220
da belə iddialarında (yəni allahdan onlara vergi və tapşırıq verildiyi
haqda ) səhv edirlər. Və qəsdən cəmiyyəti aldatmaqla nüfuz və pul
qazanmaq istəyirlər. Bəziləri isə sadəcə başa düşmədən, yanılaraq
həmin obyektin ilahi olduğunu zənn edirlər. Buddizm və Konfuçi
təlimində tanrıya belə xassəllər verilmir, Budda, Konfuçi və Krişna
tanrının seçdiyi və hakimiyyyət tapşırdığı adamlar hesab olunmur.
Krişnaizmdə Krişnanın özü tanrı hesab olunur. Xristianlıqda isə 2-ci
əsrdən başlayaraq İsa üçlük ilahidən (trinitry – триединство) biri
hesab edilir. Yəni ata - tanrı, oğul tanrı-İsa və Müqəddəs ruh. Bu
konstruksiyanın dərin səbəb və mənası vardır. Qeyd edilməlidir ki,
İsa haqda hekayələr onun ölümündən 50-100 ildən sonra yayılmağa
başladı və onun özünü tanrı və ya tanrının oğlu hesab etməsini, çox
güman ki, belə hekayələri yayanlar özlərindən uydurmuşlar. İslamda
da Məhəmməd haqda çox rəvayətləri və hədisləri şübhəsiz, dini
yayan və ondan şəxsi hakimiyyəti üçün istifadə edən şəxslər
uydurmuşlar. Belə ki, bütün dünya qanun və qaydası, dərk etmə
nəzəriyyəsi həmin iddiaları sübut edəcək prinsiplərə və sübutlara
malik deyil. İudaizm haqda da bu qeyd edlməlidir ki, bu dində
onların fikrincə tanrının istədiyi adamla, istənilən yerdə həmişə əlaqə
saxlaması, məsləhət və göstəriş verməsi təbii və düzgün hadisə
hesab edilir. Belə kontaktların (kiminlə olması sualını kənara
qoysaq) olması bu günədək bütün dünyada hədsiz faktlarla sübut
olunur. Lakin insanlar kimlə kontaktda olurlar? sualını vermək
lazımdır; bu ikinci tərəf müxtəlif obyektlər ola bilər və onlardan
hansısa səhvən tanrı qəbul edilə bilər. Şeytan da özünü ali tanrı
rolunda insana tapşırıq verər, lakin insan bunun həqiqi və yalan
olmasını bilmək mexanizminə malik deyil. Ona görə insan yanılaraq
özünü peyğəmbər elan edə bilər Adi insanlar adətən bu obyektləri
fərqləndirə bilmirlər, qorxu hissləri altında hamısına elə gəlir ki,
onlar tanrı ilə danışırlar və ya tanrı onları ağa seçir, hansısa xalqları
və insanlarısa özünə tabe etməyi və öldürməyi tapşırır. Bu obyektlər
- görünməz dünya varlıqları, primitivcəsinə adlandırılan cin, şeytan,
iblis və xeyirxah mələk, xeyirxah və ya pis, acıqlı, həyatdan razı
getməmiş və ya razı qalan insan ruhları ola bilər. Cin, şeytan,
mələk və baş mələk adları primitiv ağılın verdiyi qədim adlardır,
lakin onlar da xüsusi bir varlıq olmayıb, habelə tanrıya tabe və ya
köməkçi olmayıb insan ruhlarından əmələ gələn bir növdür.
İnsanlar meydana gələndən sonra və öldükdən sonra onlardan qalan
qalıqlardır. Onlar eyni ruh formasında özlərini biruzə verir və güman
etmək olar ki, müxtəlif xassəli ruhların daha yüksək dərəcəli
221
kombinasiyasıdır.Yəni daha çox müdrik (mələk ); daha çox xəbis,
daha çox bəddirlər(şeytan) və s. Tarixi belə bir fəziyyə vardır ki
(buddizmdə), ruhlar sonra xəbislikdən və eqoizmdən təmizlənir.
Qeyd etməliyəm ki, bu adların hər birinə dəqiq ifadə edilmiş
elmi adlar verilməsinin və riyazi sistem formulaları ilə yazmağın
zamanı çatmışdır. Eyni zamanda, Tailand, Hindu, habelə elə İslam,
Xristianlıq, İudaizm dinlərinin daşıyıcılarında az və çox dərəcədə
ruhlara sitayiş, ruhların insanları və dünyanı idarə etməsi haqda
baxışlar da vardır. Onların çoxu elə bu ruhlardan ən güclüsünü tanrı
hesab edir.
