103
Ş ə r i f. Yox da, sən bir spakoys ol, mən özüm şura katibi, bax, bu da mənim
kağızlarım. Bu da qəzetdə şəklim. Özüm də müxbir. Əlimdə subutalni,
dakumentalni kağızım. Ixtiyarım var, bu saat vurum onun gözünün altını qaraldım.
Müxbirə söz yoxdur.
H a c ı Ə h m ə d. Qəmisyə haçan gələcək?
Ş ə r i f. Kim bilir, bəlkə hələ sabah gəldi, ya o biri gün gəldi.
H a c ı Ə h m ə d. Bura bax, bu işi boş tutmaq olmaz. Gərək bir məsləhətləşək.
Bəlkə də tutub damlamaq yaxşıdır, hə? Çünki qız tutulsa, onda qəmisyə də ona
dustaq kimi baxar. Sözlərinin bir elə ağırlığı olmaz, hə? Belədir, ya qeyri-belədir?
B a l o ğ l a n. Istəyirsiniz hələ bu saat tutum, salım tövləyə?
H a c ı Ə h m ə d. Yox, yox, gərək hər iş camaatın əli ilə olsun. Molla Sübhanın
möcüzü də heç yaman deyil. Gedək İbadı da tapaq, o da öz adamlarını görsün.
Ş ə r i f. Ibad şəhərdədir.
B a l o ğ l a n. Oduvey, İbad dağın böyrilə dördayaq sürür. Yanında da qardaşı.
H a c ı Ə h m ə d. Yəqin qazamatdan buraxıblar də.
B a l o ğ l a n. Bəli ya, özüdür ki, var.
Ş ə r i f. Canım, siz İbadı neyləyirsiniz? O Allah bəndəsi deyir: vuran əl məndə.
Haçan deyirsiniz, mən bir gecədə işi elə bitirim ki, nə iyi tapılsın, nə piyi. Odur,
aşnan da gəlir.
B a l o ğ l a n. Aşnam hansıdır?
Ş ə r i f. Xalaqızı da.
H a c ı Ə h m ə d. Hə, gəlin daha bu yana.
Ş ə r i f. Dayanın bir görək. O, yanındakı şumalay oğlan kimdir?
H a c ı Ə h m ə d. Yox, yox, daha dayanmayın, gedək bənd-bərəni bağlayaq.
Sonra gəlib xəbər bilərsən.
Gedirlər. Doktor T e m u r t a ş və A l m a z içəri girirlər
.
T e m u r t a ş. Deməli, siz sakit oturmaq fikrində deyilsiniz?
A l m a z. İndi mən burada bir dustaq kimiyəm. Dünən mənə bildirmişlər ki,
şura sədrindən icazə almamış kənddən çıxa bilmərəm. Fuada da adsız bir kağız
yazmışdılar ki, mənim otağımda bir kişi yaşayırmış. Onlar, yəqin, sizi görmüşlər.
Fuad da mənə yazmış...
T e m u r t a ş. Necə, mən? Bəs o nə deyir, acıqlanmır ki?
A l m a z. O, belə xırda şeylərə inanan və əhəmiyyət verən adam deyil. O da
belə bir şeyə inansaydı, dünyada bütün ümidimi itirmiş
104
olardım. Ən ağır dəqiqələrimdə o gəlir gözümün qabağında durur. Onda ruhum
yüksəlir. Qollarım yenidən qüvvət alır.
T e m u r t a ş. Yaxşı, sən bu uşaqları küçələrdə nə üçün gəzdirirsən?
A l m a z. Mən istəyirəm ki, əsrlərdən bəri donub qalmış bu bataqlıq bir
hərəkətə gəlsin. Gözlər günəş görsün, bu yeni yaranan aləmə alışsın. Oxunan
mahnı bir vuruş çağırışıdır. O, hər gün bir səhər verilir, bir axşam.
T e m u r t a ş. Yaxşı, uşaqlar gələnədək mən də uşağa dəyib qayıdaram. Axşam
yola düşəcəyəm.
A l m a z. Çox gözəl! Uşaqlar da indicə qayıdarlar. Odur, səsləri gəlir.
Doktor gedir. Almaz uşaqların səsini dinləyir.
M i r z ə S ə m ə n d ə r i n səsi gəlir.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Bağırmayın, dağılışın, köpək uşağı...
Almaz diksinir, uşaqların səsi kəsilir.
