15
Mir Cəlalın mühüm bir xidməti də ədəbiyyat tarixi və dərsliklərinin
yaradılması ilə bağlıdır. O, "Müxtəsər Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi"nin (2-
ci cild), "Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi"nin (2-ci cild), "XX əsr Azərbaycan
ədəbiyyatı" və "Ədəbiyyatşünaslığın əsasları" kitablarının əsas
müəlliflərindən, yaradıcı və təşkilatçılarından biridir. Rus ədəbiyyatının
böyük simaları haqqında da alimin dəyərli fikirləri vardır.
Təvazökarlığı gözləməyən, elmi etikadan kənara çıxaraq lovğalanan
tələbələrə Mir Cəlal ibrətli və faydalı tövsiyələr də edirdi: - Bəzi cavanlar
bir əsər yazmağa, bir tədqiqat aparmağa başlayan kimi sinəsini irəli vərərək
deyir: - Bu elm sahəsi məndən başlanır, onun ilk təməlini mən qoyuram.
Bu, çox pis xasiyyətdir. Qardaş, birdəfəlik bilin ki, heç nə sizdən, nə də
məndən başlanır. Ədəbiyyatşünaslığın hansı sahəsini götürsəniz, görərsiniz
ki, bizdən əvvəl yaşamış kişilər hər şeyi demişlər, tədqiq etmişlər, bizimki
olsa-olsa ümmana bir damla əlavədir. Məsələn, elə Aristoteli xatırlayın.
Ədəbiyyat nəzəriyyəsi sahəsində onun dediklərinə bir neçə əsrlər ərzində
bəşəriyyət çoxmu əlavə etmişdir? Əlbəttə, yox!
Mir Cəlal zəngin irs qoyub getdi. Elə bir irs ki, öyrənməli, nümunə
götürməli, davam və inkişaf etdirməli cəhətləri çoxdur. Elə bir irs ki, onda
dərin realizm gücünə malik sosial kəsərli bədii nümunələr, klassik və
müasir mənəvi sərvətlərə, ədəbiyyat tarixi və nəzəriyyəsinə dair maraqlı
tədqiqlər, məqalələr, fıkirlər mövcuddur. Bütün bunlar təsdiq edir ki, Mir
Cəlal zəngin miraslı yaradıcı şəxsiyyət kimi milli ədəbiyyatmız, elm və
mədəniyyətimiz tarixində yaşamağa layiqdir. O, ad və şöhrət ardınca
qaçmadı. Xalqına xidmət idealına arxalanaraq təbiətinə uyğun sadəlik və
təmkinlə işlədi, yazıb yaratdı və xatirələrdə əbədiləşdi.
Yaqub İsmayılov
16
HEKAYƏLƏR
17
HƏKİM CİNAYƏTOV
Gənc tələbə Ramazan Əlizadə səhiyyə şöbəsində ərizəsinə dərkənar
qoydurub, tələsik müalicəxanaya yollandı, qırmızı mürəkkəblə və xırda
xətlə yazılmış dərkənar bu məzmunda idi: "Təcili tibbi yardım göstərməli".
Ramazan atasının başına gələn bədbəxt hadisədən təşvişə düşmüşdü.
Atasız qalacağını təsəvvür etdikcə beyninə bir ağrı dolurdu.
Özünə ümid vərərək deyirdi: "Atamın yarası bir o qədər qorxulu deyil.
İndiki həkimlər ölünü dirildirlər. Atam üçün niyə qorxuram? Klinikadan
bu saat bir həkim alaram, təcili müalicəsinə başlaram".
Ramazan bu kimi fıkirlərlə klinikanın qapısından içəri girdi. Bir tərəfdə
qadınlar durmuşdu. Bunların duruş və baxışlarından xəstəlik yağırdı.
Çoxunun qucağında azarlı uşağı vardı. Kiminin başı, üzü və ayağı sarıqlı
idi.
Ramazan şapkasının günlüyünü qaldırdı, ətrafa baxa-baxa müdirin
otağını tapdı. Onun işi rayon həkiminə aiddirsə də, səhiyyə şöbəsinin
təkidini müdirə söyləməyi yersiz görmədi.
Müdir Ramazanı hörmətlə qarşıladı. Onun atasının başına gələn qəzanın
nədən ibarət olduğunu dinlədi. Sonra onu bir tibb bacısına qoşub, rayon
həkiminin yanına göndərdi.
