123
LİDERLİK MƏDƏNİYYƏTİ
Liderlik mədəniyyəti anlayışı. Liderin idarəetmə funksiyası və üslubu. Li-
derin keyfiyyətlərinə qoyulan tələblər. Liderin peşəkar etikası və məsuliyyət
mədəniyyəti. Liderliyin effektivliyi. Liderin idarəetmə texnologiyası. Üç dai-
rə metodu: vəzifə, kollektiv, fərd. Liderin idarəetmə metodları. Vəzifənin qo-
yuluşu. Planlaşdırma, Brifinq və Təlimatlandırma. Nəzarət. Qiymətləndir-
mə. Motivləşdirmə. Təşkil etmə. Vaxtın səmərəli idarə edilməsi.
Liderlik mədəniyyəti anlayışı
Liderlik mədəniyyəti – əməkdaşların ümumi və fərdi tələbatları, maraqları və
gözləmələrinin təmin edilməsi şərti ilə liderin kollektiv qarşısında duran vəzifə-
lərin həllinə yönəldilən biliyi, bacarığı, mütəşəkkilliyi, etikası və idarəetmə fəa-
liyyətidir. İdarəçiliyin çoxvariantlılığı liderlərin müntəzəm özünü təkmilləşdir-
məsini, effektiv idarəetmə mədəniyyətinə interaktiv təlim sistemi vasitəsilə on-
ların bilikləri və qabiliyyətlərinin inkişaf etdirilməsini tələb edir.
Mahiyyət etibarı ilə, liderlik mədəniyyəti əsasən milli, beynəlxalq, sosial,
iqtisadi, ailə idarəçiliyi və şəxsiyyətin özünüidarəsində tətbiq edilən univer-
sal idarəetmə modelidir.
Lider – bərabər insanlar arasında birincidir, vəzi-
fəsində və sosial mövqeyində deyil, şəxsi keyfiyyətlərində, intellektual və
etik mədəniyyətində, elmi bilikləri, təcrübəsi, iradəsi, mütəşəkkilliyində, in-
saniyyətdə, cəmiyyətin mənafeyinə yaradıcı fəaliyyətdə üstünlüyə malik
olan daha yüksək mədəniyyətli insandır. Liderin seçilməsi və ya təyin edil-
məsi kollektivlərin özlərinin yaranmasından və ya rəsmi rəhbərliyi olan
mövcud kollektivin özəyi olmasından asılıdır. Lakin
istənilən halda lider, bir
sıra həm peşəkarlıq, həm də insani keyfiyyətləri sayəsində
hörmət qazanma-
lıdır. Bununla yanaşı
lider təşkilatın əməkdaşlarını ümumi vəzifənin yerinə
yetirilməsini, kollektiv işi,
işçilərin qarşılıqlı hörmətini
istiqamətləndirməyi
bacarmalı və
onların inkişafına yardım etməlidir.
Yüksək idarəetmə mədəniyyətinə malik
lider öz işini
yaxşı bilməli və de-
diyi sözlərin həqiqiliyinə
inanmalı, kollektiv əməkdaşlarının enerji və iste-
dadlarından düzgün istifadə etməyə
qabil olmalı, insan təbiətini
yaxşı dərk
etməli və “qamçı və qoğal” metodu vasitəsilə, yəni mükafatlandırma və tən-
beh etmənin birləşdirilməsi yolu ilə yüksək məhsuldarlı əməyi
motivləşdir-
məlidir. Kollektiv qarşısında duran problemlərin həlli üçün o,
elmi, aksioloji
(dəyərcə) və praktiki yanaşmanı özündə bacarıqla birləşdirməlidir.