Mirzə Səməndər gurultu ilə səhnəyə çıxır.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Ax, qurban olum Məhəmmədin şəriətinə! Qurban olum
Məhəmmədin şəriətinə! Dəvənin qanadı olsaydı, uçulmamış dam qalmazdı
(Almaza) Mən bir bilmək istəyirəm ki, bu xarabada müdir kimdir? Sənsən, ya mən?
( Almaz susur). Qəzet yazır məni, yazır ki, yaxşıdır, kənd əhli hamı görür ki, mən
necə səy edirəm. Amma bu gəlib məktəbi döndərib vayenni ştaba. Zənənə hamam
kimi biri girir, biri çıxır. Ax, qurban olum Məhəmmədin şəriətinə! Canım, o kişi
arvaddakını bilirmiş də. Güc deyil ki, məxluq yasavul Ağabba kimi qulluq göstərir
də.
A l m a z. Nə olmuşdur, Mirzə Səməndər?
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Bircə sənin əlindən qurtarsaydım, bir yeyib, bir Allah
yoluna verərdim. Daha bəsdir mən dözdüm. Bu saat gedib Maarif Komissarlığına
yazacağam. Əgər müdir sənsən, mən burada nə qələt eləyirəm, əgər müdir mənəm,
bu nə hoqqadır bəzəyirsən? Gündə uşaqları yığıb göndərirsən o küçə sənin, bu
küçə mənim. Kəndi ayaqdan salırlar. Mən bu saat gedib Maarif Komissarlığına
ərzhal yazacağam. Bu məktəbdə ya mən müdir olum, ya sən. Ya mən qalım, ya
sən.
A l m a z. Mirzə Səməndər, mənə müdirlik lazım deyil, əmin ola bilərsiniz.
105
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Hələ müdir deyilsən, kəndi vurmuşsan bir-birinə,
müdir olsaydın, neylərdin? Ax, qurban olum Məhəmmədin şəriətinə! Yaxşı, nə
üçün yığmışsan yenə də bu uşaqları?
A l m a z. Gəlin görün nə üçün yığmışam. Doktora göstərəcəyəm.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Yaxşı, müdir sənsən, mən?
A l m a z. Siz.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Mən qoymuram doktor mənim uşaqlarıma baxsın.
Sənin nə haqqın var, mənsiz iş görəsən?
A l m a z. Vətəndaş müdir, siz ova getmişdiniz, doktor birdən gəldi. Daha
sizdən icazə ala bilmədim. O ki qaldı sizin haqqınız, sizing razı olmağa ixtiyarınız
yoxdur.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Adə, ixtiyarım yoxdur? İxtiyarım yoxdur? Mən
müdirəm, yox? Müdirəm, yox? Mən köpək oğlu müdirəm, yox?
A l m a z. Müdirsiniz.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Mən sənə əmr edirəm!
A l m a z. Bu işdə mən sizin əmrinizə qulaq asmıram. Gedin, kimə istəyirsiniz
yazın.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Sonra da deyirlər belə. Qurban olum Məhəmmədin
şəriətinə! Məhəmməd yaxşı bilirmiş ki, bu arvadlar necə nüsxədirlər. A kişilər,
vallah, billah, tumunuzdan bir gilə dənizə düşsə bütün balıqlar diplomat olar,
bayraq götürüb ingilisə ultimatum verərlər. Hələ utanmaz-utanmaz deyir ki, şura
sədri də arvad olsun. Sonra da gəl belə bir kənddə yaşa. Mənim ixtiyarım yoxdur?
Bu saat gedib yazıram. Məktəbi döndərmişsən veçərnəbazara. Səhər arvad
yığıncağı, günorta kişi yığıncağı, axşam tarxana, obaşdan qarmonxana. Daha
bilmirəm nə xana, nə xana... Dərs qalıbdır bir yana, məktəb olub dava meydanı.
Ləşkər ləşkərə söykənib. Bu saat gedib hamısını yazıram.
A l m a z. Elə də lazımdır, vətəndaş müdir. Mən bütün işlərim üçün məsulam.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Elədir ki!.. Elədir ki! Çox gözəl, tamaşa elərsən! Ya
gərək burada sən qalasan, ya mən... Vəssalam!
A l m a z. Vətəndaş müdir, mən burada qalacağam. Siz istəməzsiniz, gedə
bilərsiniz, yol açıqdır.
M i r z ə S ə m ə n d ə r. Hələ onu görə bilməzsən. Mən neçə ildir can
çürüdürəm, sən yumurtadan dünən çıxmışsan. Kəndlilər kimi istər, o qalar, kimi
istəməz, gedər. Bu aydan mən səninçin məvacib də
Dostları ilə paylaş: |