Coğrafiya
və təbii resurslar, №2, 2017 (6)
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan
Coğrafiya Cəmiyyəti
73
İymiş girdə pirin (Təklə kəndi) − adının iki yo-
zumu var: 1-ci, kükürdlü su mənasını verir, 2-ci,
İmaş adlı dinə bağlı çox mötəbər bir şəxsi bildirir.
Şeyx Həsən Bəsri pirin adı (Təklə kəndi) − orta
əsrlər dövrünə aid toponimdir. Bu pir xəstə ziya-
rətçilərdə ruhun oyanmasına kömək edən, özünə-
qapılmanı aradan götürən gücə malikdir.
Tonabağ tövbə (Təklə kəndi)
piri kimi tanınır.
Qədim toponimlər sırasına daxildir.
Sofi Əziz piri (Xilmilli, əslində Hilmilli) kəndi
– burada Safi Əziz adlı bir şəxs dəfn olunmuşdur.
Sağlığında əməlləri və dinə bağlılığı ilə hörmət qa-
zandığından dünyasını dəyişəndən sonra qəbri zi-
yarətgaha çevrilmişdir.
Tuti piri (Şıxlar kəndi) - yerli əhalinin dediklə-
rinə görə, çoxlu insanların ziyarət edib, şəfa tapdığı
məkan kimi ad qazanmışdır.
Ərçənini piri (Şıxlar kəndi) – pirin adı təhrif
olunmuşdur. Əslində, onun adı Ərçarə kimi veril-
məlidir. Ər-igid, mərd, carə isə - nəyəsə kömək
etmək anlamında işlənir.
Şəhidlər piri (Şıxlar kəndi) – Qobustan kəndlə-
rinin əksəriyyətində şəhidlər məzarlığına rast gəli-
nir. Onlar tariximizin müxtəlif dövrlərinə aiddir.
Novruz Əli piri (Şıxlar kəndi) – yerli sakinlərin
söylədiklərinə görə, burada Novruz Əli adlı bir
şəxs dəfn olunmuşdur.
Nəticə. Qobustan pirlərinin tarixi digər pirlərlə
müqayisədə daha qədimdir. Bir qisim pirlər tarixin
daha qədim qatlarına, o cümlədən atəşpərəstlik
dövrünə gedib çıxır. Qobustan pirlərinin toponi-
mik, tarixi-coğrafi baxımdan yenidən araşdırılma-
sına ehtiyac vardır. Qobustan pirlərinin yenidən
tədqiqi, təbii ki, tarixşünaslığa və digər elm sahə-
lərinə çox fayda verə bilər. Alimlərdən Məşədi-
xanım Nemət, Nürəddin Bəndəliyev və başqaları
Qobustan pirləri haqqında xeyli məlumat versələr
də, bu pirlərin tarixi, onların yaranma səbəbləri
haqqında yeni araşçdırmalara ehtiyac vardır. Pir-
lərin tarixi və müqəddəs şəxslərə bağlılığının tarixi
baxımdan düzgün araşdırılması bir çox təhrifləri
aradan qaldırıb, gerçəkliyi üzə çıxara bilər.
ƏDƏBİYYAT
1. A.Salamzadə. Şamaxı əsəri. 1948, səh. 85-89.
2. Azərbaycan xalq dastanları, I cild 1965, səh. 77-
99.
3. Cəfərqulu Rüstəmov. “Qobustan dünyası”, 1994,
səh. 119-124.
4. Şakir Qabıssanlı (Həmzəyev), Azərbaycan xalça-
larının açılmamış şirləri, Bakı- 2014, Təhsil Nəşriyyatı,
səh. 175-176.
5. Məşədi Xanım Nemət. Azərbaycan pirləri, Bakı –
1992, səh. 68-70.
6. Paşa Yaqub. Şıx Eyyub Baba, Bakı – 2010, səh.
42-43.
7. Ərəb və fars sözləri lüğəti, Yazıçı Nəşriyyatı,
1985, səh. 536-721.
8. “Kitabi Dədə Qorqud”, Bakı, 1962, səh. 20-42,
səh. 124.
9. N.S.Bəndəliyev. Dağlıq Şirvanın toponimləri.
Elm Nəşriyyatı, 2009, səh. 190.
10. Q.Sailov. F.A.Deminskinin məlumatlarında Şir-
van-Qobustan mahalı, Bakı, 2007.
