199
Bəqərə 61). Əbu Salih, İbn Abbas
- radıyallahu anhu – dan: “Enin” –
ayəsi barəsində bunu zikr edir: Bir yerdən digər bir yerə getmək kimidir”
demişdir. Munzir b. Said –
rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Cənnətin
əbədiyyat Cənnəti olmayıb yer üzündə bir
Cənnət olduğu görüşü Əbu
Hənifə və əshabının görüşüdür”. İbn Uyeynə –
rahmətullahi aleyhi – deyir
ki:
“Həqiqətən, sən orada (Cənnətdə) acmaq nədir, çılpaq olmaq nədir
bilməzsən!”. (Ta ha 118). Ayəsini açıqlayarkən orada yəni – yer üzündə
demişdir”. İbn Quteybə “əl-Maarif” 11-18 deyir ki: “Sonra Allah onu Ədn
baxçasının şərq tərəfindən çıxardı və onu (yaradıldığı torpağın) alındığı
yerə yolladı. İbn Quteybə burada Vəhb –
rahmətullahi aleyhi – dən bir
nəql də edir ki: “Adəm
– əleyhissəlam – ın Ədn baxçasından çıxarıldıqdan
sonra endiyi yer Hindistanın şərq tərəfidir. Qabil qardaşını öldürüb Ədnin
şərqindəki Yəmən vadilərinə qədər daşıdıqdan sonra onu orada basdırır”.
Adəm - Əleyhissəlam - In Girib Çıxdığı Cənnət Əbədiyyət Cənnətidir
Deyənlərin Dəlilləri: 1. Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm –
buyurdu: «Allah (Qiyamət günü) insanları toplayır,
möminlər ayağa
qalxırlar. Nəhayət Cənnət onlara yaxınlaşdırılır». İnsanlar Adəm
–
əlehissəlam – gələrək: «Ey atamız! Cənnəti bizə açdır» deyəcəklər. Adəm:
«Sizləri Cənnətdən ancaq atanız Adəmin xətası çıxartdı. Mən bunun
sahibi deyiləm. Sizlər mənim oğlum İbrahim
– əlehissəlam – ın yanına
gedin» deyəcəkdir
773
. 2. Əbu Hureyrə
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki,
Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Adəm ilə Musa
–
əleyhimussəlam - Rəbbləri qatında bir-birləri ilə mücadələ etdilər.
Nəticədə Adəm, Musaya hüccətlə qələbə çaldı. Musa: «Sən, Allahın əli ilə
yaratdığı,
öz ruhundan üfürdüyü, mələklərini sənə səcdə etdirdiyi,
Cənnətdə yerləşdirdiyi, sonra da etdiyin xətadan ötrü insanları yer üzünə
endirən Adəm deyilsənmi?» deyə soruşdu
774
. 3.
“(Sonra) Biz (Adəmə)
dedik: “Ey Adəm, sən zövcənlə (Həvva ilə) Cənnətdə qal və hər ikiniz
oradakı meyvələrdən, istədiyiniz kimi, bol-bol yeyin, yalnız bu ağaca
(buğdaya) yaxın gəlməyin! Yoxsa (özünüzə) zülm edənlərdən olarsınız”.
(Lakin) Şeytan onları azdırıb (buğdadan yedizdirməklə nemətlər içində)
olduqları yerdən uzaqlaşdırdı. Biz də (Adəmə, Həvvaya və Şeytana):
“Bir-birinizə düşmən kəsilərək (buradan kənar olub yer üzünə) enin!
Yerdə sizin üçün müəyyən vaxta qədər (ömrünüzün axırınadək)
sığinacaq və yaşayış (dolanacaq) vasitələri var” - dedik”. (əl-Bəqərə 35-
36). Enin – kəliməsi yüksəkdən aşağıya doğru olur.
Yerdə sizin üçün
müəyyən vaxta qədər (ömrünüzün axırınadək) sığinacaq və yaşayış
773
Müslim 195.
774
Buxari 11/505, Müslim 2652.
200
(dolanacaq) vasitələri var – ifadəsi
Enin - əmrindən sonra gəlmişdir. Bu
o, deməkdir ki, onlar daha öncə yer üzündə deyildilər. 4.
