www.achiq.info
74
III Fəsil
Azərbaycanlıların məzlum millətə çevrilməsi və Cənubi azərbaycanlıların
milli şuurunun formalaşması (1925-1941 -ci illər)
Rza xanın İran şahı elan edilməsindən sonra İran burjuaziyasının milli birlik ideologiyası İran
dövlətinin
milli münasibətlər sahesindəki siyasətinin əsasını təşkil etdi. Bütövlükdə ölkənin və ayrı-ayrı əyalətlərin,
müvafiq olaraq fars və digər millət və xalqların sosial- iqtisadi inkişaf səviyyəsi, cəmiyyətin savadlılıq və
mədəni inkişaf səviyyəsi və İranda etnodemoqrafik şərait əyalətlərin məcmu iqtisadi istismarında (vergi
yığılması yolu ilə) və qeyri-fars xalqların mədəni-dil assimilyasiyasında təzahür edən millətçilik siyasətniə
gətirib çıxardı. Azərbaycan cəmiyyətinin sosial strukturunun etnik yekcinsliyi Azərbaycan cəmiyyətində
sosial-sinfi münasibətlərə milli cəhətin daxil olmasına mane olurdu. Dövlətin Azərbaycanda millətçilik
siyasətinin icraçıları eyni zamanda Azərbaycan hakim təbəqələrininn mənafeyinin
ifadəçisi olan fars
məmurları idi. Buna görə də bütövlükdə əzilən Azərbaycan milləti fars millətindən, daha çox. mərkəzi
hökümətin siyasətindən narazı idi və eyni zamanda sosial təbəqələrin siyasi, sosial şüuru milli şüurdan daha
artıq inkişaf etmişdir. Deməli Azərbaycan məsələsinin mövcud cəmiyyət
çərçivəsində Azərbaycan
burjuaziyasının başçılığı ilə həlli qeyri-mümkün idi.
1-Azərbaycanda qeyri-milli məmurların üstün mövqe qazanması və dövlətin
assimilyasiya siyasəti.
Müəssislər məclisi 1925-ci ilin dekabr ayının 25-də dövlətin müvəqqəti başçısı Rza xanı İranın irsi şahı
elan etdi. Sülalənin əvəz olunması həm sosial strukturda bəzi dəyişikliklər, həm də hakim ünsürlərin sosial
əlaqə sistemində bir sıra yerdəyişmələrin nəticəsi idi.
İranda sülalənin əvəz olunmasına həmçinin farsların digər xalqlar üzərində hakimiyyət hüququnun
bərpa olunması kimi baxırdılar.
Rza xanın hakimiyyətə gəlməsi ilə mərkəzi hökümət ilk növbədə fars millətinin hakim təbəqələrinin
sosial-iqtisadi, mədəni mənafeyinin ifadəçisinə çevrildi və bunun nəticəsində İranın müxtəlif xalqlarının
mərkəzi hakimiyyətə münasibəti kəskin surətdə dəyişdi.
Lakin Qacar sülaləsi kimi, yeni Pəhləvi sülaləsi də
ancaq hər hansı bir millətin hakim təbəqəsinə arxalana bilməzdi, çünki Azərbaycanın torpaq sahibləri və
burjuaziyasının etnik tərkibində elə bir dəyişiklik baş vsrməmişdi.
Beləki, ölkənin mərkəzləşdirilməsi prosesində bir sıra xanlar, şahsevən qəbilələrinin başçıları fiziki
surətdə ləğv edilmiş və onların torpaqlarının bir hissəsi dövlətin mülkiyyətinə keçmişdir. Şahsevənlərin
tamamilə oturaq həyat tərzinə keçməsi üçün onlara torpaq sahələri ayrılmış, onların yaşadıqları ərazilərdə
bir sıra köçəri kürd tayfaları yerləşdirilmişdi. Bundan əlavə hərbiçilərin ölkənin siyasi həyatında mühüm rol
oynamağa başlaması ilə onların bəziləri iri torpaq sahibinə çevrilmək imkanı əldə etməyə başlamışdılar.
Əgər azərbaycanlı hərbı məmurların Rza şah diktaturasının bərqərar olmasında mühüm rol oynadığını
nəzərə alsaq, onda deyə bilərik ki. yeni torpaq sahibləri arasında bir çox azərbaycanlı da ola bilərdi.
