Microsoft Word Brown, Dan Da Vinci Sifresi doc

Teabing Biggin Hill'e on yıldan fazladır uçuyordu ve bu ilk kez olmuyordu. "Sorunun ne 
olduğunu söylediler mi?" 
"Kontrol memuru belirsiz şeyler söyledi. Galiba benzin istasyondaki benzin kaçağı gibi 
bir şeydi. Terminalin önüne park etmemi ve sonraki uyarıya kadar herkesin uçakta kalmasını 
istediler. Güvenlik tedbiriymiş. Havaalanı yetkililerinden onay almadan uçaktan 
inmeyecekmişiz" 
Teabing  şüphelenmişti.  Büyük bir benzin kaçağı olmalı. Benzin istasyonu onun 
hangarından en az yarım kilometre uzaktaydı. 
Rémy de kaygılanmışa benziyordu. "Efendim, alışılmışın hayli dışında." 
Teabing, Sophie ile Langdon'a döndü. "Dostlarım, bir hoş geldin heyeti tarafından 
karşılanacağımıza dair tatsız şüphelerim var." 
Langdon düşünceli bir tavırla içini çekti. "Sanırım Fache hâlâ aradığı kişinin ben 
olduğumu düşünüyor." 
Sophie, "Ya öyle," dedi. "Ya da hata yaptığını itiraf edemeyecek kadar kendini kaptırdı." 
Teabing onları dinlemiyordu. Fache'nin ne düşündüğünü bir yana bırakıp, bir an önce 
harekete geçmeleri gerekiyordu. Asıl hedeften şaşma. Kâse. O kadar yaklaştık ki. Altlarındaki 
iniş takımları ses çıkartarak açıldılar. 
Langdon vicdan azabı dolu bir sesle, "Leigh," dedi. "Onlara teslim olup, bu işi yasal 
yoldan halledebilirim. Sizi de karıştırmamış olurum." 
Teabing, "Oh, Tanrı  aşkına Robert," diyerek savsakladı. "Gerçekten geri kalanımızın 
gitmesine izin vereceklerini mi düşünüyorsun? Sizi buraya yasaya aykırı bir şekilde getirdim. 
Bayan Neveu Louvre'dan kaçmana yardım etti ve uçağın arkasında bağlı bir adam var. 
Kendine gel! Hep birlikte işin içindeyiz." 
Sophie, "Belki başka bir havaalanı deneyebiliriz," dedi. 
Teabing başını iki yana salladı. "Eğer şimdi dönersek, başka bir yere indiğimiz anda bizi 
askeri tanklarla karşılarlar." 
Sophie yutkundu. 
Teabing,  İngiliz yetkilileriyle karşılaşmayı, Kâse'yi bulmalarına yetecek kadar uzatmak 
için cesur bir karar vermesi gerektiğini anlamıştı. Pilot kabinine doğru aksayarak giderken, 
"Bana bir dakika izin verin," dedi. 
Langdon, "Ne yapıyorsun?" diye sordu. 
Teabing, "Satış toplantısı," derken, pilotu usulsüz bir manevra yapmaya ikna etmenin ne 
kadara mal olacağını düşünüyordu. 

