Əşir Bəşiroğlu
331
Odur ki, h
əmişə olduğu kimi bizə qarşı hiyləyə əl atdılar. M.C.Bağırov Müseyib
b
əylə əlaqə saxlayacağına qərar verdi, adam göndərdi, hər cür yardıma və digər
m
əsələləri boynuna çəkdi. Əlbəttə bu vədlərin içində hədə qorxu da var idi.
Müseyib b
əy seçim qarşısında qalmışdı. Hansı tərəfə üstünlük versəydi
nəticəsi
eyni cür alınmalı idi. Onu da xatırlatmaq vacibdir ki, bolşevik qoşun növlərinin
t
ərkibində olan millətlərin, hətta, Azərbaycana olan münasibətindən asılı
olmayaraq bolşeviklər artıq işğal qüdrətində idilər. Hər bir bölgəmizə müdaxilə edə
bilir, ist
ədiyinə böyük qırğınlar bahasına olsa da, nail olurdu. Bu baxımdan
Müseyib b
əy ikibaşlı oyun oynamaq istədi və tərəddüdü uzun çəkdi, heç kimlə də
m
əsləhətləşmədi, bir sözlə tək başına qərar verdi. O, fikirləşirdi ki, Sultan bəyi
yaralamaqla bolşevikləri neytrallaşdırar. Sultan bəysə ya çıxıb gedər, yaxud
ağsaqqal-qarasaqqalla barışıqlıq yaradar. Əlbəttə, bu çətin məsələ idi. Heç kimi
güll
ə atandan sonra səni öldürmək fikrim olmayıb deməyə inam yaratmaq çətindir.
Yaxşı olardı ki, Müseyib bəy elə Sultan bəyin özü ilə açıqdan-açığa danışıb,
ikilikd
ə bir qərara gələydilər. Bu baş vermədi, Müseyib bəy Sultan bəyi yaraladı,
h
əm də ağır yaraladı, baxmayaraq o, ürəyində bunu istəmirdi. Dərin yaralanmağın
s
əbəbi isə Sultan bəyin oturduğu yerdə aşağı əyilməsi olmuşdur. O, çox əziyyət
ç
əkdi, dağda, mağarada yaşadı, yaxşı dostların sayəsində müalicə olundu, nə
bolşeviklərin və nə də ki, ermənilərin əlinə keçdi. Sultan
bəy Müseyib bəyin bu
h
ərəkətini heç cürə bağışlamadı. Sultan bəy Müseyib bəyin bu hərəkətini ona qəsd
kimi qiym
ətləndirdi və tədbirini də gördü. Müseyib bəyin Alıyanlı kəndində
yaşayan dostlarını ələ aldı, onun aradan götürülməsinə qərar verdi. Sultan bəy
qardaşı Xosrov bəylə artıq İrana keçmişdi, amma hərdənhərdən vətəninə məxvi
yollarla g
əlirdi, uzaq səfərə-Türkiyəyə gedəcəyindən bir çox işlərini, o cümlədən
Müseyib b
əy məsələsini də “yoluna” qoymaq istəyirdi və etdi də. Alıyanlıdan olan
Müseyib b
əyin dostları onun yanına gəlmədilər, ardınca harasa getmədilər, pusqu
qurmadılar. Sadə bir məktub yazıb, onun içinə bir Quran ayəsi
vərəqi qoyub,
Müseyib b
əyə bildirdilər ki, sən bu Quran durma tez bizə gəl səninlə bir vacib
işimiz var. Əlbəttə, Müseyib bəy nə qədər sadəlöv insan olsa da məktubdan
şübhələndi, çox ağıllı, təmkinli xalası oğlu olan Əvil bəylə məsləhətləşdi. Əvil
(Evil) b
əy o dəqiqə Müseyib bəyə bildirdi ki, səni çağırırlar öldürməyə,
baxmayaraq ki, o, Müseyib b
əyin Sultan bəyə güllə atdığını bilmirdi.