Ramazanla tibb bacısı müalicəxananın çiçəkli və ağaclı həyətinə
çıxdılar, bir alçaq pilləkəndən qalxdılar. Balaca otağa girdilər. İki nəfər ağ
döşlüklü gənc qız nömrə üçün kağız doğrayırdı. Stolun dalında kök,
ortaboylu, alnının qırışları uzaqdan görünən bir həkim oturmuşdu. Müəyyən
bir işi yoxdu. Yalnız kağız doğrayan qızlarla söhbət edirdi. Hərdənbir
söylədiyi məzəli sözlərdən qızlar şaqqıldayıb gülür, həkim də öz
müvəffəqiyyətindən açılırdı.
Ramazan gözünü stolun üzərindəki siyahıya dikib, həkimi gözlədi,
həkim Cinayətov öz işində idi. Qızlardan birisi Ramazana baxaraq, həkimə
nə isə dedi. Həkim naşı bir ifadə ilə:
- Nə istəyirsən, balam? - deyə soruşdu.
Ramazan əlindəki kağızı göstərərək, izah etdi:
18
- "Yerevanlılar" küçəsində oluruq. Atam kankandır. Quyuda işlərkən
yuxarıdan düşən daş çiynini yaralamışdır. Bərk xəstədir. Buraya gətirmək
mümkün olmadı. Təcili kömək lazımdır.
Həkim Cinayətov həvəssiz bir halda əvvəlcə Ramazanın səhiyyə
şöbəsinə yazdığı ərizəni oxudu. Sonra səhiyyə şöbəsinin dərkənarını gözdən
keçirtdi. Qızlardan birisi naz sata-sata həkimə bir şey anlatmağa başladı.
Ramazan tələsirdi. Həkim isə hələ yerindən qımıldanmaq istəmirdi.
Nəhayət, qız sözünü bitirdi. Həkim başını qaşıyaraq güldü, qızlar da
gülüşdü. Ramazan həkimin diqqətini səhiyyə şöbəsinin yazdığı "təcili"
kəlməsinə cəlb etmək istədi:
- Səhiyyə şöbəsində onu çox təcili yazdılar. Tələsik gəldim. Tez kömək
etməsəniz, sonrası qorxulu olacaq, atamın halı ağırdır.
Həkim Cinayətov haqq-hesab dəftərçəsini istədi. Ramazan tez təqdim
etdi. Həkim yenə tələsmədən, qızlar ilə mazaqlaşa-mazaqlaşa iki-üç dəfə
haqq-hesab dəftərçəsini başdan-ayağa varaqladı. Sonra bir papiros yandırdı.
Əlinə bir kağız aldı. Soruşmağa başladı.
- Adınız? Familiyanız? Küçəniz?
Ramazan bitmək bilməyən cansıxıcı sualların hamısına cavab verdi.
Həkim bu işi bitirdikdən sonra kamali-səliqə ilə suçəkəni aldı, yazdığı sual
vərəqini qurutdu, ağır bir işdən qurtarmış kimi geniş bir nəfəs aldı, stula
söykəndi. Qollarını boynuna çataraq, bərk gərnəşdi. Stulun cırıltısına
qadınlar da gülüşdülər. O, saxta bir ciddiyyət göstərərək, yumruğunu stola
vurdu, onlara acıqlandı. Təkrar gülüşınəyə başladılar.
Ramazan cəsarətlə dedi:
- Yoldaş həkim, tələsmək lazımdır.
- Siz gedin, xatircəm olun, mən adam göndərərəm. Ramazan sıxıldı.
Atasına təcili yardım lazımdı. O, həkimsiz qayıda bilməyəcəkdi. Bu fikrini
anlatdı, Cinayətov çəkdiyi papirosu kül qabında söndürərək soruşdu.
- Yerevanlılar küçəsi haradadır?
Ayağa qalxıb, divardan asılan planın qabağına getdi, aramağa başladı.
Ramazan ona kömək edib, küçəsini ona göstərdi. Həkim:
- Bura çox uzaqdır, - dedi, - piyada necə getmək olar?
Ramazan əsəbiləşdi:
- Həkim yoldaş, tələsmək lazımdır! Siz getməyəcəksinizsə, mən başqa
bir həkim istəyim?
Cinayətov ayağa qalxdı. Təkrar oturaraq, üzünü qızlardan birisinə tutdu,
onu o birisi otaqdan başqa bir həkim çağırmağa göndərdi. Bu ikinci həkimin
gəlib çıxması yarım saat çəkdi. Cinayətov əvvəlcə başqa bir iş haqqında
danışdı. Sonra onu Ramazanın atasına baxmağa göndərmək istədi. O isə
getmək istəmirdi. Axırda Cinayətov özü getməli oldu. O otaqdan çıxınca
Dostları ilə paylaş: |