---

81 
 
Hawker son turunu atıyor. 
Kontrol kulesine hızla giren Simon Edwards -Biggin Hill Havaalanı Özel Hizmet 
Müdürü- yağmurun  ıslattığı piste gözlerini kısarak bakıyordu. Cumartesi sabahlan erken 
kaldırılmaktan hiç hoşlanmazdı, en zengin müşterilerinden birinin tutuklanmasını seyretmek 
üzere çağrılması onun için özellikle sinir bozucuydu. Sir Leigh Teabing, Biggin Hill'e sadece 
özel hangarı için değil, aynı zamanda sık iniş kalkışları için her seferinde ayrı bir avans ücreti 
ödüyordu. Genellikle havaalanının onun programından önceden haberi olur ve gelişi için sıla 
bir protokol hazırlanırdı. Teabing böylesinden hoşlanırdı. Hangarında duran özel imalat 
Jaguar tam depo doldurulur, cilalanır ve o günün London  Times gazetesi arka koltuğa 
bırakılırdı. Gerekli evrak işlemlerini ve valiz kontrolünü kolaylaştırmak için bir gümrük 
memuru uçak hangarında beklerdi. Bazı zamanlarda gümrük yetkilileri zararsa organiklere 
genellikle lüks yiyecekler göz yumarak Teabing'den büyük bahşişler alırlardı. Bunlar, Fransız 
salyangozları, işlenmemiş özel bir Roquefort peyniri ve bazı meyveler gibi yiyecekler olurdu. 
Zaten gümrük kurallarından pek çoğu saçmaydı ve Biggin Hill müşterilerine yardımcı 
olmayacaksa, bir başka havaalanı olabilirdi. Teabing'e, Biggin Hill'de istediği her şey sunulur 
ve çalışanlar karşılığını alırlardı. 
Uçağın indiğini gören Edwards'ın sinirleri iyice gerilmişti. Teabing'in servetini harcama 
merakının bir şekilde başını derde soktuğunu düşünüyordu; Fransız yetkililer onu yakalamaya 
hayli niyetli görünüyorlardı. Henüz Edwards'a neyle suçlandığı söylenmemişti ama ciddi bir 
şeyler olduğu belliydi. Fransız yetkililerin isteği üzerine kent polisi Biggin Hill hava 
kontrolüne Hawker'in pilotuyla temas kurmasını ve müşterinin hangarı yerine doğrudan 
terminale iniş yapmasını söylemesini emretmişti. Benzin sızıntısı hikâyesine inandığı 
anlaşılan pilot isteği kabul etmişti. 
İngiliz polisi genelde silah taşımadığı halde, durumun vahameti silahlı bir kuvvetin 
çağrılmasını gerektirmişti. Şimdi sekiz silahlı polis terminal binasının içinde durmuş, uçağın 
motorlarını durduracağı o anı bekliyordu. Aynı anda bir pist görevlisi, bir daha hareket 
edememesi için uçağın tekerleklerinin altına güvenlik takozları yerleştirecekti. Ardından 
polisler içeri girip, Fransız polisi duruma müdahale etmek üzere gelinceye kadar içeridekileri 
zapt edecekti. 
Sağ taraftaki ağaçların üstünde uçan Hawker, alçalmaya başlamıştı. Simon Edwards inişi 
pist seviyesinden görmek için aşağı kata indi. Kent polisi saklanmıştı, pist görevlisi ise elinde 
takozlarla bekliyordu. Piste iniş yapan Hawker'ın burnu hafifçe yukarı kalktı ve tekerlekleri 
toz kaldırarak yere değdi. Terminalin önünde sağdan sola doğru hareket eden uçağın beyaz 
gövdesi yağmurlu havada parlıyordu. Ama jet uçağı gaz kesip terminale döneceği yerde, geçiş 
şeridinden Teabing'in hangarına doğru yoluna devam etti. 
Tüm polisler dönüp Edwards'a baktılar. "Pilotun terminale gelmeyi kabul ettiğini 
söylediğinizi sanmıştım!" 
Edwards şaşkına dönmüştü. "Öyle dedi!" 
Edwards birkaç saniye içinde, kendini uzaktaki hangara doğru hızla yol alan bir polis 
arabasının içinde buldu. Teabing'in Hawker'i sakince özel hangara girip gözden kaybolurken, 
polis konvoyu hâlâ beş yüz metre uzaktaydı. Arabalar sonunda patinaj yaparak açık hangar 
kapısının önüne varınca, polisler silahlarını çekerek dışarı döküldüler. 
Edwards da dışarı fırlamıştı. 
Sesler sağır edecek kadar yüksekti. 
Jet uçağı hangarda, bir sonraki kalkış için burnunu kapıya vererek, her zamanki 
manevrasını tamamlarken Hawker'ın motorları hâlâ gümbürdüyordu. Uçak, 180 derecelik 

---