məsələlərinə olan münasibətdə də mənfi idi. Berlindən milli mübarizəmizin
əsaslarını tanımasını gözləmək əbəsdi. “Ali irq”in nəzəriyyəçiləri ilə Polşadakı,
Ukraynadakı və işğal olunan başqa məmləkətlərdəki alman praktikləri ən kiçik
ümidə belə yer vermirdilər. Üzərimizə düşən yeganə vəzifə milli haqlarımızı
tanımayan və istiqlal davamızı tanımayan bir hökumətlə birgə fəaliyyətin baş
tutmayacağını təsdiq edərək meydandan çıxmaqdı. Elə də etdik. 1943-cü il 5
avqust tarixli bir memorandum imzalayaraq Berlini tərk etdik”. (180, s.103)
Qeyd etdiyimiz kimi, Hitleri heç bir milli komitə maraqlandırmırdı. 1942-
ci ilin avqustunda hərb əsirlərinə uyğulanacaq və onlarla ilgilənmə əsasında ortaya
çıxacaq məsələlərin həll edilməsi üçün “Şərq Millətləri Mərkəzi” qurulsa da, (395,
s.75) Hitler “İrtibat (rabitə) heyətləri”nə üstünlük verirdi. Çünki, Mərkəz texniki
yardıma nəzarət edirdi, “irtibat dairələri” isə təbliğat, dərgilər, öyrədici kurslarla
məşğul olurdu. M. Ə. Rəsulzadə bununla əlaqədar yazırdı ki, Hitler təşkil olunan
milli legionlarla ordu qərargahı arasında rabitə vəzifəsini görən məhdud və
müəyyən işlərlə bağlı “Rabitə (irtibat) heyətləri” (Əlaqə qərargahları - almanca:
“Ferbindunqştablar) (195, s. 12) qurulmasını əmr etmişdi. Azərbaycan Rabitə
Heyətinin başına da Əbdürrəhman bəy Fətəlibəyli - Düdənginski gətirilmişdi. Qeyd
edək ki, Azərbaycan legionerlərinə əvvəlcə qrup halında başçılıq edirdilər: Abbas
bəy Atamalıbəyov, Əbdürrəhman bəy Fətəlibəyli-Düdənginski və Fuad Əmircan.
“İrtibat Heyəti”nin - Ferbindunqştabın hərbi, mülki və diplomatik şöbələri
fəaliyyət göstərirdi. Hərbi şöbəyə Ə. Düdənginski, mülki işə F. Əmircan,
diplomatik sahəyə isə A. Atamalıbəyov rəhbərlik edirdi. Birinci iki şöbənin
müxtəlif bölmələri vardı. Hərbi şöbədə hərbi əsirlərlə bağlı məsələlərə Rəhim
Babayev, legion məsələlərinə polkovnik (albay) İsrafilbəy İsrafilov, xüsusi
hissələrə (“SS-in milli birləşmələri”) İslam Əliyev baxırdı. Mülki şöbədə
azərbaycanlı fəhlələr məsələsi bölməsinə Səbzəli Məmmədov, azərbaycanlı
mütəxəssislər bölməsinə Cümşüd Məmmədov, radioveriliş bölməsinə Ənvər
Qazıyev rəhbərlik edirdi. Diplomatik şöbə isə Xarici İşlər Nazirliyi ilə müxtəlif
tədbirlərin
keçirilməsi
və
azərbaycanlıların
işlədiyi
müxtəlif
alman
müəssisələrindəki problemləri həll etmək istiqamətində fəaliyyət göstərirdi. (99)
Lakin Ə. Düdənginskinin fəallığı ilə “Azərbaycan Milli Birlik Məclisi” də
formalaşırdı. Azərbaycan Milli Birlik Məclisinin tərkibinə aşağıdakılar daxil idi:
Ə. Düdəngınski, Abbasqulu Abbasov, Vəli Ələkbərov, İslam Əliyev, Abbas bəy
Atamalıbəyov, Rəhim Babayev, Ceyhun Hacıbəyli, Balakişiyev, Hacı Hacınski,
Cahangirbəy Balakişiyev, Hacı Hacınski, Cahangirbəy Kazımbəyov, Cəlil
İsgəndərli, İsrafilbəy İsrafilov, Ənvər Qazıyev, Məcid Qarsalanlı, Nuşibəy
Zülqədərov, Cabbar Məmmədov, Cümşüd Məmmədov, Murbaxan Məmmədov,
Səbzəli Məmmədov, Fərman Məmmədov, Orucov, Süleymanov, Zahid Xoyski,