Görünməz dünyanı bu və digər dərəcədə dərk etməkdən,
tanrınmın belə, ya başqa cür anlamaqdan asılı olmayaraq aşağıda
görəcəyik ki, rasional ortadan az və çox dərəcədə kənara çıxmalara
baxmadan hər şey qaydasındadır - “tüstü düz çıxır”. “Dünya öz
yolundadır-olmalı olacağı yoldadır”. Hər şey, hər hadisə olmalı
olduğu kimi olur. “Olmalıydı, olmadı” – deyib oxuyan Zeynəb
Xanlarovanın sözləri düz çıxmır – yalnız olmalı olanlar olur. “Yəni
ortada obyektiv olan bir hadisə vardır. Bu hadisənin müxtəlif
beyinlər tərəfindən az və çox dərəcədə düz və ya səhv formada və
təsvirdə dərk olunması vardır. İnsanlar görünməz dünya və tanrı
haqda bu ya digər dərəcədə düz və ya təhrif olunmuş anlayışa
malikdir. Onların hər birinin məxsusi dünyası və orada məxsusi bir
tanrı anlayışı vardır ki, başqa adamın tanrı anlayışı ilə fərqlidir.
Sadəcə, teist dinlərin tanrı anlayışından sui -istifadələri:
insanları “biz və özgə”, “ pis və yaxşı” “düz və kafir” qruplara
bölmək və onu hakimiyyət, biznes vasitəsinə çevirməsi
bəşəriyyətin dinc, süh içində xoş həyatına və əməyinə zərərlidir.
Qeyd etməliyəm ki, insanlara və ya icmalara pis, yaxşı, düzgün və ya
kafir damğaları vurmaq əsla dünyanın sistem konstruksiyası qanunu
ilə düz alınmır, yəni bu gün düz görsənən sabah səhv görsənəcəkdir;
bu gün dost sabah düşmən ola bilər; bu gün yaxşı olan sabah pis ola
bilər; hər bir dünya elementi, dəyişiliklər davam etdikcə, yəni həyat
davam etdikcə ondan tələb edilən qısa müddətli müxtəlif rolları
oynayır. Yəni insan da bu həyatda bir aktyordur, onun çoxlu rolları
var. Bunu unutmayaq. Bu məntiqlə, İslamın insanları möminlərə və
kafirlərə bölməyi və sonra bundan sui –istifadə edərək kafir hesab
etdiyi insanlara, xalqlara qarşı düşmənçiliyi, yəni mübarizəsi və ya
özünü onlardan izolyasiya etməsi səhv ideologiyadır. Əsası olmayan
və dünya həyat qanununa zidd düşünülmüş bu baxışları rədd etmək
lazımdır. Belə səhv qiymətləri aradan qaldırdıqda, tanrı - insan
222
münasibətləri normaldır. İnsan tanrının daxilindədir, onun bir
hissəsidir və ya əksinə, tanrı özü haqda insanın anladığı müəyyən
qədər məlumatla insanda yerləşir. Buradan o nəticə çıxır ki,
görünməz dünyanı və tanrı anlayışını bütün sui - istifadələrdən
təmizləyərək insan - tanrı münasibətlərini aydın, xalis etmək,
insanların düzgün və yaxşı həyatına səbəb olmasına çalışmaq elmin
vəzifələrindən biri olmalıdır. Başqa sözlə, dünya və onun bir hissəsi
olan görünməz dünya və tanrı haqda yeni obyektiv nəzəriyyə yaradıb
bütün insanların faktlar və sübutlar, təcrübələr əsasında öyrənməsini
təşkil etmək, insanları savadlandırmaq lazımdır. Sübut edilməyən
uydurmaları isə atmaq lazımdır. Nəyə görə? - Insanlara yaxşılıq
etmək, onları dələduzlardan xilas etmək və düzgün anlamasına –
azadlıq dərəcəsini artırmağa və həyatlarını yaxşı yaşamasına kömək
etmək üçün. Astanasında olduğumuz yeni ağıl və kamil cəmiyyəti –
Rasional Cəmiyyət bunu tələb edir.
Bu bölmədə aşağıdakı suallar araşdırılır :
1. Hadisələrin ardıcıllığı qanunauyğun, səbəb - nəticə asılılığı ilə
olurmu?
2. Gələcək əvvəldən müəyyəndirmi?
3. Bizə yuxuda, ayıq vaxtda məsləhət verən, xəbər verən, bilik
verən məlumat mənbəyi nədir? Habelə vəhy adlandırılan intuitiv
məlumat alma nədir?
4. Bəzilərimizin ayıq vaxtda gördüyü surətlər - xəyali adamlar,
quşlar, maşın və təyyarələr nədir?
5. Gələcəyi intuitiv öncədən görmə, Vanqanın öncəgörməsi
hadisəsi, kofe, kartla və s. vasitələrlə indini, gələcəyi görmək,
falçılıq nədir?
6. Gözdəymə, cadu, telepatiya, gipnoz nədir?
7. Bəxt, bəxtin gətirməsi və gətirməməsi nədir?
8. Öləndən sonra ruhi məlumat qalırmı və çağıranda gəlirsə, bu
nə deməkdir?
Araşdırma nəticələri - teorem və fərziyyələr
1. Hər şey material formadan əlavə, eyni zamanda məlumat
daşıyan obyektdir.(hər şeyin xəyali kopiyası var)
2. Hər şeyin quruluşu eyni zamanda onun mahiyyətinin
məlumatıdır.Yəni hər şeyi iki hissədən qəbul etmək olar – maddə və
məlumatdan. Bu anlayışı komputerdəki məlumatla qarışdırmayın -
hansı ki orada onun həcmi, yeri var.
Dostları ilə paylaş: |