Liderlik mədəniyyəti, liderin başqalarından daha uzağı görmək və öncə-
görənlik qabiliyyətinə malik olmaq bacarığını, insanları yaxşı ayırd etməyə,
124
nöqsansız məntiqi təhlil qabiliyyətinə və insanların, onların keyfiyyətləri və
xidmətlərini hesaba alan ədalətli qiymətləndirilməsinə qadir olmasını
nəzər-
də tutur. Leo Taksil və bir sıra digər müəlliflərin tədqiqatları göstərir ki, çox
vaxt cəmiyyətdə bu və ya digər şəxsiyyətlərin pozitiv və ya neqativ imici
formalaşır ki, bu da ictimai rəyin əsası olur və zamanla stereotip təsəvvürə
çevrilir. Çox vaxt ictimai rəyin əsasını ayrı-ayrı “avtoritetlər” haqqında, on-
ların şəxsi keyfiyyətlərinin, xarakter və xidmətlərinin qeyri-adekvat qiymət-
ləndirilməsi, bəzən şüurlu surətdə cəmiyyətdə “inanılmış” surət kimi, mənti-
qiliyi, məqsədləri və doğruluğunun təhlili olmadan yaradılan və yayılan in-
formasiya təşkil edir. Düzgün dərk etmə - düzgün fəaliyyətin açarıdır. Lide-
rin düzgün, məhsuldar təfəkkürü onun doğru əməllərini və qərarlarını for-
malaşdırır ki, bunun ardınca praktik fəaliyyət və konkret nəticələr gəlir.
Liderlik mahiyyətinin təhlilinə ənənəvi, qrup və situasiyalı yanaşma möv-
cuddur. İnsanın anadangəlmə keyfiyyətlərinə görə lider olmasına əsaslanan
ənənəvi yanaşma, - yalnız keyfiyyətlərin və pozitiv xarakterin kifayət etmə-
diyini göstərən elmi dəlillər və praktik təcrübə tərəfindən təkzıb edildi.
Qrup
yanaşması - liderliyi qrupun tələbatları ilə şərtlənən funksiyalar kontekstin-
də nəzərdən keçirir:
nə edilməlidir. Liderlik problemlərinin qrup yanaşması
əsasında təhlili
görüş dairəsinə üç əsas ölçünün daxil edilməsini tələb edir:
lider (şəxsi keyfiyyətləri və xarakteri);
situasiya (daimilik və dəyişmə para-
metrləri);
qrup (qrupun tələbatları və dəyərləri). Ənənəvi yanaşmanın əksinə
olaraq,
situasiyalı yanaşma o inama əsaslanır ki, liderlik konkret vəzifənin
həlli zəruriliyinin yarandığı müəyyən müstəsna situasiya ilə şərtlənir. Bu isə
öz növbəsində
hakimiyyətin başlıca şərti olan biliklərin əhəmiyyətini aşkara
çıxarır.
Con Adair
hakimiyyətin üç aspektini ayırır: rəhbərin tutduğu vəzifəsi,
adı, mənsəbi ilə şərtlənən
vəzifə hakimiyyəti; liderin anadangəlmə mədəni
keyfiyyətləri ilə şərtlənən
şəxsiyyət hakimiyyəti; rəhbərin peşə və xüsusi bi-
likləri ilə şərtlənən
bilik hakimiyyəti. Bu zaman o haqlı olaraq qeyd edir ki,
getdikcə daha çox ikinci və üçüncü kateqoriya müasir demokratik dünyada
idarəetmə mədəniyyətinin əsası olur.
Bəzi insanlar, onlara dominantlıq etmək və ya başqalarına təsir göstər-
mək və həyat fəaliyyətinin bu və ya digər sahələrində lider kimi tanınmaya
nail olmaq imkanı verən anadangəlmə üstünlüklərə malik olurlar. Bu ana-
dangəlmə keyfiyyətlər, ilk növbədə, şəxsiyyətin ağıl və xarakter xüsusiyyət-
lərində təzahür olunur. Lakin təcrübə göstərdi ki, yalnız təlim, xüsusi hazır-
lıq nəticəsində lider olurlar. Əlbəttə ki, anadangəlmə istedad, istənilən digər
fəaliyyət sahəsində olduğu kimi, burada da mühüm rol oynayır.
Hər halda li-
derin idarəetmə mədəniyyəti, onun təbii və qazanılmış keyfiyyətləri idarəet-