Atama oxşamaq, istəyirəm mən.
Atam bir nurani, fağır kişiydi.
Hər sözü, söhbəti ürək açardı,
O, dastan kişiydi, nağıl kişiydi!
1993
Qalır yaddaşımda
Hər səhər oyanıb işə gedərdi,
Nə bir yol yorulub, nə də bezərdi.
Zəhmət dənizində, hünər gölündə,
Mahir üzgüçütək atam üzərdi!
Halal alın təri, alın qırışı,
Saf, təmiz ömründən xəbər verərdi.
İsti nəfəsiylə əridib qışı,
Bahar çəmənindən çiçək dərərdi!
Qazandığı ruzi, aldığı maaş
Bir çətən külfətə güclə çatardı.
Fəqət əyilməzdi, ruhdan düşməzdi,
Öz alın tərinə inci qatardı!
Arzusu köksündə bir ümman idi:
Oğlunu, qızını təhsilli görmək!
Bu böyük həvəslə, coşqun bir eşqlə
Nə qədər şən idi atam, şux, kövrək!
Şərt idi tənbələ, nadana qarşı
Qırardı belini çətin işlərin.
Asan oxunardı baxışından o,
Ağılda pir idi, kamalda dərin!
Dolanır fikrimdə, gəzir başımda
Atam bir nurani peyğəmbər kimi.
Bir axşam həyatdan köçüb getsə də,
Qalır yaddaşımda al səhər kimi!
1994
Yaxşı kişi sanılıbdı
Atam ağır işlər görüb,
Yol, iz, cığır işlər görüb.
Dastan, nağıl işlər görüb,
Adı-sanı dillərdədir!
O adamın adamıydı,
Xoş zamanın adamıydı.
Şərəf-şanın adamıydı,
Adı-sanı dillərdədir!
Yaxşı kışı sanılıbdı,
O nə bir yol yanılıbdı.
Mövlud, hər vaxt anılıbdı,
Adı-sanı dillərdədir!
2007
Atamın atası
Atamın atası özütək olub,
O da boy sarıdan az gödək olub.
Vətən qarşısında, el nəzərində
Onları ucaldan duz çörək olub!
Atamın atası özütək olub,
Gözləri qapqara gözütək olub.
Üzdən bir-birinə oxşasalarda,
Onlari ayıran bir ürək olub!
Bircə ürəkləri oxşarsız olub,
Ancaq nə dözümsüz, vüqarsız olub!
Şəhərsiz yaşayıb hey dözürdülər
Bir gün ömrünə də dağlarsız olub!..
Atamın atası mehriban olub,
Özü tək zəhmətkeş, çalışqan olub.
Düzü pisləyəndə nadanın biri,
Kirbitsiz özündən alışan olub!
Atamın atası səbirli olub,
Ürəyi kitabtək sehirli olub.
Dəcəl nəvəsini kötəkləsə də
Əli bərəkətli, xeyirli olub!
Atamın atası hünərli olub,
Diribaş, cəld-çevik, təpərli olub.
Əkdiyi ağaclar, saldığı bağlar,
Deyirlər həmişə bəhrəli olub!
Atamın atası özütək olub,
O da boy sarıdan az gödək olub.
Vətəni qarşısında, el nəzərində,
Onları ucaldan duz çörək olub!
1977
Atam var idi
Bir vaxt bu dünyada atam var idi,
Qəlbimə, könlümə yatan var idi.
Dadıma, harayıma çatan var idi.
Elə bil arxamdan bir dağ uçubdu!
Bir vaxt bu dünyada atam var idi,
Bağımda, bağımda bəhrə, bar idi.
Mənə dözüm idi, həm vüqar idi,
Elə bil arxamdan bir dağ uçubdu!
Bir vaxt bu dünyada atam var idi,
Qəlbilə ən ülvi, arzu, kam idi.
Həmişə mənimlə canhacan idi,
Elə bil arxamdan bir dağ uçubdu!
Bir vaxt bu dünyada atam var idi,
Əlləri saçımda bir tumar idi.
Mənə kömək idi, havadar idi,
Elə bil arxamdan bir dağ uçubdu!
Bir vaxt bu dünyada atam var idi,
Qayğıkeş, mehriban insan var idi.
Halıma ürəkdən yanan var idi,
Elə bil arxamdan bir dağ uçubdu!
Bir vaxt bu dünyada atam var idi,
Qəmimi gizləyib udan var idi.
Övlad sevincini dadan var idi,
Elə bil arxamdan bir dağ uçubdu!
İyun, 1992
Ay ata
Mənim əziz atam, mehriban atam,
Yaşadın kişitək qəhrəman atam.
İndi yerin olub qəbristan atam,
Qəbrin nurla dolsun, nurla, ay ata!
Halal zəhmət oldu eşqin, amalın,
Bizi heyran etdi ağlın, kamalın.
Mənə söylədiyin öyüd-nağılın
Döndü damağımda bala, ay ata!
Oturdun əzəmət kürsüsündə sən,
Daim ürəyində müqəddəs vətən.
Haqqa, həqiqətə oldun düz gedən,
Dönmədin nə sağa, sola, ay ata!
Bulaqtək çağladın, çaytək kükrədin,
Tükənməz haraydın, qıydın, nərəydin.
Vüqarla yaşamaq yolumdur dedin,
Bu yoldan qalmadın dala, ay ata!
Mənim əziz atam, mehriban atam,
Yaşadın kişitək qəhrəman atam.
İndi yerin olub qəbristan atam,
Qəbrin nurla dolsun, nurla, ay ata!
1993
Qoşa qəbir
Məzarıstan... Qoşa qəbir...
İki dözüm, iki səbir,
Qəm göyərdir, kədər səpir,
Aman allah, aman allah!
Biri atam, biri anam,
Biri ərzim, biri dünyam.
Oyanmırlar, - desəm, - oyan,
Aman allah, aman allah!
Bu bir qəmli hekayətmi,
Əfsanəmi, rəvayətmi,
Faciəmi, müsibətmi?!
Aman allah, aman allah!
Dözəmmirəm hər baxanda,
Gözlərimdən yaş axanda
Huşum itir bu zamanda,
Aman allah, aman allah!
Kimə deyim bu dərdimi,
Kədərimi, möhnətimi.
Zillətimi, illətimi,
Aman allah, aman allah!
Qoşa, mərmər qəbirlərin,
Səbri böyük, sirri dərin...
Uyuyublar necə şirin,
Aman allah,aman allah!
1993
Əziz atam
Atamın yanında dəfn edin məni,
Atasız qalmaqdan darıxmışam mən.
Kədər ürəyimə dolandan bəri,
Sevinci əlimdən buraxmışam mən!
Ah, necə atasız qalandan bəri,
Ahım göyə çatıb, fəryadım ərşə.
Atalı olanda bir vaxt, bir zaman,
Bənzərim var idi Aya, Günəşə!
Atanın qədrini atasız qalsan,
Onda başa düşüb, hiss eləyərsən.
Bax indi burnumun ucu göynəyir,
Atamı görməyə bircə an, fövrən!
O gecə olmasın yuxu görməyim,
O əziz atamdır yuxumda gəzən!
Dostları ilə paylaş: |