XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
37
məqsədilə ölkənin enerji ehtiyatları haqqında məlumatları
artırmış və onlarla tanış olmaq imkanı yaratmışdır.
BP-nin 2010-cu il üçün dünya energetikasının
statistik
icmalına əsasən, Özbəkistanın təsdiq olunmuş təbii qaz ehtiyat-
larının həcmi 1,68 trilyon kub metrdir.
55
Digər bir mənbədə-
Çin Xalq Respublikasının Qazaxıstandakı səfirliyinin saytında
dərc olunmuş “Özbəkistanın Mərkəzi Asiyada regional təhlü-
kəsizlik məsələlərinə baxışı” başlıqlı məqalədə bu ölkənin neft
ehtiyatları 530 milyon ton, qaz ehtiyatları isə 3,4 trilyon kub-
metr həcmində göstərilir.
56
Özbəkistanın özündə isə neft-qaz ehtiyatları ilə bağlı fərqli
rəqəmlər səslənir. Məsələn, ölkənin qanunvericilik saytında
təbii qaz ehtiyatı 2 trilyon kubmetr həcmində göstərilib.
57
O ki, qaldı Özbəkistanın neft ehtiyatlarına, BP şirkətinin
icmalında bu rəqəm 600
milyon ton göstərildiyi halda,
58
ölkə-
nin 2007-ci ildə açıqladığı rəsmi məlumata əsasən bu rəqəm
850 milyon ton təşkil edir. Həmin məlumatda respublikada eh-
timal olunan təbii qaz təqribən 6 trilyon kubmetr, qaz konden-
satı isə 380 milyon tona yaxındır.
59
Göründüyü kimi, rəqəmlər müxtəlifdir. Amma əksər mən-
bələr bir məsələdə yekdildirlər: Özbəkistanda 2004-cü ildən
etibarən hasilat azalmağa başlayıb. Məsələn, 1997-ci ildən
2003-cü ilədək Özbəkistanda neft hasilatı, təxminən, 8 milyon
55
Bax: 2010-cu il dünya energetikasının illik statistik icmalı //
BP Statistical
Review of World Energy 2009; 2010, // bp.com/statisticalreview.
56
Bax: http://kz.china-embassy.org, 27.05.10 .
57
Bax: http://www.uz.spinform.ru.
58
Bax: 2010-cu il dünya energetikasının illik statistik icmalı // BP Statistical
Review of World Energy 2009; 2010, // bp.com/statisticalreview.
59
Bax: Нефтегазовый комплекс Узбекистана в международной системе
энергообеспечения. http://www.vipstd.ru/gim
ƏL İ H ƏS ƏNOV
38
ton idisə, sonrakı ildən bu rəqəm ciddi şəkildə aşağı düşmüş və
2008-ci ildə cəmi 4,8 milyon ton təşkil etmişdir. Nəticədə,
Özbəkistan Rusiya və Qazaxıstandan əlavə neft almaq məcbu-
riyyətində qalmışdır.
60
Tədqiqatçıların verdiyi məlumatlara əsasən, hazırda Rusi-
yanın nəhəng şirkətləri Özbəkistanın neft-qaz sektorunda çox
aktiv işləyirlər. Əgər 90-cı illərdə Özbəkistanın neft-qaz sekto-
runda rusiyalı sərmayədarlara rast gəlinmirdisə, bu gün artıq
“Qazprom”, “LUKOYL”, “Soyuzneftqaz”
kimi şirkətlər bu
ölkədə çox fəaldırlar. 2009-cu ilin əvvəlinə olan məlumata əsa-
sən, bu şirkətlər Özbəkistanın neft-qaz sektoruna 900 milyon
dollaradək sərmayə qoyublar və 2012-ci ilədək bu rəqəmin 4-6
milyard dollar arası olacağı gözənilir.
61
Müşahidələr göstərir
ki, Özbəkistan hökuməti də bu sahəyə investisiyalar qoyulma-
sına çox böyük önəm verir. “Geologiya və neft-qaz yataqla-
rının kəşfiyyatı institutu” Səhmdar Cəmiyyətinin direktoru
Qeybulla Abdullayevin sözlərinə görə, 2010-2015-ci illərdə
rəsmi Daşkənd neft və qaz yataqlarının kəşfiyyat işlərinə 2
milyard dollara yaxın sərmayə qoymağa hazırlaşır.
62
Ümumiy-
yətlə, 2016-cı ilədək Özbəkistan daha
çox neft və qaz hasil et-
mək fikrindədir. Qəbul olunmuş Dövlət Proqramına uyğun ola-
raq, 2016-cı ildə bu göstərici, 2009-cu ildəkindən 11% çox ol-
malıdır. Hazırda Özbəkistanın “Özbəkneftqaz” milli holdinq
şirkəti ildə 70 milyard kubmetr qaz və 8 milyon ton neft hasil
edir.
60
Bax: “Российские нефтегазовые проекты в Узбекистане: современное
состояние” http://www.easttime.ru 05.10.09.