C
əsur qardaşlar
332
Müseyib b
əy onda Əvil bəyin onunla getməsini istədi. Əvil bəy özü getmədi,
başqalarında onunla getməsinə qəti etiraz etdi. Müseyib bəy onu qorxaq adlandırdı.
Əvil bəy isə cavabında bildirdi ki, “ağıllı igid külək əsəndə, ağacın yarpaqlarının
xışıltısından da diksinməli, ehtiyat etməlidir...” Müseyib bəy bir neçə nəfərlə
m
əsləhətləşsə də, hamı Əvil bəy dediyi qənaətdə idilər.
Bərk əsəbiləşən Müseyib
b
əyə dəqiq atəş açma məsələsində heç kim çata bilmirdi, çox güclü və cəld idi, bir
sözl
ə özünün gücünə, qüdrətinə özü də inanırdı, istənilən vəziyyətdə qorxu bilməz
adam idi. H
əm də onun
ailəsi Quran oxuyan, oruc tutan, namaz qılan idilər, Allaha
yet
ərincə sitayiş edirdilər. Müseyib bəy öz qüdrətinə inandığı kimi, getməməyi də
Qurana hörm
ətsizlik kimi dəyərləndirirdi. Yəni üzbəüz heç kim Müseyib bəyə əl
qaldırmağa cürət edə bilməzdi, heç bacara da bilməzdi. Amma, yolda təsadüf
etdiyi köhn
ə tanışlarından birini Müseyib bəy özü ilə götürə bilir və onu
m
əlumatlandırır, psixoloji hazırlayır. Qardaşlar Müseyib bəyi həmişəkindən daha
da yaxşı qarşılayırlar, yeyib-içirlər, yatmaq məqamı gələndə Müseyib bəy
yanındakı adamı başa salır ki, mənə bir saat yatmaq gərəkdir, silahımda yanımda
olacaq. Bir saat s
ən yatma, silahın da əlində hazır olsun, bir saatdan sonra sən məni
durğuzarsan, mən
sənin qarovulunu çəkərəm, mən ayıq olanda heç kimin bizə əl
qaldırmağa cürəti çata bilməz. Hərçənd ki, bu belə olmadı, qarovulda duranı yuxu
tutdu v
ə bunu izləyən qardaşlar öz adamları ilə birlikdə Müseyib bəyi, onun
tanışını yatdıqları yerdə güllələdilər. Sonra gecə ikən meyitləri öz kəndlərindən
k
ənarda – Şuşaya gedən yolun kənarında, hamının görə biləcəyi bir yerə atdılar.
Müseyib b
əyin qətlə yetirilməsi
çox böyük sürətlə hər yana, hətta Dağıstana,
Gürcüstana, İrana, Qarabağa, Zəngəzura, Naxçıvana, İrəvana və s yerlərə
yayılmışdı. Hadisəni İranda eşidən Sultan bəy bir az rahatlansa da, vətənindən, ailə
üzvl
ərindən çox böyük nigarançılıqla Türkiyəyə üz tutdu. Sultan bəyin, Müseyib
b
əyin hər ikisinin vətənləri, ailələri, təsərrüfatları bolşeviklər
tərəfindən min bir
əzab-əziyyətə düçar oldu. Sultan bəyin nəyi var idisə, hamısı müsadirə olundu,
m
əhv edildi, təhqir olundu. Bolşevizm çox güclü təbliğ edilir, doğma qardaşlar
ayrı-ayrı ideoloji cəbhələrdə bir-birinə qarşı döyüşür, vuruşurdu. Sultan bəyin də
ail
ə üzvləri hətta öz yaşadıqları yerdə qohumları tərəfindən təhqirlərə məruz
qalırdı, ev-eşikləri dağıdılırdı. Sonralar Əvil bəy söyləyirmiş ki, Sultan bəyin
Nağdalı deyilən (Sultan bəyin buradakı yaylaq yaşayış məskənləri, “Sves” adlı