Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
242 ƏniĢtədən həmin son böyük rəsmdə nəyi çəkdiyini soruĢmaq istəyirəm, amma məni bir çox Ģey saxlayır. SoruĢsam, təbii ki, Zərif əfəndini mənim öldürdüyümdən Ģübhələnəcək, Ģübhəsini də hamıya yayacaq. Mənim əhvalımı pozan baĢqa Ģey, bunu ondan soruĢsam, əniĢtəmin Zərif əfəndinin haqlı olduğunu söyləyəcəyidi. Bəzən öz-özümə deyirəm ki, Zərif əfəndidən əldə elədiyim Ģübhə kimi yox, öz ağlıma fərziyyəm təki soruĢaram, amma bu, qorxularımı azaltmır. İnsanın başa
HəmiĢə beynimdən daha ağıllı olan ayaqlarım məni öz-özünə ƏniĢtə əfəndinin evinin küçəsinə qədər gətirib. Bir küncə qısılıb evə qaranlıqda görə bildiyim qədər uzun-uzadı tamaĢa elədim. Ağacların arasında böyük və sirli varlı evi! ġəkurənin evin hansı tərəfində olduğunu bilmirəm. ġah Təhmasib zamanında Təbrizdə çəkilmiĢ bəzi rəsmlərdə olduğu kimi ev sanki ortasından bıçaqla kəsilən sayaq görünsə, ġəkurəni hansı pərdənin arxasında necə
görəcəyimi xəyalımda canlandırmağa çalıĢdım. Qapı açıldı. Qaranlıqda Qaranın evdən çıxdığını gördüm. Həyət qapısının ağzından Qaraya bir anlığa Ģəfqətlə baxan ƏniĢtə də qapını örtdü. downloaded from KitabYurdu.org
243 Səfehcəsinə xəyallarla məĢğul olan beynim belə dərhal gördüyündən kədərlə və öz-özünə bu üç nəticəni çıxartdı: Bir: Qara daha ucuz və təhlükəsiz olduğuna görə Əniştə əfəndi kitabımızı, bizim kitabımızı ona tamamladacaq. İki: Gözəl Şəkurə Qaraya ərə gedəcək. Üç: Yazıq Zərif əfəndinin dedikləri doğruymuş: onu nahaqdan öldürmüşəm. Belə vəziyyətlərdə, yəni qəlbimizin heç cür çıxarmaq istəmədiyi acı nəticəni qəddar ağlımız çıxarar-çıxarmaz bütün bədənimiz ona üsyan eləyir. Əvvəlcə ağlımın yarısı da üçüncü nəticəyə, əbəs yerə rəzil qatil olduğum nəticəsinə bütün gücüylə zidd çıxdı. Həmin məqamda ayaqlarım yenə ağlımdan daha sürətli və məntiqli davranmıĢ, məni də Qara əfəndinin arxasınca salmıĢdı. Neçə küçə keçmiĢdik ki, irəlidə həyatından və özündən məmnun halda yeriyən Qaranı öldürməyimin çox asan olacağını, bu iĢin də məni ağlıma gələn və narahatlığıma səbəb olan ilk iki nəticəylə qarĢılaĢmaqdan da qurtaracağı barədə fikirləĢdim. Hətta onda Zərif əfəndinin də baĢını nahaqdan əzmiĢ vəziyyətə düĢməzdim. Ġndi səkkiz- on addım qaçaraq Qaraya çatıb, baĢına var gücümlə zərbə endirsəm, hər Ģey əvvəlki kimi gedəcək, ƏniĢtə əfəndi məni kitabımızı tamamlamaq üçün downloaded from KitabYurdu.org
244 çağıracaqdı. Amma ağlımın daha dürüst və ehtiyatlı (dürüstlük çox vaxt qorxaqlıqdan başqa nədi axı?) tərəfi də hələ mənə gəbərdib quyuya atdığım rəzilin, həqiqətən, iftiraçı olduğunu deyirdi. Bu, doğrudusa, deməli, onu nahaqdan öldürməmiĢəm, hazırladığı kitabda gizləyəcəyi bir Ģey olmayan ƏniĢtə məni evinə çağıracaq. Amma irəlidə gedən Qaraya baxdıqca dərhal baĢa düĢürdüm: bunların heç biri olmayacaqdı. Hamısı xəyaldı. Qara məndən daha gerçəkdi. Hamımızda olur: bəzən məntiqlə düşünürəm deyə həftələr, illər boyu arzulayandan sonra bir gün nəsə görürük – üz, əlbəsə, xoşbəxt insan – bir anda da arzularımızın gerçəkləşməyəcəyini, məsələn, heç vaxt o qızı bizə verməyəcəklərini, məsələn, filan vəzifəyə təyin olunmayacağımızı başa düşürük. Qaranın baĢına, ənsəsinə, çiyinlərinin enib- qalxmasına, çox əsəbiləĢdirici tərzdə yeriməsinə – addımlarını elə atırdı, sanki dünyaya lütf eləyirdi – ürəyimi qızğıncasına bürüyən dərin nifrətlə baxıram. Qara kimi vicdan əzablarından uzaq, qarĢılarında xoĢbəxt gələcək olan adamlar dünyanı da öz evləri sayırlar, hər qapını öz sarayına girən padĢah kimi açıb içəridəki bizləri də dərhal alçaldırlar. Özümü yerdən daĢ götürməkdən, qaçıb baĢına endirməkdən güclə saxladım. downloaded from KitabYurdu.org
245 Biz, eyni qadına aĢiq olan iki kiĢi – o qabaqda, qətiyyən xəbəri olmadığı mən arxasınca Ġstanbulun küçələrində dönə-burula, enib-qalxa irəliləyirdik. Ġt sürülərinin savaĢlarına ayrılmıĢ zülmət küçələrdən, cinlərin gözlədiyi yanğın yerlərindən, mələklərin qübbələrinə qonub
yatdıqları came həyətlərindən, ruhlarla donquldana- donquldana danıĢan sərv ağaclarının böyründən, kabusların qaynaĢdığı qarla örtülü qəbiristanlıqların qırağından, adam boğazlayan quldurların lap yaxınlığından, bitib-tükənməyən dükanlarının, axurların, təkkələrin, mumxanaların, sərracxanaların, divarların arasından qardaĢ kimi keçib gedəndə mən onu təqib yox, təqlid elədiyimi düĢünürəm.
downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|