanır ki, cari hadisələr göstərir ki, inkişaf etmiş ölkələrin və inkişaf etməkdə olan
ölkələrin maraqları bir-birlərindən izolə edilə bilməz. Inkişaf etmiş ölkələrin çiçəklənməsi
və inkişaf etməkdə olan ölkələrin artımı və inkişafı arasında sıx qarşılıqlı əlaqə mövcuddur
və ümumilikdə beynəlxalq ictimaiyyətin çiçəklənməsi onun tərkib hissələrinin inkişafından
asılıdır. Inkişaf məqsədilə həyata keçirilən əməkdaşlıq bütün ölkələrin birgə məqsədi və
ümumi borcudur. Beləliklə, hazırkı və gələcək nəsillərin siyasi, iqtisadi və sosial rifahı
beynəlxalq ictimaiyyətin bütün üzvləri arasında suveren bərabərliyə əsaslanan
əməkdaşlıqdan asılıdır.
Bəyannaməyə əsasən, yeni beynəlxalq iqtisadi qaydanın 20 prinsip üzərində
qurulması nəzərdə tutulur. Onların sırasında aşağıdakıları göstərmək olar:
dövlətlərin suveren bərabərliyi, bütün millətlərin öz müqəddəratlarını təyin etmə
hüququ, ərazinin güclə ələ keçirilməsinin yolverilməzliyi, ərazi bütövlüyü və digər
dövlətlərin daxili işlərinə qarışmama;
bütün ölkələrin bərabərlik əsasında dünya iqtisadi problemlərinin həllində tam və
səmərəli iştirakı;
hər bir ölkə özünün inkişafı üçün daha uyğun hesab etdiyi iqtisadi və sosial sistemi
qəbul etmək hüququna malikdir;
hər bir dövlətin öz təbii resursları və bütün iqtisadi fəaliyyəti üzərində tam ayrılmaz
suverenliyi;
milli iqtisadiyyatların maraqlarına uyğun tədbirlərin görülməsi ilə transmilli
korporasiyaların fəaliyyətinin tənzimlənməsi və bu fəaliyyətə nəzarət edilməsi;
müstəmləkə və irqi hakimiyyət, xarici işğal altında olan inkişaf etməkdə olan
ölkələrin azadlıqlarını əldə etmə hüquqları;