Microsoft Word C?f?r Cabbarl? doc
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
233 İmamyar gedir. Yaşar fit çalaraq əl çamadanını açır, papiros çıxarıb stol üstünə qoyur. Tarını divardan asır. Kiçicik pəncərəyə yanaşıb bayıra baxmağa başlayır. Səhnə ardında oxuyurlar. Y a q u t (əlində çay içəri girərək və gülümsəyərək). Xoş gəlmişsiniz! Y a ş a r. Sağ olun! Y a q u t (çayı stol üstünə qoyaraq) Əmim yenə nə danışırdı? Yəqin məni söyürdü. Y a ş a r. Sizin əminiz mənim çox xoşuma gəldi, Yaqut. Gözüaçıq, üzügülər... Y a q u t. Sən mənim adımı hardan bilirsən? Y a ş a r. Mən sənin adını uşaqlıqdan bilirəm. Y a q u t. Mən də sənin adını bilirəm. Sənin adın Yaşardı. Biz uşaqlıqda bir yerdə oynardıq, yadındadırmı? Y a ş a r. Yadımdadır, Yaqut. Həmişə kəndi fikirləşəndə, birinci yadıma sən gəlirdin. Sən onda lap balaca idin. Y a q u t. Sən məndən böyükdün. Elə də nadinc idin ki. Bir yol mənim başıma bir daş vurubsan, indi də yeri qalıb, bax bir... (Örpəyini çəkir, başını Yaşarın köksünə doğru əyir. Yaşar gülərək, onun saçlarına baxır). Həmişə başımı darayanda sən yadıma düşürsən... Y a ş a r. Yəqin həmişə də söyürsən məni. Y a q u t. Yox, söymürəm... O sizinlə gələn arvad kimdir? Y a ş a r. O mənim yoldaşımdır. Y a q u t. Yoldaşın, yəni arvadın da?.. Y a ş ar. Yox, mənim arvadım yoxdur, evlənməmişəm. Xalis subayam ki, varam. Y a q u t. Burda indi adamlar öz arvadlarına yoldaş da deyirlər, axı. Bəs kimi gözləyirsən? Çay soyudu ki, otur da... Y a ş a r. Yox, Yaqut, mən bir azdan yığıncağa gedəcəyəm. Y a q u t. Yığıncaq deyirlər axşamüstüdür ki. Mən də gedəcəyəm. Hələ soyun, bir az dincəl, çıxart pencəyini. Y a ş a r. Yox, mən hələ bir qədər... Y a q u t. Çıxart, çıxart! Bir az sonra gedərsən. Yığıncaq qaçmır. Çıxart görüm! Onun pencəyinin yaxa düymələrindən yapışıb soyundurmaq istəyir. Qollarını elə uzadır ki, Yaşarı qucaqlamış kimi olur. Bu aralıq pəncərədən İ m a m y a r ı n başı görünür. 234 Y a ş a r. Yavaş, ay qız, yıxıldım ki (Yıxılmamaq üçün Yaqutdan yapışır). Y a q u t. Yavaş, əmim gəlir. Yaqut gedir. Yaşar təcrübə alətləri ilə məşğul olur. Yaqut səhnə dalından oxuyur. Y a q u t. Sənin ardınca Yaşıl bağları, Uca dağları Aşaram, gözəl. Sənin dərdindən Gecə bilmədən, Gündüz gülmədən Yaşaram, gözəl. Y a ş a r. Eh... getmək lazımdır. T o ğ r u l (bayırdan). Adə, Yaşar, Yaşar! (Tanya ilə gəlir). Hələ yatmamışsan? Y a ş a r. Heç yata bilmirəm... T o ğ r u l. Yoxsa ağcaqanadlar dişləyir? Tanya, sən gərək o boğucu qazlarını gətirə idin. Necə ağcaqanad malıdır! T a n y a. Özünü ələ sal. Sənin qurbağandan necədir?.. T o ğ r u l. Özüm ölüm, elə mükəmməl yatmışdım ki, gəlməsə idin, axşama kimi duran deyildim. T a n y a. Mən səhərdən bütün kənd sahilini gəzmişəm. Sənin proyektini fikirləşirdim. Yaşar, başqa cür heç mümkün deyil. T o ğ r u l. İndi ki, yata bilmirdin, barı oturub işləyə idin. Yaşar, qız harada olur? Y a ş a r. Hansı qız?.. T o ğ r u l. O ki şəhərdə dilindən düşmürdü. Yaqutdur, zümrüddür, saxsıdır nədir? O ki bir yol vurub başını da yarmışsan a? Yaqut çay gətirir və Yaşarın boş stəkanını aparmaq istəyir . Y a ş a r. Mənim üçün bir az açıq tök, Yaqut... Y a q u t gedir. T o ğ r u l. Aha... Yaqut?! 