İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ.
212
incəsənət, yazı allahın insanlara mərhəməti sahəsində verilməmişdir, insan bütün bunları zəhməti bahasına
əldə etmişdir.
Romada əsas yazı materialı papirus idi. Kitabların çoxu lülə şəklində bükülü olub mücrülərdə
saxlanırdı. Romalılar perqamentdən müasir şəkildə kitablar buraxırdılar, dəridən üzlük çəkirdilər. Kitabların
üzü köçürülürdü. Bir nəfər diktə edir, onlarla qul kitabın üzünü köçürürdü, bu yolla kitablar çoxaldılırdı.
Qədim Romada bədii əsərlər, tarixə, coğrafiyaya, kənd təsərrüfatına, incəsənətə, memarlığa və s.
aid kitablar
buraxılırdı. Romanın ən məşhur natiqi Siseron idi. O, gözəl nitq söyləməklə yanaşı, bir sıra elmi əsərlər də
yazmışdı.
Böyük Plininin yazdığı “Təbiət tarixi” əsəri 37 kitabdan ibarətdir və dövrümüzə qədər gəlib çatmışdır.
Bu kitablarda Roma, Şərq, Yunanıstan alimlərinin astronomiyaya, təbabətə, kənd təsərrüfatına və başqa
sahələrə aid yazılmış əsərlərin məzmunu verilmişdir. Kitabda I əsrdə Aralıq dənizi sahillərindəki ölkələrin
elmi bilikləri verilmişdir. Plini e.ə. 79-cu ildə baş vermiş Vezuvi vulkanını öyrənmək üçün ona yaxınlaşmış
və həlak olmuşdur.
Roma mədəniyyəti böyük tarixi əhəmiyyətə malikdir. Bu mədəniyyət Roma imperiyasının hər yerində
yayılmışdı. İmperiyanın əyalət əyanları özlərini romalılara oxşadırdılar, onların dilini öyrənirdilər. Roma
nümunəsində şəhərlər salınır,
yollar çəkilir, körpülər tikilirdi. Latın dili və yunan əlifbası əsasında tərtib
edilmiş latın əlifbası geniş yayılmışdı. Latın dili uzun müddət elm dili olaraq qalmış, Avropanın bütün əhalisi
bu dildə oxuyub yazmışlar. Tibbdə indi də bu dil işlənir. Latın dili italyan, fransız, rumın və digər xalqların
dilləri üçün təməl olmuşdur.
Yuli Sezarın tapşırığı ilə İsgəndəriyyədə təqvim tərtib edilmişdi. Bu təqvim indi də bəzi dəyişikliklərlə
işlənir. İndiki ayların adında latın adları qalmaqdadır. İyul ayı Yuli Sezarın, avqust ayı imperator Avqustun
şərəfinə adlandırılmışdır.
Yunanıstan mədəniyyəti Roma mədəniyyətinə böyük təsir göstərmiş, romalılar Yunanıstanın
məktəblərində oxuyur, onların dilini öyrənirdilər. Roma şairi yazmışdı: “Əsir. alınmış Yunanıstan Romaya
incəsənət gətirməklə vəhşi qalibləri əsir etmişdi”. Romalılar yunan
mədəniyyətini inkişaf etdirmiş, ona bir
sıra yeniliklər gətirmişlər. Yunan və Roma mədəniyyətini antik mədəniyyət, yəni qədim mədəniyyət
adlandırırlar. Bu mədəniyyət dünyanın bir sıra ölkələrinə yayılmış, Avropanın və bütün dünyanın gələcək
mədəniyyətinin inkişafı üçün zəmin olmuşdur.
E.ə. IV əsrdə yaranan Ellin dövlətləri nisbətən çox ömür sürməmişdir. Artıq e.ə. II-1 əsrlərdə onların
əksəriyyəti Roma tərəfindən işğal olundu. Bu zamandan başlayaraq antik mədəniyyətin mərkəzi müasir
İtaliya ərazisinə keçdi.
Appenin yarımadası ərazisində ən qədim sivilizasiya Etrusk mədəniyyəti adı ilə tarixə düşmüşdür. E.ə.