TOPONYMS OF GOBUSTAN
ADMINISTRATIVE TERRITORY
Sh.A.Hamzayev
The paper reflects certain stages of our history, sac-
red places among other names of the administrative ter-
ritory of Gobustan. These historical stages include the
historical periods of the Middle Age, Zoroastrianism
and fire-worship At the same time, a special place is
taken by the proven curative property of the land taken
from these sacred places. Despite their antiquity, they
still remain places of pilgrimage. Various historical ma-
terials are systematically used in the article. The origin
of the names of sacred sites has been reliably studied
from the point of view of history and location.
НАЗВАНИЯ ПИРОВ ("СВЯТЫХ МЕСТ") В
ГОБУСТАНСКОМ АДМИНИСТРАТИВНОМ
РАЙОНЕ
Ш.А.Хамзаев
Пиры, входящие в топонимы Гобустанского ад-
министративного района, отращают в себе опреде-
ленные ступени нашей истории. Эти исторические
этапы охватывают исторический период средневе-
ковья и огнепоклонников. В то же время особое мес-
то занимает вера людей в лечебные свойства земли,
взятой из этих святых мест. Несмотря на древность,
они и сейчас остаются местами паломничества. В
статье системно использованы различные истори-
ческие материалы. Происхождение названий святых
мест достоверно изучено с точки зрения истории и
местонахождения.
Coğrafiya və təbii resurslar, №2, 2017 (6)
74 AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya Cəmiyyəti
COĞRAFİYA TARİXİ
© A.T.Haqverdiyev, B.B.Kərimov
COĞRAFİ FİKİR TARİXİNDƏ YENİ ELMI TAPINTI
A.T.Haqverdiyev, B.B.Kərimov
AMEA akad. H.Ə.Əliyev ad. Coğrafiya İnstitutu
AZ 1143, Bakı ş., H.Cavid pr. 115
Məqalədə Azərbaycanın coğrafi fikir tarixində yeni tədqiqat səhifələrindən biri sayılacaq Əbu
Talib xan Təbriziyə aid, ona dünya şöhrəti gətirmiş üç cilddən ibarət «Məsiri-Talibi fi biladi-ifrənci»
adlanan səyahətnaməsi haqqında məlumat verilmişdir. Coğrafi baxımdan elmi ictimaiyyətə məlum
olmayan bu əsər elm tarixində ayrıca kompleks şəkildə tədqiq edilməmişdir.
Azərbaycanın coğrafi fikir tarixində yeni səhi-
fələrdən biri sayılan Əbu Talib xan Təbriziyə aid
üç cilddən ibarət «Məsiri-Talibi fi biladi-ifrənci»
adlanan səyahətnamə müəllifinə dünya şöhrəti gə-
tirmişdir. İndiyə qədər bu klassik əsər Azərbayca-
nın tarixi coğrafiyasında ayrıca tədqiqat obyekti ki-
mi araşdırılmamışdır. Onun haqqında Azərbaycan
elmi ictimaiyyətinin bilgisi azdır. Onun bioqrafiya-
sında ancaq Azərbaycan təzkirəçiliyi (Təzkirə –
zikr – ərəbcə yadasalma) sahəsində fəaliyyəti ilə
bağlı qısa məlumatlar verilmişdir.
Əbu Talib xan Təbriziyə dünya şöhrəti gətirmiş
«Məsiri-Talibi fi biladi-ifrənci» adlanan əsəri Əziz
Dövlətabadi son bir neçə əsrin ən yaxşı səyahətna-
mələrindən biri adlandırır: «Şirin və oxunaqlı bir
dildə yazılmış bu əsərdə müəllifin Avropaya olan
beşillik səfərinin (1799-1804) coğrafi təəssüratları
öz əksini tapıb. Əbu Talib xanın səfər zamanı oldu-
ğu ölkələr və şəhərlər siyahısına nəzər salsaq, tari-
xi-coğrafi zənginliyinə görə bu səfəri dünya səya-
həti də adlandırmaq olar. Kəlküttə-Keyptaun (Cə-
nubi Afrika) - İrlandiya - Uels - London - Fransa –
İtaliya - Malta adası - İzmir - İstanbul - Bağdad -
Bəsrə - Bombey - Kəlküttə marşrutu ilə həyata keç-
miş bu səfərdə müəllifin qələmə aldığı təəssüratlar
bu ölkələrdə yaşayan xalqların həyat tərzi, adət və
ənənələri, şəhərlərdə olan memarlıq abidələri, ki-
tabxanalar, teatr və konsert salonlarının, zavod və
fabriklərin təsviri əsərin qiymətli tarixi-coğrafi
əhəmiyyətindən xəbər verir. Bu əsər yazıldığı dil-
dəki nəşrindən hələ iki il əvvəl əlyazma əsasında
Çarlz Stüart tərəfindən 1810-cu ildə ingilis dilinə
tərcümə olunaraq Londonda iki cilddə nəşr olunub.
