www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
212
212
və Eneolit dövrlərinin yadigarıdırsa, üzümçülük və
şərabçılıqla bağlı bəzi terminlər də, şübhəsiz ki Tunc
dövrünün məhsuludur.
Deməli, qədim fars və yunan müəlliflərinin "şərab
bişirən saklar" adlandırdığı xalq bayandurlar imiş.
Bayandurlaın isə bir oğuz soyu olduğu məlum-dur
(112.95-
96).
Gördüyümüz kimi, qədim mənbələr "sak" adını oğuzlara,
o cümlədən iç oğuzlara da şamil etmişlər. Fəqət gerçək saklar
özlərini "şakı" adlandıran saklar idilər ki, sonrakı dövrlərdə
Şərqi Avropdan Hindistana və Çin səddinə qədər
yayılmışdılar. Çinlilər onlara "sək", hindlilər isə "şakya"
deyirdilər
(7.73).
SAKLAR (ŞAKILAR) VƏ MƏRKƏZİ ASİYA
Ən qədim yazılı mənbələr saklardan Azərbaycan və
Ön Asiya sakinləri kimi söz açsa da sonrakı dövrlərə aid
mənbələrdə onlardan Şərqi Avropadan Hndistan və Çinə
qədər geniş ərazidə yaşayan xalq kimi söz açılmaqdadır. Bu
barədə söz açmamışdan öncə qeyd edək ki,
əldə olan mənbələr
sakların bu geniş əraziyə məhz Azərbaycandan yayıldıqlarını
söyləməyə tam əsas verir. Söhbət Siciliyalı Diadorun
yazdıqlarından gedir. Sakları "iskit" adlandıran Diador
yazmışdır:
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
214
214
Avropanın ən Ģimal nöqtəsinə qədər olan və üstəgəl Ağ
dənizin eninə bərabər məsafə qədər böyükdür...
Burada Ģərqdən baĢlayaraq ilk insanlar, görəcəyimiz
kimi, hindlilər, serlər və iskitlərdir. Serlər Eoy dənizinin Ģərq
sahillərinin tam ortasında, hindlilər və iskitlər isə onların
ətrafında yaĢayırlar. Sonunci iki xalq cöx geniĢ ərazilərdə
yaĢayırlarlar və onların əraziləri təkcə Eoy dənizinin sahilləri
ilə yuyulmur. Hindlilərin əraisi oradan cənuba, istidən
yaĢamağın mümkün olmadığı yerlərə və Hind dənizinə qədər
uzanır. Ġskitlərin torpaqları isə Ģimala Ġskit dənizinə qədər
uzanır və soyuqdan yaĢamağın mümkün olmadığı ərazilərdən
baĢqa Xəzər sahillərinədək əraziləri əhatə edir...
Buradan (yerin Ģimal sahillərindən yol Eoy dənizinə,
yəni yerin Ģərqinə tərəf dönür. Bu yol Ġskit burnundan Kolida
burnuna qədərdir. Amma ora öncə dözülməz soyuqlara, sonra
isə oralarda yaĢayanlarıın vəhĢiliyi üzündən keçilməzdir.
Daha sonra iskitlər: androfaqlar və saklar yaĢayır. Onları
vəhĢi heyvanların yaĢadığı ərazi ayırır və həmin ərazdə elə
bu səbəbdən də yaĢayıĢ yoxdur"
(186.176-237).
Bu sitatdan belə anlaşılır ki, Pomponiy Melanın təsvir
etdiyi İskit dənizi
Şimal Buzlu Okean, Eoy dənizi
Sakit okean,
Hind dənizi isə Hind okeanıdır. Müəllifin coğrafi bilikləri
gerçəkdən də heyrətvericidir. Onun haqqında söz açdığı saklar
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
215
215
215
215
215
215
215
isə belə məlum olur ki, bugünkü türkdilli saxa-yakutlar,
onların yaşadıqları ərazi isə bugünkü Saxa-Yakutiya
Respublikasının ərazisidir. Melanın yanlış olaraq, iskitlərə aid
etdiyi, "androfaqlar" (adam yeyənlər) adlandırdığı, yəni
hannibal
olduqlarını
bildirdiyi
xalq
isə,
görünür,
tunqusmancurdilli evenklərdir. Evenklər hazırda Evenkiya
Respublikasında yaşayırlar və Xəzərin şimal sahillərindən
yola çıxıb, Saxa-Yakutiyaya getmək istəyən şəxs mütləq
Evenkiyadan keçməlidir. Evenklərin qədim dövrlərdə tanrılara
insan qurban verdikləri məlumdur. Görünür, müəllif bunu
nəzərdə tutmuşdur.
Deməli, hələ e.ə. l əsrdə saklar Yakutiyaya qədər gedib
çıxıbmış. Halbuki, belə hesab edilir ki, guya saxa-yakut xalqı
cəmi 500-600 il öncə indiki Saxa-Yakutiya ərazisinə
cənubdan köçüb gələn türkdilli xalqların yerli tunqusman-
curdilli xalqları assimilyasiya etməsi ilə ortaya çıxmışdır
(179.178).
Qədim Çin mənbələrində saklardan e.ə.V əsrdən
etibarən söz açılmaqdadır. Çin arxeoloqlarının Cunqariyada
üzə çıxardıqları və tədqiq etdikləri sak qəbirləri də e.ə. V-lV
əsrlərə aid edilir. İssık, İsıkkul və Altay (Pazırıq) kurqanları,
eləcə də Urumçi yaxınlığından tapılan kurqanlar da sak
kurqanları hesab edilir
və həmin dövrü əhatə edir
(187.229).