soyumuş damcıların bir hisəsəsi donmaqla, buz kristallarına
çevrilir.
Şək. 38. Çoxnüvəli ildırım buludunun strukturu
Eyni zamanda, bulud elementlərinin böyüməsi ilə intensiv
yağıntıların əmələgəlmə prosesi başlayır. Buludda baş verən güclü
turbulentlik bu prosesə yaxından kömək edir.
Buludlardan yağıntıların düşməyə başlaması onu göstərir ki,
bulud topa yağış buluduna (Cb) çevrilməklə, o öz inkişafının ikinci
mərhələsinə keçmişdir. Damcılar kondensasiya prosesinin hesabına
əmələ gəlir və çox kiçik olurlar (onlar çox kiçik olmasına
baxmayaraq havadan 1000 dəfə ağırdır). Bu zaman sual oluna bilər
ki, bəs nə üçün bu damcılar yerə düşmürlər? Buna səbəb havanın
müqavimət qüvvəsidir. Yəni, bu zaman damcının səthi gərilmə
qüvvəsi havanın müqavimət qüvvəsi ilə tarazlaşır. Müəyyən
olunub ki, buludlarda ildırım hadisəsi o zaman baş verir ki, buludun
yuxarı səviyyəsi mənfi 22-25
0
C və daha aşağı temperatur olan
zonalarda yerləşmiş olsun. Əgər buludun zirvəsi bu səviyyədən
aşağıda yerləşərsə, ancaq leysan yağıntılar gözləmək olar və bu
zaman elektrik boşalmaları müşahidə olunmur. İkinci mərhələ
zamanı Cb zirvəsinin hündürlüyü 8-10 km və daha çox yüksələ
bilir. Bu zaman buludda şaquli hərəkətlərin xarakteri də dəyişir.
Yəni, qalxan hava axınları ilə bərabər, enən hava axınları da
H
,
(k
m
)
yaranırlar. Bu proses yağıntıların düşməsi ilə eyni vaxta təsadüf
edir. Yağıntıların intensivliyi çox olarsa, enən hava axınlarının da
sürəti bir o qədər çox olur və bəzən 10-15 m/san çata bilir. Cb
buludu qarışıq və mürəkkəb quruluşa malikdir. Bulud aşağı
hissəsindən 0
0
C izoterminə qədər müxtəlif ölçülü damcılardan, buz
kristallarından, buz dənəciklərindən və bəzən doludan ibarət olur.
Mənfi 30
0
C-dən yuxarı olan zona isə ancaq buz kristallarından
ibarətdir. Şəkil 39-da topa-yağış buludlarında sirkulyasiyanın ikinci
mərhələsinin yaranma prosesi, sxemi göstərilmişdir:
Şək. 39. Topa- yağış buludlarında ikinci mərhələ üçün
sirkulyasiyanın sxemi
Topa-yağış buludlarının axırıncı mərhələsində, əsasən, enən
hava axınları üstünlük təşkil edir. Onların sürəti 5 m/san, bəzən isə
6-10 m/san-dək çata bilir. Topa-yağış buludlarında üçüncü mərhələ
üçün sirkulyasiyanın sxemi isə şəkil 40-da verilmişdir:
Cb buludunun tam mövcudluğu 2-3 saatadək davam edir.
Göstərilən evolyusiya mərhələlərinin birinin digərinə keçidi və
sürəti
konveksiyanın
sürətindən,
dayanıqsızlıq
enerjisinin
vəziyyətindən asılı olaraq dəyişə bilər.
Şək. 40. Topa- yağış buludlarında üçüncü mərhələ üçün
sirkulyasiyanın sxemi
Dalğavari buludlar inversiya sərhəddində baş verən dalğalı
hərəkətlər nəticəsində yaranır. Belə ki, yuxarıda yerləşən isti və
aşağıda yerləşən soyuq hava müxtəlif sürətlərə malik olduqlarından
onlar bir-birlərinə qarışdıqda burada dalğalı hərəkətlər yaranır.
Dalğavari buludlara laylı (St), laylı-topa (Sc), yüksək- topa
(Ac), lələkli-topa (Cc) buludları aiddir.
Laylı buludlar (St)
– ilin soyuq dövrü üçün xarakterik olan
buludlardır. Onların bütöv, boz, lay şəkilli və bircins görkəmi
vardır. Laylı buludlar inversiya qatı altında yaranır və bu buludların
yaranmasında çox böyük hava kütlələri iştirak edir. Müşahidə
nəticələrindən aydın olur ki, bu buludlar 8 oktant, yəni bütöv bulud
massivi əmələ gətirirlər. Buludların aşağı sərhədi 300 m- dən çox
olmur, ilin soyuq dövründə isə 100 m və daha aşağı ola bilir.
Laylı buludların ən çox müşahidə olunan yarımnövləri dağınıq
laylı (St fractus), dumana oxşar laylı buludlar (St nebulatus) və
dağınıq-yağışlı (Fr nimbus) buludlarıdır.
Şək. 41. Laylı buludlar
Temperaturdan asılı olaraq laylı buludlar maye damcılı, həddən
artıq soyumuş, buzlu və qarışıq tərkibli ola bilərlər. Tubulentlik
zəif inkişaf etdikdə, çox zaman ilin soyuq dövründə davamiyyətli
çiskin yağıntılar müşahidə edilir.
Laylı-topa buludlar (Sc)
– nazik dalğavari, yaxud bəzən qalın
şəkilli buludlardır. Aşağı sərhəddi ilin dövrlərindən asılı olaraq
dəyişir, ilin isti dövründə 500-1500 m, soyuq dövründə isə 300-600
m təşkil edir. Buludun qalınlığı bir neçə 100 m-dən, 1-2 km- ə
qədər olur. Bu buludlar maye damcılı, qışda həddən artıq soyumuş,
bəzən qarışıq quruluşa malik olurlar. Bu buludlardan zəif yağış və
çiskin (əsasən ilin soyuq dövrlərində), yaxud mülayim qar yağması
müşahidə olunur. Laylı-topa buludlar adətən səmanın xeyli
hissəsini, bəzən isə tam örtmüş olur. Sc buludlarının ən çox
müşahidə olunan yarımnövləri Sc opacus (günəş şüalarını
keçirməyən) və Sc translicidusdur (günəş şüalarını keçirən). Sc op
yarımnövü çox zaman səmanı tam örtə bilir.
Yüksək-topa buludlar (Ac)
3-5 km hündürlükdə müşahidə
olunurlar. Bulud qatının qalınlığı 300 m- ə çatır. Adətən, bu
buludların tərkibi maye damcılı, bəzən həddən artıq soyumuş halda
olur, çünki hətta, yayda bu hündürlükdə havanın temperaturu mənfi
olur.
Yüksək-topa buludlarından yağıntı yağmır. Turbulentlik bu
buludlarda yaxşı inkişaf edib. Ac buludlarının ən çox müşahidə
olunan yarımnövləri Sc buludunda olduğu kimi, opacus və
translicidusdur. Ac buludlarının Sc buludlarından əsas fərqi onların
aşağı sərhəddinin hündürlüyü hesab edilir. Xarici görünüşlərinə
görə isə onlar demək onlar ki, çox zaman fərqlənmirlər.
Şək. 42. Yüksək-topa buludlar (Ac)
Lələkli-topa buludlar (Cc)
– ağ, kiçik dalğalı görkəmə malik
olurlar. Bunlar ən yüksək buludlar hesab edilirlər. Cc buludlarını
çox zaman təyyarələrin arxasından çıxan
kondensasiya izləri
də
Dostları ilə paylaş: |