Fuadbəy Əmircan və s. (99)
Qeyd etdiyimiz kimi, Azərbaycan legionunun əsas bazaları Polşa və
Almaniya ərazilərində yerləşirdi. Sonralar isə legionu Polşanın Rodom
məntəqəsindən Fransanın cənubunda yerləşən Rodess şəhərinə köçürdülər. 1944-cü
ildə Azərbaycan legionerlərindən Ə. Düdənginskinin, İ. İsrafilovun, R. Babayevin,
T. Məmməd və Ə. Qazıyevin fəallığı ilə “İrtibat Qərargahı”nın (Ferbindunqştabın)
Paris filialı yaradıldı. Paris fılialına Nuşibəy Zülqədərov, Rza Tağıyev və Əlibəy
Hacınski daxil oldular. 1944-cü ildə Parisin almanlardan azad edilməsindən sonra
Paris fılialı da buraxıldı. Azərbaycan legionunun bir hissəsi məhv edildi, bir hissəsi
isə ingilis-amerikan qoşunlarına təslim oldu. (97)
Beləliklə, ayrı-ayrı xalqların nümayəndələrindən və hərbi əsirlərdən
yararlanmağa o qədər də meylli olmayan Hitler getdikcə hərbi legionların
yaranması zərurətini qəbul edirdi. Digər tərəfdən, hərbi əsirlərin çoxluğu və
müharibənin davamlı xarakter alması da Hitleri belə addım atmağa məcbur edirdi.
VIII BÖLÜM
AZƏRBAYCAN LEGĠONERLƏRĠ. MAYOR FƏTƏLĠBƏYLĠ
DÜDƏNGĠNSKĠ. LEGĠONERLƏRĠN UĞURLU DÖYÜġLƏRĠ
Azərbaycan legionerlərinin başlıca qərargahı Polşa ərazisində yerləşirdi.
Legionerlərin ümumi sayının 36 mindən 65-70 minədək olduğu göstərilməkdədir
(82, s. 125)
Bütün legionerlər könüllü təklif edilmiş nişan şəklində qollarında öz
vətənlərinin fərqləndirici atributunu gəzdirirdilər. (393, s. 36) Lakin, onlar alman
forması geyməyə məcbur idilər. Legionerlərin sol qollarında üç rəngli bayrağımız
və ay-ulduz həkk olunmuş fərqlənmə nişanı vardı. Bəzi hissələrdə isə papaqlarına
əyri xəncər vururdular. (262) Bundan əlavə, almanlar ayrıca qafqazlılar üçün
igidliyə görə I, II, III dərəcəli gümüş ulduzlar təsis etmişdilər. Eyni zamanda, aldığı
yaranın dərəcəsinə görə də onlara gümüş və bürünc medallar verilirdi. Bundan
əlavə, Ə. Fətəlibəylinin başçılıq etdiyi Azərbaycan Milli Birlik Məclisi tərəfindən
1944-cü ildə iki orden ilə də təsis olunmuşdu: “Azərbaycan İstiqlaliyyəti” və “Boz
Qurd”. Hərbi döyüşlərdə xüsusi fərqlənənlər bu ordenlərlə mükafatlandırılırdı.
Qeyd edək ki, bəzi alman zabitləri də bu ordenlərlə təltif edilmişdi (85).
Azərbaycanlı legionerlər alman dilini bilmədiyindən ayrıca tərcüməçilər
qrupu da fəaliyyət göstərirdi. Qeyd edək ki, hələ 1942-ci ilin sentyabrın 7-də hərəsi
10 nəfərdən ibarət olan azərbaycanlı, gürcü, türküstan dilli tərcüməçilər qrupu
yaradılmışdı və onlara əlavə alman dili dərsləri keçirilirdi. (393, s. 69)
Legionerlər arasında dini-maarifçilik işini aparmaq məqsədi ilə Təbliğat Baş
İdarəsi Drezden şəhərində “Molla kursları” təşkil etmişdi. Bu kurslarda SSRİ-dən
olan bütün müsəlman xalqlarının nümayəndələri təmsil olunurdu.
1942-ci ilin 27 avqustunda legionlarda dini məsələləri tənzim edən xüsusi
diviziya yaradılmışdı. Dini məsələlərə aid bütün işləri obermolla Cumabəyov
tənzimləyirdi. O, həm də diviziya mollası səlahiyyətinə malik idi. Digər obermolla
Dostları ilə paylaş: |