I minillikdə Orta və Şimali İtaliya ərazisində etrusklar şəhər-dövlətlərinin federasiyasını yaratmışlar. Onların
şəhərləri üçün daş divarlar və küçələrin düzgün planlaşdırılması səciyyəvi hal idi.
Arxeoloji qazıntılar etruskların çoxsaylı mədəniyyət abidələrinin aşkar edilməsinə imkan vermişdir.
Buraya divarları yazılmış məqbərələr, sarkofaqlar, silahlar,
zərgərlik şeyləri, ev-məişət əşyaları,
heykəltəraşlıq və s. daxildir. Realizm-yəni insan cizgilərinin düzgün verilməsi səciyyəvidir. Etrusk təsiri
nəticəsində «Roma portreti» yaranmış, mükəmməlliyə çatmışdır. Çoxlu yazılar tapılsa da hələ də etrusk
yazıları oxunmamışdır. Etruskların dinində heyvanların daxili orqanlarına, quşların uçuşuna əsasən fala
baxılması, təbiətin qeyri-adi hadisələrinə şərh mühüm yer tutmuşdur. Etruskların allahlar panteonu
yunanlarınkı kimi olsa da, onlarda çoxlu xeyir və şər iblislərə etiqad mövcud olmuşdur.
Etrusk mədəniyyətinə Böyük müstəmləkəçilik (VIII-VI əsrlər) dövründə yunanların təsiri böyük
olmuşdur. Etruskların yunan mifologiyası və Homer eposlarının obrazlarını mənimsəməsi faktı məlumdur.
Öz növbəsində etruskların İtaliya xalqlarına, xüsusilə romalılara təsiri böyük olmuşdur. Bu təsir Qədim
Romanın memarlığında, heykəltəraşlığında, dinində özünü göstərmişdir. Roma tarixi ənənəyə görə e.ə. 753-
cü ildən başlanır. Çarlıq dövrü e.ə. VIII-VI əsrləri əhatə edir. Onun sonuna yaxın Roma şəhər-dövlət kimi
formalaşmağa başladı. Əfsanəyə görə Romanı yeddi çar idarə edirmiş. Son üç çar etrusk mənşəli olmuşdur.
Onların zamanında şəhərə daş hasar, kanalizasiya çəkilmiş, qladiator oyunları üçün sirk tikilmişdir.
Romalılar etrusklardan sənət və tikinti texnikasını, yazını, Roma şifrləri adlanan yazını,
quşun uçma və
heyvanın daxili orqanlarına əsasən fala baxmağı, toqa adlanan geyimi, daxili həyəti olan evlərin memarlığını
götürmüşlər.
Qədim Romada dini animistik - yəni müxtəlif ruhların mövcudluğuna inam hökm sürürdü. Eyni
zamanda totemizm elementləri də mövcud idi ki, bu da özünü Roma şəhərinin təməlini qoyan Romul və Rem
qardaşlarını yedirdən «Kapitoli yalquzağına» sitayişlə əlaqədar olmuşdur. Lakin tədricən yunanlar kimi
allahı insan simasında qəbul edən etruskların təsiri altında romalılar antropomorfizmə keçmişlər. Romada
Kapitoli təpəsində Yupiterə həsr olunmuş məbədi etrusk ustaları tikmişlər.
Əfsanəyə görə Romada etrusk ağalığı e.ə. 510-cu ildə başa çatmışdır. Ayağa qalxan xalq sonuncu çar
Tarkvini e.ə. 533-510-cu illər) devirmişdir. Bu vaxtdan başlayaraq Romada əsilzadələrin quldarlıq
respublikası yaranmışdır. İlkin respublika dövrü e.ə. VI-III əsrləri əhatə etmişdir. Roma bu dövrdə bütün
İ. Hüseynov, N. Əfəndiyeva
. QƏDİM DÜNYA MƏDƏNİYYƏTİ.
213
Appenini öz hakimiyyəti altında birləşdirə bilmişdir.
Əvvəllər Romanın bir sıra vilayətləri yunanların işğalı altında olduğundan onlar qabaqcıl yunan
mədəniyyətini mənimsəmişlər. E.ə. VI-V əsrlərdə Roma cəmiyyətinin yuxarı təbəqələrində yunan dili geniş
yayılmışdı. Bu dövrdə saqqalın qırxılması, saçın qısa vurulması, mis pul və s. geniş yayılmışdı.
