4)
Şaquli inkişaf buludları və ya konvektiv buludlar
– Cu, Cu
cong, Cb (topa, güclü-topa, topa- yağışlı). Burada Cu cong buludu
Cu buludunun yarımnövüdür.
Buludların formalarına görə onların ilk təsnifatlaşdırılmış sxemi
Lamark və Hovard (1803) tərəfindən hazırlanmışdır. Keçmiş SSRİ
ərazisində bu təsnifat V.V. Kuznetsov, P.A.Molçanov və başqaları
tərəfindən
Beynəlxalq Bulud Komissiyasının
iştirakı ilə daha da
təkmilləşdirilmişdir. Bu zaman buludların adlarının latın dilində
qısaldılmış kodları Hovard tərəfindən təklif edilmişdir.
İlk beynəlxalq bulud atlası 1896-cı ildə tərtib edilib. Beynəlxalq
morfoloji təsnifata görə buludlar hündürlüklərinə görə 4 sinfə və
xarici əlamətlərinə görə fərqlənən 10 tipə bölünür (Ci, Cc, Cs, Ac,
As, Sc, St, Ns, Cu, Cb).
Bundan
başqa,
buludlar
yaranma
şəraitinə
görə
də
təsnifatlaşdırılır. Buludların bu cür təsnifatına onların
genetik
təsnifatı
da deyilir. Genetik təsnifatına görə buludlar aşağıdakı kimi
bölünürlər:
1) topa xarakterli buludlar;
2) dalğavari buludlar;
3) layvari buludlar;
Topa xarakterli buludlara şaquli inkişafda olan və ya konvektiv
buludlar da deyirlər. Bu buludlara Cu (topa), Cu cong (güclü-topa),
Cb (topa-yağışlı) buludlar aiddir. Onların yaranması üçün əsas
şərtlər istilik konveksiyası, dayanıqsız stratifikasiyada turbulent
mübadilə, bol rütubət və yüksək temperatur, səth örtüyünün qeyri-
bircinsliyi, oroqrafiya və s.-dir.
Topa buludlar (Cu)
quru üzərində isti dövrdə, adətən, səhərlər
yaranır, günün ikinci yarısında inkişafının maksimumuna çatır.
Buludun aşağı sərhəddi adətən 500-1500 m olur. Şaquli qalınlığı
isə bir neçə yüz metrə, bəzən 1-1,5 km-ə çatır. Bunlar sulu
buludlardır və burada turbulentlik yaxşı inkişaf etməklə, qalxan
hava axınlarının sürəti 5-7 m/san çatır. Cu (topa) buludların
minimumu (N
min
) qışda müşahidə edilir. Bu isə yuxarıda göstərilən
səbəblərlə izah oluna bilər. Cu (topa) buludlarının miqdarı (N)
mart ayından başlayaraq artmağa başlayır və iyun, iyul aylarında
maksimuma çatır. Topa buludların aşağıdakı ən çox müşahidə
olunan yarımnövlərinə də rast gəlmək olar:
a) səthi düz, müstəvi olan topa buludlar (Cu humulus) və ya
“yaxşı havanın topa buludları”;
b) dağınıq topa buludlar (Cu fractus);
c) orta ölçülü topa buludlar (Cu mediocrus). Bu buludlar Cu
cong (güclü topa) buludlarına keçid yaımnövləri hesab olunurlar.
d) güclü-topa buludlar - topa buludlarının sonrakı inkişafı
zamanı yaranır. Aşağı sərhədi 500-1500 m-də yerləşir, yuxarı
sərhəddi isə 4-5 km-ə qədər çata bilir.
