62
Şifahi nitq əhalinin bütün təbəqələri tərəfindən istənilən məqsəd və şəraitdə ünsiyyətə xidmət etdiyi
üçün onu danışıq dili də adlandırmaq olar.
Yazılı nitq təbiətinə görə monolojidir. Yazılı nitqdə situativlik şifahiyə nisbətən aşağıdır. Yazılı nitq
zamanı mürəkkəb cümlə və sintaktik konstruksiyalardan istifadə mümkün olur. Yazılı nitq xüsusi publisistik
dilə malikdir. Nə qədər məişət məqsədləri və şəraitindən asılı olsa da yazılı nitq daha çox kitab dili kimi
xarakterizə olunur.
Təbii ki, danışıq dili nümunələri də hekayə tərkibində dialoq şəklində yazılı formada ifadə oluna bilər,
lakin bu zaman istifadə olunan dırnaq işarələri, defıs və s. bunun şifahi dilə aid olduğunu açıq şəkildə vurğula-
mış olur. Şifahi və yazılı nitq arasındakı fərqlər о qədər böyükdür ki, metodikada bunları nəzərə almamaq
mümkünsüzdür. Bu fərqlər tədrisin məqsədinə və nitq formalarına əsasən dil materialının seçilməsinə təsir edir.
Nitq əməliyyatlanndakı fərqlər şifahi nitqin və oxunun tədrisi zamanı da fərqli metod və priyomlardan
istifadəni tələb edir. Şifahi nitqdə müəyyən bir sözün lıansı nitq hissəsinə aid olmasını vurğunun müəyyən
etməsi nəzərə alınmalı bir məsələdir. ( məsələn, 'present- hədiyyə isim, pre'sent- təqdim etmək fel, 'subject-
fənnı isim, subject- tabe etdirmək fel və s.).
Vurğunun köməyi ilə cümlədə rəsmi sözün adi xidməti sözlərdən fərqləndirmək müınkün olur
(məsələn, 'Let him 'go 'there- İcazə verin о ora getsin; Let him 'go 'there- Qoy о ora getsin; We 'can 'fish- Biz
balığı konservləşdiririk, We can 'fish in the 'lake- Biz göldə balıq tuta bilərik və s.). Vurğunun yerinə görə
mürəkkəb sözü təyinli sözdən seçmək mümkündür (məsələn, a 'sleeping bag- çanta yataq; a 'sleeping 'boy-
yatan oğlan və s.) Məlumdur ki, bu işarələr oxu zamanı nəzərə çarpmaya da bilər.
Yazılı nitqin də özünə məxsus göstəriciləri vardır ki, hansıki danışıq zamanı reallaşmır. (məsələn,
[brAdəz pıktjəz] ifadəsinin mənasını qrafıki formasını görmədən başa düşmək çətindir. Qrafıki formanı
görmək kifayət edir ki, məna anlaşılsın ( məsələn, brother's pictures- qardaşın şəkilləri, brothers' pictures-
qardaşların şəkilləri). Yazılı nitqdə nəzərə çarpan vacib işarələrdən biri də sözlər arasındakı məsafədir ki, ona
görə də məna dəyişir ( məsələn, twenty three-cent stamps-iyirmi dənə üç sentlik marka, twenty-three cent
stamps- iyirmi üç bir sentlik marka).
Aydındır ki, şifahi nitq zamanı bu şərtlərdən heç biri о qədər də özünü doğrultmur. Danışıq və oxuda
seçilmiş material üst-üstə düşürsə bu zaman tədrisdə uğur yalnız yazılı və şifahi dil formalarına fərqli
yanaşma sayəsində mümkün ola bilir.
Xarici dilin ünsiyyətinin tədrisi zamanı tələbələrdə danışma bacarığının formalaşması ən vacib şərtlər-
dən biridir. Burada əsas məqsədlərdən biri və ən başlıcası tələbənin xarici dildə istənilən mövzuda sərbəst
fikir mübadiləsi edə bilməsidir. Şifahi nitqin linqvistik xüsusiyyətlərindən danışarkən onun formalarından da
danışmaq lazım gəlir. Nitqin 3 formada həyata keçirilir: şifahi dialoq, şifahi monoloq və yazılı monoloq.