235 T a n y a. Nə gözəl qızdır! Olmaya sənin dediyin elə bu qızdır? Y a ş a r. Budur, Tanya. Görürsən, gözəl deyil? O mən düşündüyümdən daha gözəl çıxmışdır. T o ğ r u l (qollarını çırmayıb boks vəziyyəti alaraq). Ey-ey, pasmatri... sən öləsən, heç o boyda zarafat yoxdur. Bu qızı mən özüm alacağam. Gərək Tanya olmayaydı, gör alırdım, ya yox. T a n y a. Mənə nə var?... T o ğ r u l. Necə mənə nə var? Dahı ikinizi də bir kərəmə ala bilmərəm ki. Yenə sən məni sevməsəydin... T a n y a. Kimdir o səni sevən? Bax, Tokay, bir də desən, yazacağam kontrol komissiyasına... T o ğ r u l. Eh, yaz da... Bəs özün mənim ailə həyatımı pozursan. T a n y a. Ailə həyatı hansıdır? T o ğ r u l. Necə hansıdır? Bu gün-sabah səni alaram, olar ailə həyatı. İ m a m y a r (bayırdan səsi gəlir). Səsini kəs, adə səsini kəs, adə. Adamda gərək dərrakə olsun, adam gərək ya özü qansın, ya da özgəsi deyəndə qulaq assın... (İçəri girir). Y a ş a r. Nə var, dayı?.. İ m a m y a r. Heç, a kişi, uşaqlardır. Adamın ki, dərrakəsi olmadı, heç zad. T o ğ r u l (Yaşara). Di dur ayağa görək. Nüsrət deyirdi bu saat adamlar yığışacaqlar. Kağız-mağızını da yığışdır. İ m a m y a r. Hə... adamlar elə çay qırağında təpədədir... T a n y a. Biz bayırda dayanmışıq, tez qurtar... T o ğ r u l. Tez, tez. Mən də bayırda dayanmışam. Tanyanı gözdən qoya bilmərəm. Y a ş a r. Bu saat (Toğrul və Tanya çıxır). O kimdi qışqırırdı, dayı? İ m a m y a r. A kişi, heç nə!.. Mənim bir dəlisov qardaşım var, odur... Y a ş a r. Nə var, nə olub? Nə deyir axı? İ m a m y a r. A kişi, axtarsan, heç nə... Adamın gərək bir dərrakəsi olsun, adamlığı olsun, qanacağı olsun. Gəlib görüb ki, uşaq bura çay gətirir, başlayıb nəm-nüm eləməyə. Belə basaram, belə kəsərəm. Deyirəm: ay atam, hər zəmanənin bir hökmü var. Bir vaxt var idi ki, oğlan bir yaylıq alma götürüb gedərdi, dırmaşardı hasara, nə var, mən adaxlıbazlığa gəlmişəm. Bir də görürdün qızın atası, qardaşı durdu ayağa, 236 partapart... düşürdü bir qırğın. Indi dəxi zəmanə dəyişib, arvadlar kişilərdən çox- çox bilirlər. Elə deyil yəni, qardaşoğlu, ya bəlkə mən yaxşı qanmıram? Y a ş a r. Sən doğru düşünürsən, dayı. İ m a m y a r. Deyirəm: balam, bu uşaq gəldi-gedər deyil ki, deyəsən belə. Öz elimizdir, günümüzdür. Hər yerin, hər vaxtın bir qaydası vardır. Sən o partapartnan böyümüşsən, olar indi belə böyüyüblər də... İntəhası, bir qız bir oğlanındır. Elə deyil, qardaşoğlu, ya bəlkə mən yaxşı qanmıram? Y a ş a r. Dayı, onun acığı gəlirsə, mən köçüb başqa yerdə otura bilərəm. İ m a m y a r. Uşaq olma, a kişi... Mənimlə mala şərik deyil ki... Xoşu gəlmir, özü köçsün getsin başqa yerdə otursun. Mənim qonağımın gözünü filəyənin gözünü çıxardaram... T o ğ r u l (bayırdan). Nə oldu, adə, Yaşar? Səni görüm yaşamayasan, qurtar da... Y a ş a r. Bu saat. Yaxşı, dayı, sonra danışarıq. İ m a m y a r. Həri ya... Ürəyinə başqa şey gəlməsin, qardaşoğlu! Bular hamısı dərrakəsizlikdəndi... Buyur, buyur qardaşoğlu... Ver kağızları mən götürüm... Y a ş a r. Yox, dayı, bu kağızları özümdən ayrı sala bilmərəm. Hər nə var, proyekt və ya başqa hesablar hamısı bu papkadadır. Bunları düzəltmək üçün dörd il işləmişəm. Bu ki itdi, hər iş qurtardı getdi. Sonra nə mən bir iş görə bilərəm, nə də heç kəs... İ m a m y a r. Aha... Belə de... Onda, başına dönüm, bərk saxla, Allah eləməmişkən itər edər, peşmançılıq olar. Buyur, buyur... Çıxırlar. Onlar gedəndən sonra Y a q u t gəlib stəkanları yığır. Yaşarın kimya şüşələrinə baxır. Tarın simini barmağı ilə tərpədir və divan üstə oturub, pəncərəyə baxaraq oxuyur. Y a q u t. Mənə hər görən Dedi daima Ki gözəllərin Vəfası yox. Çəkil eşqdən Uzaq eşqdən Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|