Bütövlükdə, yuxarıda
deyildiyi kimi, Azərbaycanda tornaq sahiblərinin etnik tərkibində əsaslı dəyişikliklər
baş vermədi.
www.achiq.info
75
Burjuaziyaiın da etnik tərkibində nəzərə çarpan dəyişikliklər baş vermədi, hərçənd onun inkişafı bir sıra
özünə məxsusluğu ilə fərqlənirdi. Rza şahın hakimiyyəti bərqərar olandan sonra, xüsusən 30-cu illərin
əvvəllərindən dövlət iqtisadi həyatın tənzimləyicisi rolunu oynamağa,
ölkənin sənayecə inkişaf
etdirilməsinə çalışırdı. Dövlət xüsusi şəxslərin iştirakı ilə səhmdar cəmiyyətlərinin təşkilatçısı, yeni fabrik-
zavod müəssisələrinin yaradıcısı və bir sıra yerli fabrik-zavod müəssisələrinin məhsulunun istehlakçısı
rolunu oynamağa səy edirdi. Bu zaman Azərbaycan burjuaziyasının inkişafında həm onun struktur
dəyişiklikləri, həm də fars burjuaziyası ilə münasibətləri üçün həll edici əhəmiyyətə malik yeni meyllər
özünü göstərirdi.
30-cu illərin əvvəllərində İranda ən böyük kibrit fabriki Təbrizdə idi və Xoylu cəmiyyətinə (şirkətinə)
mənsub idi.
1
Həmin dövrün ortalarına yaxın İranın kibrit sənayesi əsasən azərbaycanlıların əlnidə idi.
2
Elə
həmin vaxt Təbrizin Xosrovi dəri zavodu dəri sənayesinin ən iri zavoduna çevrilmişdi.”
3
Bir müddət dövlət zavodu dövlət sifarişi ilə təmin etmişdi. Ümumiyyətlə dəri sənayesində Azərbaycan
burjuaziyası əhəmiyyətli mövqeyə malik idi.
30-cu illərin ortalarına yaxın İranda 18 sabun zavodu vardı. İri sabun zavodlarından biri – “Mir”
zavodu
Təbrizdə idi. Bundan başqa Təbrizdə daha iki sabun zavodu vardı.
4
İranda ən iri şüşə zavodu
5
, kiçik tikinti materialları müəssisəsələri əsasən Təbrizdə yerləşirdi.
6
1932-33-cü ildə Azərbaycanda 60 sənaye obyekti vardı; iki pambıqtəmizləmə zavodu, 4 corab-trikotaj
fabriki, 5 əyrici fabriki, bir iri yunəyirici fabrik, 6 sabun zavodu, 2 dəyirman və s.
7
İran statistikasının məlumatına görə 1932/1933- 1934-cü illərdə Təbrizdə 60
müəssisə var idi, lakin
onlardan ancaq dordündə 100 nəfərdən çox adam çalışırdı, yəni onlar iri müəssisə sayılırdı.
8
Bütün bunlar
xüsusi mülkiyyət təşkil edirdi. Dövlət ancaq bir zavod - Miyandoabda qənd zavodu tikdirmişdi.
Dövlət Azərbaycanın sənaysi cəhətdən inkişafı tədbirlərini öz fəaliyyət sahəsinə daxil etməmişdi. O, yeni
yaradılan müəssisələri Tehran, İsfahan və Mazandaranda yerleşdiridi.
9
Bununla belə, göründüyü kimi, 30-cu illərin ortalarına yaxın Azərbaycan burjuaziyası İran miqyasında
bir neçə iri ve çoxlu xırda müəssisələrə malik idi. Tədqiqatçıların yazdığına görə Təbriz şəhəri fəhlələrin
sayı ən çox n kapitalın inteisiv təmərküzləşməsi gedən iri ticarət və aparıcı mərkəzlərdən biri hesab
olunurdu.
10
“Kapitalın təmərküzləşməsi daha sürətlə şimali İranın şəhərlərində,
nisbətən zəif, Tehran
istisna olmaqla mərkəzi hissədə və bundan da zəif cənub əyalətlərində baş verir”-
11
Belə ki, 1935-ci ilin
əvvəlində məcmu kapitalı 20615 mln. rial olan 234 səhmdar cəmiyyəti qeyd edilmişdi. Bunlardan 92 mln.
kapitalla 151-i Tehranda, 45,3 mln. rialla 19-u İsfahanda, 23,8 mln. 35-i Təbrizdə idi.
12
30-cu illərin
ortalarında Azərbaycan səhmdar cəmiyyətlərin sayına görə 3-5, məcmu kapitala görə 4-cü yerdə idi.
13
1935-ci ildə hökumət tərəfindən təşkil edilmiş ”Qumaş” səhmdar cəmiyyətinin ölkənin 22 rayonu və
məntəqəsində filialları var idi. Ən iri filiallar 2 mln.
rial kapitalla Xorasanda, 1,9 mln. rial kapitalla
Azərbaynanda, 1,5 mln. rial kapitalla Tehranda idi.
14