Eyni tərcümə yeni əlavələrlə birlikdə 1814-cü ildə
təkrar çap olunub. Əsərin farsca orijinal nəşri mü-
əllifin oğlu Mirzə Həsənəli və Mir Qüdrətəli adlı
başqa bir şəxsin redaktəsi ilə 1812-ci ildə Kəlküt-
tədə işıq üzü görüb. Əsərin
başqa Avropa dillərinə
və urdu dilinə olan tərcümə və nəşrləri də mövcud-
dur. Əbu Talib xan Təbrizinin adına məhz Avropa
və London səfərindən sonra Ləndəni-Londonlu
nisbəsi də əlavə olunub».
Səyahətnaməsi ilə yanaşı, Azərbaycan təzkirə-
çilik tarixinin ən maraqlı simalarından biri əslən
azərbaycanlı, lakin Hindistanda doğulmuş və bütün
həyatı boyu bu diyarda yaşamış Əbu Talib xan
Təbrizidir. Onun atası Hacı Məhəmməd xan bin
Şəfi Təbrizi Nadir şah dövründə yaşadığı İsfahan
şəhərindən Hindistana mühacirət edib və (h.q.
1165) miladi tarixi ilə 1751-ci ildə bu diyarın Lək-
hnay şəhərində oğlu Əbu Talib dünyaya gəlib:
«Həmin şəhərdə də boya-başa çatmış və demək
olar, müstəqil mütaliəsi sayəsində biliklərə yiyələ-
nib. Əbu Talib yüksək savad almış güclü hafizəyə
malik, istedadlı bir şəxs olub. O, XVIII əsr Hindis-
tan tarixinə hakim dairələrə yaxın olan tarixi səya-
hətçi, yazıçı-şair, təbiyyətşünas, ədəbiyyatşünas-
təzkirəçi, səfərnamə müəllifi kimi daxil olub. XX
əsr tədqiqatçılarından Məhəmmədəli Tərbiyət özü-
nün məşhur «Danişməndani - əsəri ilə təzkirəçilik
tarixinin tədqiqində müstəsna xidmətləri olmuşdur.
Əhməd Gülçin Məaninin «Tarixe-təzkirehaye-far-
si» və pakistanlı alim Doktor Seyyid Əli Rza Nə-
qəvinin 1964-cü ildə Tehranda nəşr etdirdiyi «Təz-
kirenevisiye-farsi dər Hendo Pakestan» adlı əsərlə-
rində Təbrizinin bioqrafiyası və əsərləri haqqında
maraqlı faktlar təqdim edilmişdir. Həmçinin
«Azərbaycan təzkirəçilik tarixi» adlanan kitabda
tədqiqatçı V.Musalı da Təbrizi haqqında məlumat
verməyə cəhd göstərmişdir, lakin
təəssüf ki, yarım
səhifəlik həmin yazıda Məhəmmədəli Tərbiyətin
«Danişməndani-Azərbaycan» əsərində verilən mə-
lumatların 1987-ci il Bakı nəşrində bəsit və yanlış
tərcümə olunmasına baxmayaraq, məntiqi mənası
olmuşdur. Bütün bunlarla yanaşı, Məhəmmədəli
Tərbiyətin Əbu Talib xan Təbrizinin ölüm tarixi ilə
bağlı verdiyi səhv rəqəm (h.q.1220-ci il əvəzinə
h.q. 1221-ci il) yenidən təkrar olunur. Əslində, Əbu
Talib xan Təbrizinin ölümü ilə bağlı «Miftah ət-
təvarix» əsərində onun oğlu Mirzə Yusif Bağırın
sifarişi ilə yazılmış tarix qeyd olunub. Farsdilli