Şifahi nitq yazılıya nisbətən daha dəyişkəndir. Şifahi nitq lüğət və qrammatik nöqteyi nəzərindən bəzi
xüsusiyyətlər istisna olmaqla demək olar ki, sərbəstdir. Məişət dilini məktəb və dil universitetlərində tədris
etmək mümkün deyil ona görə də məktəblərdə standart ingilis dili tədris olunur. Tədris müəssisələrində təd-
ris olunan şifahi dil yazılı dilin ınonolojiformasına yaxın olan ədəbi formadır. Şifahi nitqin bəzi xüsusiyyətlə-
rindən dil öyrənənlərin xəbərdar olması vacibdir, əsk halda dinləyən zaman heç nə başa düşülməyəcək. Dia-
loji nitq situativ olduğundan kommunikantlar arası anlama prosesi burda vacib rol oynayır, bir kommunikant
informasiyanı çatdıran zaman о biri mütləq dinləməli və başa düməlidir ki, əks əlaqə yaransın ki, ünsiyyət
baş tutsun. Buna görə də dil öyrənənlərdə dinləmə bacarığının inkişaf etdirilməsi əsas məqsədlərdən biri
olmalıdır. Müasir dövrdə orta məktəblərimizdə şagirdlərin dinləmə qabiliyyətinin inkişaf etdirilməsinə çox
az yer ayrılır. Halbuki bu şagirdlərin şifahi nitqinin inkişaf etdirilməsi üçün çox vacibdir. Şagirdlər sinifdə öz
müəllimlərinin danışığından başqa demək olar ki, heç kimin nitqini eşitmirlər. Təbii ki, şagirdlər dərsdə disk,
kasset və s. vasitələrlə doğma dil daşıyıcılarının nitqini dinləmək şansına malik olsaydılar daha yaxşı olardı.
Lakin, bizim məktəb dərsliklərimizin heç biri belə əlavə vəsaitlə təchiz edilməyib.
Şifahi nitqin əsas formalarından biri dialoqdur ki, dialoqun baş tutması üçün əz azı iki nəfərin olması
vacib şərtdir. Dialoq kommunikativ istiqamətli replikadan ibarət olan ünsiyyət formasıdır. Dialoqun
aşağıdakı xüsusiyyətləri vardır:
1. Cavabda yarımçıq cümlələrin işlənməsi. Bu heç də о demək deyilki, tələbələrə tam cümlə
öyrədilməməlidir, sadəcə onlar bundan xəbərdarolmalıdır.
- What is your name?
- Nick.
- How old are you?
- 16
- Where are you from?
- England.
63
2. Qısaldılmış inkar hissəciklərin işlənməsi: don't, isn't, haven't,won't, can't, wouldn't və s.
3. Abreviasiyaların işlənməsi: lab (labaratory), РЕ (physicaleducation), math (mathematics) və s.
4. Danışıq ifadələrinin işlənməsi: well, oh, of course, you know və s.
Bundan əlavə danışıq ifadələri (you see, you mean, as for me, I believe so, 1hope so, to tell the truth
və s.) söhbəti başlamaq, söhbətə qoşulmaq,təsdiqləmək, şərh vermək və s. üçün əhəmiyyətlidir.
Dialoqun bir neçə növü vardır:
• Sual-cavab
• Sual-sual
• Hökm-hökm
• Hökm-sual
Demyanenko dialoqun aşağıdakı kimi klassifikasiya edir: sorğu-sual, söhbət, disput. Sorğu- sualda
sual və cavabdan ibarətdir. Söhbət əsnasında sual və cavab verənin yeri dəyişə bilər. Söhbət dialoq növü
əsasən replika və hekayətdən ibarət olur, disput isə eyni sual ətrafında doğan müzakirədən müxtəlif fıkirlərə
malik olan çoxsaylı iştirakçısı olan dialoq növüdür. Şifahi dialoq ünsiyyətin ilkin forması hesab edilir.
Dialoji nitqə malik olmaq avtomatizasiyanın səviyyəsini artırır və bu da öz növbəsində söhbətin təbiiliyini
təmin edir. Dialoji nitqə malik olmanın çətinliklərindən biri fikir mübadiləsi prosesində linqvistik strukturdan
xəbərdar olmamaq və hazırlıqsız nitqdir ki, bu da daha çox təcrübə tələb edir.
Şifahi dialoqla şifahi monoloq tərs mütanəsibdir. Dialoqdakı ünsiyyət tərəfləri arasındakı qeyri-nitqi
informasiya monoloqda nisbətən az istifadə olunur. Monoloqda əşya göstərilmir yalnız adı çəkilməklə
kifayətlənir. Şifahi monoloq hazırlıqlı nitq hesab olunur, burada əvvəlcədən fikirlər planlı şəkildə
proqramlaşdırılır. Monoloq nitq bir nəfər tərəfindən öz və başqa bir adamın fikirlərinin ardıcıl, məntiqi
şəkildə hekayə edilməsidir. Auditoriya qarşısında çıxış edən zaman üzündən oxumağa yol verilmədiyinə
görə nitq söyləyənin fıkirləri və nitq ifadəsi dinləyicilər qarşısında reallaşmalıdır. Monoloji nitq zamanı
dialoji nitqdəki kimi çox sürətli və monoton nitq, eləcə də qeyri-nitq vasitələri olan jest, mimika, tonun tez-
tez dəyişməsi, natiqin yerini dəyişməsi kimi ünsürlər dinləyicilərdə mənanı tutmaqda çətinlik yaradır.
