Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
170 yetiĢmiĢ, dul, amma namuslu qadının ürəyini küt- küt ağrıdacaq aĢiq ən axırda hörmətə keçib, məktub yazıb göndərir. Gələn məktubların həmiĢəki istəklilərimdən olduğunu görəndə də heç olmasa ərimi gözləmək üçün güc və səbir qazanırdım. Ġndisə hər dəfə boğçaçı Ester gedəndən sonra fikrim qarıĢır, özümü daha da miskin hiss eləyirəm. Dünyanın səslərini dinlədim. Mətbəxdən qaynama poqqultusu, limon və soğan qoxusu gəlir: bilirəm, Xeyriyyə balqabaq qaynadır. ġövkətlə Orxan həyətdə, nar ağacının altında itələĢə-itələĢə qılınc-qılınc oynayır – qıĢqırtılarını eĢidirəm. Atam yan otaqda dinməzcə oturur. Hasanın məktubunu açıb oxudum, maraq doğuracaq heç bir Ģey olmadığını bir daha baĢa düĢdüm. Yalnız ondan bir az da qorxdum, onunla eyni evdə yaĢadığım vaxtlar qoynuma girmək üçün elədiyi cəhdlərə müqavimət göstərdiyimə görə özümdən razı qaldım. Sonra Qaranın məktubunu sanki incinəcək sınqın bir Ģey kimi, incitməmək üçün ehtiyatla tutub oxudum, fikrim də qarıĢdı. Məktubları daha oxumadım; gün çıxdı, belə düĢündüm: gecələrin birində Hasanın qoynuna girsəydim, onunla seviĢsəydim, bunu Allahdan baĢqa kimsə bilməzdi. Ġtkin düĢmüĢ ərimə oxĢayır, eyni Ģeydi. Bəzən belə qəfil və qəribə fikir beynimə gəlir. Gün çıxıb, qəfildən isinəndə sanki bədənim olduğunu, dərimi, boynumu, döĢlərimin downloaded from KitabYurdu.org
171 giləsini belə hiss eləmiĢdim. Gün qapıdan üzümə o cür düĢəndə birdən Orxan içəri girdi. «Ana, nə oxuyursan?» YaxĢı, bayaq sizə ki demiĢdim, Esterin gətirdiyi son məktubları bir daha oxumadım, yalan söyləmiĢdim. Yenə oxuyurdum. Amma bu dəfə, həqiqətən, məktubları qatlayıb qoynuma soxdum, Orxana dedim ki: «Bura, qucağıma gəl görüm». Gəldi. «Off, maĢallah, nə qədər də ağırsan, böyüyübsən», – deyib öpdüm. Mən: «Buz kimisən», – deyəndə: «Ana, nə qədər istisən», – deyib kürəyini döĢlərimə söykədi. Bir-birimizə sığınıb
dinib-danıĢmadan oturmaq xoĢumuza gəlirdi. Boynunu qoxuladım, öpdüm. Daha da bərk qucaqladım. Sükut çökdü, eləcə durduq. «Qıdığım tutur», – xeyli sonra dedi. «De görək, – ciddi səslə dilləndim, – cinlər padĢahı gəlsə, məndən nə istəyirsən istə desə, həyatda ən çox nəyi istəyərsən?» «ġövkətin bizimlə olmamasını istəyərəm». «BaĢqa nə istəyərsən? Atanın olmasını istəyərsənmi?» «Yox.
Böyüyəndə səninlə
mən evlənəcəyəm». downloaded from KitabYurdu.org
172 FikirləĢdim ki,
isinən bədənini qucağımdan düĢürdüm. Mənim kimi qadının yaxĢı insanla evlənməli olduğunu fikirləĢib atamın yanına qalxdım. «PadĢahımız həzrətləri kitabın tamamlandığını öz gözləriylə görüb sizi
mükafatlandıracaq», – dedim. «Yenə Venesiyaya gedəcəksiniz». «Bilmirəm», – atam dedi. «Bu cinayət məni qorxutdu. Deyəsən, düĢmənlərimiz güclüdülər». «Bilirəm ki, mənim bu vəziyyətim də onları cəsarətləndirir, səhv baĢa düĢmələrinə, əsassız ümid bəsləmələrinə Ģərait yaradır». «Necə?» «Artıq təcili ərə getməliyəm». «Nə?» – atam dilləndi. «Kiminlə?» – dedi. «Amma sən evlisən», – əlavə elədi. «Bu haradan çıxdı? – soruĢdu, – istəyənin kimdi?» «Çox ağıllı, dözə bilmədiyin istəyənin olsa belə, – ağıllı atam dedi, – elə bir adamı məqbul sayıb bəyənəcəyini güman eləmirəm də», – araya əlavə eləyib bəxtsiz vəziyyətini belə yekunlaĢdırdı: «Bilirsən ki, ərə getməyin üçün yoluna qoymalı olduğumuz çox böyük məsələlər var». Uzun sükutdan sonra da belə dedi: «Məni atıb getməkmi istəyirsən, canım?» downloaded from KitabYurdu.org
173 «Ərimin öldüyünü dünən yuxumda gördüm», – dedim. Amma bu yuxunu həqiqətən görən qadın kimi ağlamadım. «NəqĢə baxanda onu oxumağı bilənlər kimi, yuxunu da oxumağı bacarmaq lazımdı». «Gördüyüm yuxunu sizə danıĢmağımı münasib hesab eləyirsinizmi?» Bir anlığa sükut oldu, danıĢdıqları Ģeylərdən çıxarılacaq digər bütün nəticələri tələm-tələsik götür-qoy eləyən ağıllı adamlar sayağı bir-birimizə gülümsədik. «Yuxunu yozub onun öldüyünə inana bilərəm, amma qayınatan, qaynın və onlara qulaq asmağa məcbur olan qazı baĢqa sübutlar istəyəcək». «UĢaqları götürüb evə qayıdandan iki il keçib, amma qayınatamla qaynım məni geri apara bilmirlər». «Çünki nöqsanları olduğunu çox yaxĢı bilirlər», – atam dedi. «Amma bu o demək deyil ki, sənin boĢanmağına razıdılar». «Məzhəbimiz Maliki, ya da Hənbəli olsaydı, – dedim, – aradan dörd il keçdiyini görüb qazı məni boĢayar, üstünə aliment qoyardı. Amma biz, Allaha Ģükürlər olsun, Hənəfi olduğumuza görə bunu da eləyə bilmərik». «Mənə Üsküdar qazısının ġəfii naibi barədə danıĢma. Onlar çürük iĢlərdi». downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|