www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
240
240
Enqəyü (?) yüzlərcə yojana iĢıqlandıran
Rəngarəng iĢıq çıxdığını..."
(118.229).
Çısuya Tutunqun şerlərinə isə yuxarıdakı şairlərdən
fərqli olaraq, həm ön uyumluluq, həm də sonuyumluluq
xasdır. Elə bu xüsusiyyətinə görə də Çısuya Tutunqun şerləri
Atsanq Kalam Keysi, Pratyaya Şiri və Kikinin şerlərindən
fərqlənir:
"Önq baĢlap, adkanğularka biliqlər kaçar,
ÖküĢ kara, ayığ yolluğ uruğuğ saçar.
Öqlüq kiĢi istimtutçı yaĢmaksız baçar,
ÖĢəliksiz yiq nirvanınğ kapığın açar.
Burkan kənti könqül erür, könqül ok burkan,
Bulamı mat bölsər bolur sansarta turğan,
Brdulmasar ikiqükə bulup ol nırvan,
Bu bir sözni setirək boldı bakıĢta sorqan."
(118.187).
Tərcüməsi:
"Öncə (ondan) baĢlayaq (ki), biliklər xassələrə
yönələr,
Bir çox qara, pis yolların oxumunu əkər,
Ağıllı insan heç zaman yanılmadan diqqət çəkər,
Ġstisnasız nüfuzlu nirvananın qapısını açar.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Bəxtiyar Tuncay
Sakların dili və ədəbiyyatı
241
241
241
241
241
241
241
Burxanın özü ruhdur, ruh da burxan,
Bunları bu cür bölsən, samsarada durarsan,
Hər ikisinə bulaĢmayanlar nirvananı tapır,
Bu sözü baxĢıdan soruĢan çox nadir oldu."
(118.190).
Çışuya Tutunqun şerini digərlərindən fərqləndirən
başqa bir cəhət isə şivə fərqidir. Məsələn, təqdim olunan
nümunənin ikinci beytinin ikinci sözü "özü" mənasında
işlənən "kənti" (kəndi) kəlməsidir. Halbuki, Atsanq Kalam
Keysidə "özüm" termini işlənməkdədir:
"Burk-Ģark kılıp on edqüsin mən-Astanq özüm
Buyan küsüĢ özə köĢmüĢ taksut baĢladı."
(118.210).
Ortada açıq-aydın bir forma və çox çüzi bir şivə fərqi
var. Bu isə Atsanq Kalam Keysi, Pratyaya Şiri və Kikinin
şerlərini "Sak ədəbiyyatı" (e.ə.Vl-ll əsrlər) kateqoriyasına,
Çışuya Tutunqun şerlərini isə bir neçə əsr sonrakı dövrün
məhsulu olan "Kuşan ədəbiyyatı" (e.ə.ll-b.e.lV əsrlər)
kateqoriyasına aid etməmizə imkan verir.
Daha sonrakı əsrlərin (V-X) yadigarı olan manixeist
(maniçi) məzmunlu uyğur şerində də Kuşan şer formasına
bənzər forma ilə, həm ön, həm də son uyumluluq halı ilə
üzləşirik. Bu baxımdan Arpınçur Təkinin dövümüzədək
ulaşmış bir şerini misal göstərmək olar:
"Kün Tenqri yarukun teq köküzlüqüm, bilqəm,