61
“Российские нефтегазовые проекты в Узбекистане: современное
состояние” . http://www.easttime.ru 05.10.09.
62
www.gazeta.kz, 26.05.10.
XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
39
§1.3. Xəzərin hüquqi statusu: problemin tarixi,
müasir geosiyasi yanaşmalar və Azərbaycanın
geoiqtisadi maraqları
Xəzərin hüquqi statusunun təxminən 300
illik tarixi möv-
cuddur. XVlll əsrin sonlarından başlayaraq Xəzər sahilində
Rusiya, Osmanlı və Böyük Britaniya imperiyaları arasında
Azərbaycana məxsus tarixi ərazilər, Dərbənd, Bakı, Rəşt,
Mazandərən, Astara kimi şəhər və xanlıq mərkəzləri, türk xalq
və etnoslarının məskunlaşdığı digər Xəzərətrafı məkanlar uğ-
runda bir neçə çoxillik və qısa müddətli qanlı müharibələr
yaşanmışdır. ( Bax: Xəritə 16 )
Xəzərsahili ərazilərin bölüşdürülməsi və Azərbaycan
torpaqlarının gələcək “hüquqi statusu və mənsubiyyəti” ilə
bağlı ilk dövlətlərarası sənəd Rusiya ilə İran arasında rus çarı l
Pyoturun 1722-1723-cü illərdə 80 min qoşunla Xəzər hövzə-
sinə ilk yürüşü və Dərbənd, Bakı, Pəşt, Şirvan, Gilan, Ma-
zandərən kimi şəhər və əyalətləri
işgal etməsindən sonra
Sankt-Peterburqda imzalanmışdır. Bunun ardınca ruslar 1724-
cü ildə Türkiyə hökumətini də diplomatik yolla Araz çayı
sərhəd olmaqla işğal etdikləri “bütün Şimali Azərbaycan tor-
paqlarının Rusiyanın hakimiyyəti altına keçməsi” faktı ilə
barışmağa razı sala bilmişlər.
Xəzərətrafı Azərbaycan torpaqlarının statusu ilə bağlı Ru-
siya və İran arasında növbəti saziş 1732-ci ildə Rəşt şəhərində
imzalanmışdır. Bu sazişə görə, Rusiya İranla 1722-1723-cü
illər müharibəsi zamanı ələ keçirdiyi Xəzərin Cənub sahillərini
geri qaytarır və əvəzində Xəzər dənizində sərbəst üzmək,
İranla məhdudiyyətsiz ticarət aparmaq hüququ əldə edirdi.
ƏL İ H ƏS ƏNOV
40
1735-ci ildə Gəncədə Nadir şah hökuməti ilə Rusiya
arasında ikinci görüş keçirilmiş və iki ölkə arasında daha əsaslı
sənəd- “əbədi dostluq” haqqında sülh sazişi imzalanmışdır.
Ruslar həmin vaxt Nadir şahın təkidi ilə işğal etdikləri Bakı,
Astara və Dərbənd ətrafındakı ərazilərlə birgə, bütün Şimali
Azərbaycan torpaqlarını geri qaytarır
və həmin torpaqlar
üzərində Nadir şah hökumətinin suveren hüquqlarını tanıyırlar.
1747-ci ildə Nadir şahın ölümündən sonra mərkəzi Azər-
baycan dövlətinin zəifləməsindən istifadə edən rus imperiya
qoşunları 1813-cü ildə Gülüstanda və 1828-ci ildə Türkmən-
çayda Azərbaycan şahlarını, 1929-cu ildəsə Osmanlı imperato-
runu Azərbaycan torpaqları və Xəzərətrafı ərazilərlə bağlı yeni
müqavilə bağlamağa məcbur etmişdir. Həmin sazişlərə uyğun
olaraq ruslar Şimali Azərbaycanla birlikdə Xəzərin bütün
Cənub-Qərb hissəsində yerləşən torpaqları yenidən öz əllərinə
keçirmişlər. 1813-cü ildə Gülüstanda bağlanan müqaviləyə gö-
rə bütün Şimali
Azərbaycan, Dağıstan və Gürcüstan Rusiyaya
birləşdirilir, 1828-ci ildə Türkmənçayda bağlanan müqavilə ilə
isə, həmin əraziləri öz əlində saxlamaqla bərabər, Rusiya, eyni
zamanda, Xəzər dənizində istisnasız hərbi donanma saxlamaq
və İranla müstəsna ticarət etmək hüququ əldə edir.
63
Hər iki
müqavilə o zaman üçün ayrı-ayrı xanlıqlara parçalanmış Azər-
baycan ərazilərinin- Şimali və Cənubi Azərbaycan adlandırıl-
maqla, Xəzərin Cənub və Şimal sahilləri də daxil olmaqla iki
hissəyə ayrılmasını və bölüşdürülməsini rəsmiləşdirən, onun
“hüquqi mənsubiyyətini” müəyyənləşdirən növbəti beynəlxalq
sənədlər idi.
63
Bax: Жильцов С.С., Зонн И.С., Ушков А.М. Геополитика Каспийского
региона. М., 2003, с.66.