www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
193
vəkilləri) yerlərindən şalxır, şiddətli alqışlar milli bayrağa
yönələrək uzun müddət davam edir).
Mən buna iman edirəm. Mənim bu imanımı millətləin
qəlbində doğmuş olan əməl günəşi işıqlandırır. Bu günəş bir
daha üful (batmayacaq) etməyəcək. Mən bəşəriyyətin
vicadınına inanıram. Milyonlarla insan bahasına mal olan
qitali-ümumidən (ümumi qırğından) sonra bəşər vicdanı
qazandıqları həqiqətləri asanlıqla əlindən verəməz.
«Millətlər Cəmiyyəti» fikri bu gün hərkəscə qəbul edilmiş bir
fikirdir. Bu mənə ümid verir, qüvvətlə inanıram ki, artıq
milləti öldürmək, millətin hüququnu tapdalamaq qətiyyən
mümkün deyildir. Qaliblər də, məğlublar da millətlərin
hüquqları təslim ediləməz deyirlər» (42, 90).
Rəsulzadə daha sonra deyir: «Biz azərbaycanlılar bütün
mövcudiyyətimizlə kəndi (öz) müqəddəratımızı, kəndi
istiqlalımızı müdafiə və mühafizədə israr edər, səbat (dirəniş)
və mətanət göstərəksə, heç şübhəsiz ki, Azərbaycan
Cümhuriyyəti paydar (yaşayar) olar… Ancaq bu, təkrar
edirəm, səbat və mətanət, fədəkarlıq istər. İstər ki, biz
kəndimizin istiqlala layiq olduğumuzu isbat edək. Bu oldumu,
sizi təmin edirəm ki, kimsə haqqımızı təslim etməmək
cəsarətində bulunamaz. Hanki vicdandır ki, istiqlalı istəyən və
ona ləyaqətini isbat edən bir milləti qəhr (peşman) etsin» (42,
91).
Nitqinin sonunu Rəsulzadə belə yekunlaşdırır: «Əfəndilər,
mən buraya qədər sizə ümidli sözlər söylədim, buna iman
edirəm. Ancaq nəzərinizi əhvalın ağırlığına da cəlb etməsəm,
vəzifəmi hüsn (yaxşı, gözəl) ifa etməmişəm deməkdir. Zaman
ağır, gedəcəyimiz yol çox tikanlı və arizəlidir (gözlənilməz
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
194
194
çətinliklərlə doldudur). İrəlidə bir çox müşkülat (çətinlikləri)
və maneələri də gözə almalıyız...
Bu gün firqə ehtirasları, şəxsi qərəzləri və bütün bu kimi
Vətən və millət qayəsi qarşısında qalan qərəzlər atılmalı,
Vətən qayğısı və millət duyğusu hər şeydən yüksək
tutulmalıdır (Sürəkli alqışlar).
Əfəndilər, bu gün Azərbaycanın paytaxtında Məclisi-Məbusan
açılışındayıq. Azərbaycan bir atəş mənbəyidir. Vətənimiz hər
zaman kəndi sinəsində bir müqəddəs atəş bəsləməlidir. Bu
atəş əski zamanlardan bəri həqiqətpərəstlərə rəhbər, bir şöləyi-
ümid və iman təşkil eləmişdir. O atəş ki, bu gün də sərvət və
saman (var-dövlət) səbəbi və mədəniyyət baisidir.
Güclü bir atəş, Azərbaycan övladının sinələrinə düşən,
milyonlarla bürkü yağan bu atəş əbədən sönməz, bir məşəl
təşkil edib də hürriyyət və istiqlala doğru getdiyimiz maneəli
yolları işıqlandırsın! (Sürəkli alqışlar).
Bu atəş sönməmək üçün əl-ələ verib müttəhidən çalışaq
əfəndilər! Mən sizi belə bir ittihada dəfət edirəm! (Alqış)»
(42, 92).
AXC-nin
müstəqilliyinin təhlükə altında olması isə
M.Ə.Rəsulzadəni
düşündürən əsas məsələlərdən idi.
Azərbaycan Milli Şurasının iclaslarında M.Ə.Rəsulzadə
deyirdi ki, AXC-nin gələcək varlığı hamını düşündürməlidir.
Çox keçmədi ki, bu acı reallıq özünü göstərdi, istiqlalı
qoruyub-saxlamaq
mümkün
olmadı.
M.Ə.Rəsulzadə
parlamentdəki son çıxışında deyirdi: «Əfəndilər, mötəcazir bir
ultumatum qarşısında qalmışıq. Burada təslimdən bəhs edirlər.
Fəqət, əfəndilər, təslim nə demək?... Kimə tərki mövqe edirik?
Bizə deyirlər ki, hüdudunuz keçən ordunun başında Nicati
adında bir türk komandanı durmuşdur. Rusiyadan gələn bu
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
195
mötəcaviz ordu təmin edirlər ki, həyat və məmat
mücadiləsində qalan Türkiyəni xilas üçün gedir. Əfəndilər,
Türkiyə Azərbaycanın xilaskarıdır. Amali milliyyətimizin
təbcil eylədiyi müqəddəs bir məmləkətdir. Onun xilasına
gedən qüvvəti biz məmnuniyyətlə istiqbal və teşyi edərik.
Fəqət bir şərtlə ki, bu qüvvət bizim hürriyyətimizi,
istiqlalımızı çeynəməsin. Halbuki, əfəndilər, bizə sormadan
hüdudumuzu keçən hər hansı bir qüvvət dostumuz deyil,
düşmənimizdir... Biz buraya millətin iradə və arzusuyla
gəldik, bizi buradan yalnız qüvvət və süngü çıxarmalıdır» (84,
s.146-147).
O, AXC-nin göz görə-görə məhvi ilə heç cürə razılaşa
bilmirdi. Rəsulzadə parlament və hökumət üzvlərinin yadına
salırdı ki, milli dövləti göz bəbəkləri kimi qoruyacaqları
barədə and içiblər. Mütəfəkkir onları bu andlarını yerinə
yetirməyi çağırır: «Bu kürsüdən çox kərə istiqlalımızı göz
bəbəyi kimi saxlamağa, hürriyyətimiz yolunda canımızı sipər
etməyə, «öldü var, döndü yoxdur»- deyə son damla qanımıza
qədər dayanmağa and içmiş adamlar deyilikmi?.. Orada olan
əhali bu nitqi ağlayan gözlərlə alqışladısa da, məclisin
əksəriyyəti tarixin gedişatına təslim oldu, Səyavuşun
öldürülməsinə razı oldu» (47, 49).
M.Ə.Rəsulzadənin burada parlament üzvlərinin bir qisminin
«Səyavuşun öldürlməsinə razı» olmasını xüsusilə vurğulaması
səbəbsiz deyil: «Türklərin Azərbaycan üzərində mənəvi
nüfuzundan istifadə ilə bolşeviklər Yaxın Şərqdə özlərini o
qədər sevdirə bildilər ki, bunlar müsəlmanların könlünü fəth
edərək, Azərbaycanın istila deyil, əksinə, İstanbulu belə
qurtaracaqlarına inandırdılar. Hər nə qədər Müsavat
Partiyasına mənsub olan millətsevərlər xalqı bu yuxudan
Dostları ilə paylaş: |