Monoloji nitq zamanı yarımçıq, tamamlanmamış cümlələr özünü doğrultmur. Burada çətinlik törədən əsas
səbəblərdən biri də məntiqi vurğudur ki, onun yerinin dəyişməsi məna dəyişməsinə gətirib çıxarır. Şifahi
monoloqun hekayə, məruzə, mühazirə, çıxış kimi növləri var. Некауə- danışanın başına gəlmişlərdən,
eşitdiklərindən, oxuduqlarından və gördüklərindən hekayə etməsidir. Mühazirə- Biliyin çatdırılmasınm
formalarından biri olub dərslik və ya proqram materialının hekayətindən ibarətdir. Məruzə- müəyyən bir
problem ətrafında faktlar və rəsmi məlumatlardan ibarət olan ictimai formalı bir monoloq növüdür. Çıxış-
iclas vaxtı bir və ya bir neçə sual ətrafinda olan qisa, fraqmentlərdən ibarət olan ifadə formasıdir.Monoloqun
xüsusiyyətləri ondan ibarətdir ki, monoloq xüsusi bir hazırlıq tələb edir. Monoloq zamanı çatddırılan
məlumat arqument və faktlar, danışanın öz nöqteyi nəzəri ilə dinləyicini inandırmalıdır.
Monoloqun digər bir növü də yazılı monoloqdur. Monoloqun bu növü də şifahi monoloqla eyni
xüsusiyyətlərə malikdir. Lakin şifahi monoloqa nisbətən yazılı monoloq daha geniş, quruluşca mürəkkəb,
planlı, məntiqli əlaqəli olur. Yazılı monoloq fikirlərin ifadəsi zamanı şifahi nitqin mexanizmlərindən öz üslu-
buna uyğun qrafiki forma geyindirməklə istifadə edir. Yazılı monoloqda kommunikativ vasitələr olan mimi-
ka, jest, intonasiyadan istifadə oluna bilməz. Şifahi nitqin yazılıya çevirən zaman eyni bir firkin ifadəsi üçün
müəllif yazılı nitqə mənsub olan müxtəlif vasitələrdən istifadə edir. Yazılı monoloqun növləri bunlardır:
qeydlər, plan, tezislər, konspekt, essey, rezume, referat, məruzə, məqalə, sərəncam, fərman, hesabat və s.
Yazılı monoloqda sərbəst olaraq fikrini ifadə edə bilmək bacarığı şifahi nitqə müsbət təsir göstərir.
Şüurlu olaraq xarici dildə yazılı nitqə sahib olmaq insanın dil potensialını yüksəldir ki, bu da öz növbəsində
yaradıcılıq səviyyəsini yüksəldir. Halhazırda respublikamızın tədris müəssisələrində monoloji nitqə dialojiyə
nisbətən daha çox yer verilir. Amma bir çox metodistlər (Şubin, Qerdt) dialoji nitqin tədrisinin daha mühüm
olduğunu qeyd ediblər.
Müasir dövrümüzdə orta məktəblərdə şagirdlərə evdə öyrənməyə yalnız mətnlər tapşırılır. Bu isə
konkret olaraq yalnız monoloji nitqin inkişaf etdirilməsi deməkdir. Lakin, heç о mətnlər də istənilən
səviyyədə, düzgün formada şagirdlərə öyrədilmir. Şagirdlər isə əksər hallarda yalnız о mətnləri əzbərləməklə
kifayətlənirlər. Hazırki dərsliklərimizdə bir sıra dialoqlara da rast gəlirik. Bu dialoqları da şagirdlər ən yaxşı
halda əzbər öyrənirlər. Çox zaman diaoloqu yalnız bir şagirdin danışdığını da müşahidə edirik. Bu və digər
mənfi hallar orta məktəblərdə xarici dildə şifahi nitqin heç də yüksək səviyyədə tədris olunmadığını göstərir.
Məktəbin yaxşı oxuyan, bütün dərsləri məsuliyyətlə yanaşan, mətnlərin hamısına cavab verən şagirdlər belə
bəzən şifahi nitqə gəldikdə, öz fikirlərini ifadə etmək lazım olduqda çox çətinlik çəkirlər. Onlar öyrəndikləri
söz, fraza və cümlə strukturlarından istifadə etməyi bacarmırlar.