Şək. 36. Topa buludlar ( Cu )
Topa-yağış buludları güclü-topa buludların sonrakı inkişafı
nəticəsində yaranır, rütubət tutumu çox və atmosferdə dayanıqsız
stratifikasiya olarsa, böyük hündürlüyə qədər çata bilirlər. Topa-
yağış buludlarının aşağı sərhəddinin hündürlüyü ilin fəsillərindən
asılı olaraq bir neçə 100 m-dən 2 km-dək, yuxarı sərhəddinin
hündürlüyü ilin soyuq dövrlərində, adətən, 4-6 km, isti dövrdə isə
8-10 km, bəzən 13-15 km-dək yüksəlir. Cb buludlarının üfüqi
istiqamətdə paylanması isə bir neçə kilometrdən onlarla
kilometrədək ola bilir. Təxminən 70% hallarda Cb buludlarının
üfiqi paylanma məsafəsi 40 km-ə qədər və 10% hallarda isə 60 km-
dən çox olur. Topa-yağış buludları güclü topa buludların zirvəsinin
mənfi temperatura malik təbəqələrə daxil olması nəticəsində əmələ
gəlir. Bu zaman buludun yuxarı hissəsində buz kristalları əmələ
gəlir və ondan iri damcılı leysan yağışlar, bəzən də dolu düşür.
Şaquli və üfüqi istiqamətdə çox yaxşı inkişaf etmiş Cb buludlarında
yüklü zərrəciklərin əmələ gəlməsi nəticəsində ildırım hadisəsi baş
verir. Cb buludlarının yuxarı sərhəddi -22
0
C izotermindən yuxarı
olarsa, bu buludlarda ildırım aktivliyi daha da yüksəlir. Məhz bu
baxımdan da Cb buludlarına çox zaman ildırım buludları da deyir.
İldırım buludlarının yaranması üçün əsas şərt qalxan hava
hərəkətlərini
yaradan
atmosferin
dayanıqsızlığıdır.
Qalxan
hərəkətlərin gücü və ölçüsündən asılı olaraq müxtəlif növ ildırım
buludları əmələ gəlir. İldırım buludlarının daxilində şaquli
istiqamətdə qalxan hava hissəciklərinin sürəti 40 m/san-dən artıq
olur.
İldırım buludları yaranma şəraitindən asılı olaraq birnüvəli və ya
çoxnüvəli ola bilirlər.
Birnüvəli topa-yağış buludları az qradiyentli təzyiq sahəsində,
zəif küləkli şəraitdə inkişaf edirlər. Onları həm də kütlədaxili və ya
lokal ildırımlar adlandırırlar. Bu buludun ölçüləri üfüqi istiqamətdə
5-20 km, şaquli 8-12 km olmaqla, davamiyyət müddəti 30
dəqiqəyə, bəzən də bir saatadək olur (şək. 37) . Çoxnüvəli ildırım
buludlarının struktur quruluşunun sxemi isə şəkil 38-də verilmişdir.
Şək. 37. Birnüvəli ildırım buludunun inkişaf dövrü
Belə qəbul olunub ki, Cb buludunun sərhəd təbəqəsində
yaranması atmosferdə yüksək rütubətliyin əmələ gəlməsi, orta
troposferin qeyri-dayanıqlılığı və dinamik konveksiya ilə bağlıdır.
Məlumdur ki, Cb buludu bir və ya bir neçə (5-8) konvektiv
özəkdən ibarətdir. Onlardan hər biri Cb buludunun mövcud olduğu
dövr ərzində üç evolyusiya mərhələsi keçir:
1) inkişaf; 2)
yetişkənlik; 3) dağılma.
Birinci mərhələ Cu buludu yarandığı andan başlayır və əlverişli
şərait olduqda inkişaf edib Cu cong buluduna çevrilir. Onun zirvəsi
3-5 km-dək çata bilir. Adətən, Cu cong buludunun yuxarı
hissəsində çox soyumuş hava axınlarının olması damcıların
birləşərək böyüməsinə şərait yaradır. Nəticədə, daha böyük
damcılar buluddan düşməyə başlayır, lakin onlar bəzən yer səthinə
çatmamış buxarlanırlar. Birinci mərhələnin əsas fərqləndirici
xüsusiyyəti buludda qalxan hava axınlarının üstünlük təşkil
etməsidir.
İlk mərhələdə onların sürəti 5 m/san, sonradan Cu cong
buluduna çevrildikdə isə 15-20 m/san-dək çatır. Cu cong
buludunun intensiv inkişafının nəticəsi ondan ibarətdir ki, buludun
yuxarı hissəsi daha aşağı temperatur zonasına düşür və nəticədə
H
,
(k
m
)
Вахт, дяг.
Dostları ilə paylaş: |