________________Milli Kitabxana____________________
191
Damında saçını yolanı görmür,
İnsana daş atan insanı görmür.
Hatta bacasından düşəni görmür,
Hətta qapısından girəni görmür.
Üzünə şapalaq vuranı görmür.
Bəzən də belədi, belədi dünya
Onu uçurana heykəl ucaldır.
Onu ucaldana "yaxşıca" zindan.
Dünyanın qaranlıq zindanlarına
Üsyandı Mikayıl, üsyandı, üsyan...
Dünyanın qaranlıq zindanlanın,
Bir təkandan, bir həmlədən uçuran
Nəğmələr oxuyur Mikayıl.
Cəsarətlər birliyi
birləşib hünər olur,
Hünərlər birliyində
Hamı bir nəfər olur.
Şəhid məzarlarının
baş daşı səngər olur,
Ölkə beş qat böyüyür,
Olkə səfərbər olur:
Mikayıl şeir oxuyur...
8 yanvar, 1997
________________Milli Kitabxana____________________
192
XOŞ GÖRDÜK, ALA SAĞSAĞAN!
Səsin gəlcək susdu meşə,
Bülbül köçdü dal budağa.
Qur-qurumı gölməçədə
Tezcə uddu göy qurbağa.
Tülkü baxırdı tələdə
Yağlı ətə marağınan,
Çaşdı - aşdı öz xoşuna
Ov itinin marığına.
Bəd xəbəri yayan kimi
Çəkilərsən bazarına,
Gizdilinpaç oynayarsan
Kətanköynək qozlarınan.
Qarğa gördün - qarıldarsan,
Qırğı gördün - qırıldarsan,
Sərçə gördün - nərildərsən;
Xoş gördük, ala sağsağan!
Deyirlər xoş xəbərlisən
Yağlı bağırsaq olanda.
Eyvanlarda qurut dolu
Köhnə dağarcıq olanda.
İndi yoxdu qurut qoyan,
Sürü dağda, biz aranda.
Xəbərdən olmaz xəbərin
Ayılar palıd qıranda.
Yerin uca budaq ucu,
Çərəzin ətcəbalalar,
Qaranquşlar səndən qaçıb
Damda, tavanda balalar...
Zəy dilini nahaqca gəl
Batırma, bala sağsağan!
Xoş gördük, qoca hiyləgər,
Xoş gördük, ala sağsağan!..
Pitsunda, 1980
________________Milli Kitabxana____________________
193
YAZI MASAM
Səninçün darıxdım, ay yazı masam!
Səninçün darıxdım bu dağlar üstə.
Nə qədər qayadan, daşdan da yazsam,
Dincəlmək istədim yarı saralmış,
Yarı nəfəsimdən yanıb qaralmış,
Yan ağ, səpəli varaqlar üstə.
Balaca, dördbucaq, ağac dünyama
İstədim fikrimi heşan eləyəm,
Bu ağac dünyama,
bu tac dünyama
Sinəmi söykəyib tufan eləyəm.
Min xallı-boyalı mənzərə gördüm.
Kükrəyib çağlamaq istədim.
Susuz və kirasəsiz bir dərə gördüm,
Hönkürüb ağlamaq istədim.
Bir masa axtardım dirsəklənməyə,
Bir qələm axtardım ürəklənməyə.
Masa göstərdilər daşdan yonulu,
Ən nadir, ən ağır ağacdan yonulu,
İstəsəm çiynimə çay bağlardılar
İlham almağa
İstəsəm sinəmə ay bağlardılar,
İlham almağa
Qorxdum: bu aləmə qəlbim susana,
O nəm bucaqdakı dostum qısqana.
Dağlar da ərkimdən inciməz yəqin,
Qayalar masamdan min yol gözəldir.
Yastı qayalara masam deyənin
İlhamı bəlkə də həllənc düzəldir.
Mənim yazı masam - arı pətəyim,
Özüm də, fikrim də min el dolaşır.
Mənim söz çiçəyim, duyğu çiçəyim,
Onda mayalaşır, onda ballaşır,
Şuşa, avqust, 1970
________________Milli Kitabxana____________________
194
QOCA ƏMİM BELƏ DEDİ
Kitabdan da, yaddaşdan da qayadı möhkəm,
Bu qayalar sirr bilir ki, - Loğman da bilmir.
Bir haray çək,
bu dağlarda qalsın harayın.
Könül səsi könüllərdə yaşamalıdır.
Kişilərdən haray qalıb,
ad qalıb bizə.
Nakişinin səpdiyi dən qum bitiribdi.
Sən arabir bu yerlərə özgə kimi gəl.
Qərib yolçu donunda gəl.
Şər qarışanda:
Gör atının yedəyini tutan olurmu!
Varsa, demək, bu yerlərdə kişilər ölmür.
Qoca əmin bu dağlardan dağ ömrü alıb.
Sən arabir bu yerlərə söz almağa gəl;
Söz çəkməyə sözdən düzgün tərəzi yoxsa,
Etibarın "para", "bütün" çeşidi yoxsa,
Dul arvadin çəpərinə daş atan yoxsa,
"Üç ayaqlı uşaqlara" sataşan yoxsa,
Bulaqları övlad kimi qoruyan varsa,
Dağ çayını nənə kimi qoruyan varsa,
Demək, burda qoca əmin yaşayır hələ,
Demək, burda kişi ölür, kişilik ölmür...
24 dekabr, 1973
________________Milli Kitabxana____________________
195
TƏK OLANDA
Tək qalmaq istərəm,
Tək qalmaq, hərdən.
Özümə çəkiləm bayquşdan betər:
Dartmalar, didmələr, deyinmələrdən
Qulağım dolubdur,
daşıbdı, yetər...
Sanaram bir axşam düşüncəm duru,
Gör necə çırpınıb nccələnmişəm.
Bir də görürəm ki, üz-üzə dunıb
Mən Özüm özümdə neçələnmişəm.
Ələnər başıma min sual-yağış,
Sualkeş də mənəm,
Cavabkeş də mən.
Bəzərəm Xəyyamlar cavab tapmamış
İdrak "neyçinlər"i, "niyolor"ındən.
Çiynimdə on yüngül yük olanda da
Sığmıı- fikirlərim bir qəlbə, vallah...
Tək ola bilmirəm tək olanda da,
Qərib insanam, Qəribə, vallah...
Noyabr, 1970
________________Milli Kitabxana____________________
196
İSTİSU LÖVHƏLƏRİ
Günəş elə bil ki, zirvədə yatır,
Baxib bir lövhəyə, heyran qalmışam:
Dağın zirvəsində gün-günortadır,
Dərənin dibini haqlayır axşam.
Bir parça buludda bir dəniz yükü,
Külək uğultusu qış nəğməsidir.
Tərtərin ən ağır, ən əziz yükü
Gül-çiçək ətridir, quş nəğməsidir.
Vəhmi dağ titrədir sel nərəsinin,
Bir çayın səsinə bir dərə dardır.
Yarğanda uzanan qar tirəsinin
Nəhəng bir timsaha oxşarı vardır.
Kölgə var uyuyur qaya dibində,
Elə ömürlük də uyuyacaqdır.
Uzaqda alışan bir kibritin də
Qoxusu burnunda duyulacaqdır.
İstisu, iyul, 1968
Dostları ilə paylaş: |