Respublika
dövründə natiqlik sənəti, Roma teatrı inkişaf etmişdir. E.ə. III əsrin 60-cı illərindən başlayaraq Roma Aralıq
dənizində ağalıq uğrunda əsas rəqibi olan Karfagenlə mübarizə aparırdı. O, Karfageni dağıtdıqdan sonra
Yunanıstanı və Makedoniyanı öz əyalətlərinə çevirdi. Lakin e.ə. II əsrdən başlayaraq Romada daxili
çəkişmələr gücləndi. Sulla müvəqqəti hərbi diktaturası (138-78) dövrü, yaxud da Sezar (100-44) dövrü
ptinsipat dövrü ilə əvəz olunur. Prinsipat isə respublika örtüyü altında irsi diktatura idi. Bu dövrdə Roma
allahları Yunan allahları ilə eyniləşdirildi. Yupiter Zevslə, Neptun-Poseydonla, Pluton-Aidlə, Mars-Areslə,
Venera-Afrodita ilə, Yunona-Hera ilə, Serera-Demetra ilə, Vulkan-Hevestlə, Minerva-Afina ilə,
Merkuri-
Hermeslə, Diana-Artemida ilə eyniləşdirilmişdi. Apollon kultu e.ə. V əsrdə mənimsənilsə də onun analoqu
yox idi. Sırf İtaliya allahlarından biri Yanus ikiüzlü təsvir olunurdu. O hər cür başlanğıcın həm girişi və həm
də çıxışını ifadə edirdi. Qədim İtaliya allahlarından ev allahları - Lara, Genşi, Penatya da tanınırdı.
Roma allahlar panteonu qapalı deyildi. Əksinə, o başqa xalqların allahlarını da özünə daxil edirdi.
Romalıların fikrincə, başqa xalqların allahları onların qüdrətini daha da artırırdı.
Yunan ədəbiyyatı Romaya böyük təsir göstərmişdir. İlk Roma yazıçı və şairləri yunanlar olmuşdur.
Məsələn, ilk Roma şairi yunan Livi Andronik hesab olunur. O, yunan faciə və komediyalarını, o cümlədən
Homerin «Odisseya»sını latın dilinə çevirmişdi.
Ən görkəmli Roma yazıçısı Tit Maksi Plavt (e.ə. III-II əsrlər) olmuşdur. Onun əsərlərinin (“Eşşəklər”,
“Küp”, “Lovğa döyüşçü”) qəhrəmanları yunan adları daşısalar da, Roma reallığını əks etdirirdilər. Öz
komediyalarında (“Hərəmağası”, “Androslu qız”) ənənəvi məzhəkə sxemlərindən xeyli kənara çıxan Publi
Terensiusun (e.ə. 195-159) yaradıcılığı Avropa dramaturgiyasına böyük təsir göstərmişdir. Roma faciələri
əslində təqlidçiliklə məşğul idi. E.ə. I əsrdə yaşamış məşhur Roma yazıçısı və filosofu Tit Lukresi Kar
«Şeylərin təbiəti haqqında» poemasında Epikurun təlimini şərh etmişdir. Qay Valeri Katull (e.ə. 87-54) lirik
poeziya ustadı olmuşdur.
Latın dilində ilk nəsr əsəri olan “Kənd təsərrüfatı haqqında” traktat Böyük Katona (e.ə. 234-149)
mənsubdur. Varronun (e.ə. 116-27) «Allah və insanın əməllərinin qədimliyi» əsəri bir növ tarixi-coğrafi və
dini ensiklopediya təsirini yaradır.
Görkəmli dövlət xadimi, məşhur natiq, hüquqşünas, filosof, yazıçı Mark
Tulli Siseronun (e.ə. 106-43) əsərləri (“Dövlət haqqında”, “Vəzifə borcu haqqında” və s.) hələ antik dövrdə
klassik və ya “qızıl” latın ədəbiyyatının ən gözəl nümunələri olmuşdur.