“(Allahın bütün
bu xəbərdarlığından sonra) Şeytan ona (Adəmə) vəsvəsə edib (pıçıldayıb)
belə dedi: “Ey Adəm! Sənə (meyvəsindən yeyəcəyin təqdirdə heç vaxt
ölməyəcəyin və həmişə Cənnətdə yaşayacağın) əbədiyyət ağacını və
köhnəlib xarab olmayacaq (fənaya uğramayacaq) bir mülkü
göstərimmi?”. (Ta ha 120). Cənnət dünyada olsaydı Adəm
– əleyhissəlam
– İblisin sözlərinin yalan olduğunu bilərdi. Çünki Adəm
– əleyhissəlam –
bilirdi ki, dünya keçici, fanidir. 5. Cənnətdən
Enin – sözüylə qəsd edilən
Adəm, Həvva və İblisdir – deyilmişdir. Bir qrup qeyd edir ki: Cənnətdən
Enin – sözüylə Adəm, Həvva və İlan
qəsd edilir, Digər bir qrup deyir ki:
Adəm və Həvva
– əleyhimussəlam – nın zurriyyətidir – deyilmişdir. Lakin
bu görüşlərin hər ikisi də zəifdir. Səhih olan birinci görüşdür. (Allah
Adəmə və Həvvaya) belə buyurdu:
“Bir-birinizə (siz İblisə və nəslinə,
İblis də sizə və nəslinizə) düşmən kəsilərək hamınız oradan (Cənnətdən
yerə) enin. Məndən sizə doğru yolu göstərən bir rəhbər (kitab, yaxud
peyğəmbər) gəldiyi zaman hər kəs Mənim haqq yolumu tutub getsə, nə
(dünyada) yolunu azar, nə də (axirətdə) bədbəxt olar!”. (Ta ha 123). 6.
Onlar qeyd edirlər ki, Cənnət kəliməsi bütün
yerlərdə Mərifə olaraq əl-
Cənnəh olaraq işlənmişdir.
“(Sonra) Biz (Adəmə) dedik: “Ey Adəm, sən
zövcənlə (Həvva ilə) Cənnətdə qal...” (əl-Bəqərə 35). Lakin başqa hər
hansı bir baxça qəsd edildiyi zaman “əl” müəyyənlik olmadan
işlədilmişdir.
“O bağların hər ikisi öz barını verdi və bu bardan heç bir
şey əskilmədi. Biz də onların arasından bir irmaq axıtdıq”. (əl-Kəhf 32).
7. Əbu Musa əl-Əşari
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki: “Allah Adəm
–
əlehissəlam – ı Cənnətdən çıxardıqda
onu Cənnət meyvələri ilə
ruziləndirdi. Ona hər bir şeyin sənətini öyrətdi. Sizin yediyiniz o,meyvələr
də (Cənnət) meyvələrindən törənmədir. Lakin Cənnətdəki meyvələr xarab
olmaz, dünyada olanlar isə xarab olurlar. 8. İbn Abbas
- radıyallahu anhu
– deyir ki:
“(Nəhayət) Adəm rəbbindən (bəzi xüsusi) kəlmələr öyrənərək
(Həvva ilə birlikdə o kəlmələr vasitəsilə) tövbə etdi. Doğrudan da, O
(Allah) tövbələri qəbul edəndir, mərhəmətlidir”. (əl-Bəqərə 37). Ayəsi
barədə deyir ki: “Adəm – Ya Rəbbim! Məni əlinlə yaratmadınmı?”. Allah:
“Bəli” – dedi. Adəm: “Ey Rəbbim! Mənə ruhundan üfürmədinmi?”.
Allah: “Bəli” – dedi. Adəm: “Ey Rəbbim! Məni Cənnətə
yerləşdirmədinmi?”. Allah: “Bəli” – dedi. Adəm: “Ey Rəbbim! Rəhmətin
qəzəbini üstələmədimi?”. Allah: “Bəli” – dedi. Adəm: “Tövbə etsəm,
halımı düzəltsəm, məni Cənnətinə təkrar salarsanmı?”. Allah: “Bəli” –