«Katilinanın qəsdi», «Yuqurta müharibəsi», “Tarix” və s. əsərlərin müəllifi Qay Salyusti Krisp (e.ə.
86-35) respublika dövrü tarixşünaslığında böyük rol oynamışdır. Böyük sərkərdə Qay Yuli Sezar “Qall
müharibələri haqqında qeydlər», “Vətəndəş müharibəsi haqqında qeydlər” əsərlərinin müəllifidir.
Romada fəlsəfə tam şəkildə yunan fəlsəfəsinin təsiri altıda olmuşdur. Ona görə də müstəqil Roma
fəlsəfi sistemləri yaradılmamışdır.
Roma memarlığı yunan memarlığının güclü təsirinə məruz qalmışdır. Lakin oradakı tikililər özünün
əzəməti, bəzəyi və s. ilə seçilmişdir. E.ə. II-I əsrlərdə beton və s. istifadə edilirdi. Orada tikilən «Zəfər
darvazaları» diqqəti daha çox cəlb edir. Həmin dövrdə külli miqdarda portret heykəlləri yaradılır. Görkəmli
adamların büstləri yaradılır. Eyni zamanda memarlıq, hüquq elmlərinə dair əsərlər meydana çıxır.
E.ə. 31-ci ildən başlayaraq Roma tarixinin yeni səhifəsi-imperiya dövrü başlanır. Roma ən qüdrətli
imperiyaya çevrilir. Bu imperiya öz tərkibinə şərqi Aralıq dənizi, Şimali Afrika, Avropanın xeyli hissəsini
daxil etmişdir. Roma imperiyasında fəlsəfənin öyrənilmə mərkəzi Afina olaraq qalırdı. Bu dövrdə stoisizm
yayılmışdır. Onun nümayəndələri Seneka (e.ə. 4 - b.e. 65) və imperator Mark Avreli (121-130) olmuşdur.
Cəmiyyətin aşağı təbəqələri içərisində gəzən səyyar filosoflar-kiniklər böyük hörmətə malik idilər.
Ölümündən sonra ilahiləşdirilən imperator kultu və ilahə Roma kultu kimi yeni kultlar prinsipat
dövrünün
dini üçün səciyyəvi hadisə idi. İlahə Roma bütün Roma imperiyasının hamisi hesab olunurdu. Bu dövrdə
xilaskar allah kultları da geniş yayılmışdı. Həmin allahlar guya ölümə qalib gəlir və dindarlara axirət
dünyasında ölməzlik bəxş edirdilər. Roma, İsgəndəriyyə, Afina, Karfagen kimi iri şəhərlər Roma
imperiyasının elm mərkəzləri idi. I-II əsrlərdə coğrafiya elminə daha çox diqqət yetirilirdi. Strabonun (e.ə.
64/63 – b.e. 23/24) traktatları, Klavdi Ptolemeyin (90-160) traktatları və fiziki coğrafiyanın, botanika,
zoologiya və mineralogiyanın ensiklopediyaçısı olan Böyük Plininin (23/24-79) «Təbət tarixi» əsəri, həkim
Qalenin (130-200) təcrübələri və s. bu dövrə aiddir.
İlkin imperiya dövrünün ədəbiyyatı da diqqəti cəlb edir. Apuley (b.e.125-180) «Metamorfozlar» (və
yaxud «Qızıl eşşək»), kiçik Plini, satiriklər Yuvenal (60-127), Petroni (?- 66), Lukian (120-190), Vergili (e.ə.
90-19), Horasi (e.ə. 65- b.e. 8), Ovidi (e.ə. 43-b.e. 18) kimi yazıçı və şairlər Roma mədəniyyətinə dünya
şöhrəti gətirmişlər. Bu dövrdə Roma tarixşünaslığı özünün zirvəsinə çatmışdır. Tit Livi (e.ə. 59-b.e. 17),
Böyük Plini (23/24-79), İosif Flavi (37-100), Publi Korneli Tasit (58-117) və s. həmin dövrün tarixçiləridir.
I-II əsrlərdə iki məşhur tikili - antik dünyanın ən böyük amfiteatrı Kolizey və bütün allahların şərəfinə