Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
254 Məktubu lap ciddiyyətlə aldım, səfeh qıza kimsənin gözünə görünmədən evə qayıtmağı tapĢırdım. Nəsim sualedici nəzərlərlə baxırdı. Məktub daĢıdığım vaxtlar götürdüyüm o iri yalançı boğçanı götürdüm. «ƏniĢtə Çələbinin qızı ġəkurə eĢqdən korun- korun yanır», – dedim. «Biçarənin ağlı baĢından əməlli-baĢlı getdi». Qəhqəhə çəkib eĢiyə çıxdım, amma dərhal qəlbimi utanc hissi bürüdü. Mən ġəkurənin könül macərasıyla alver eləmək yox, əslində, onun kədərli həyatına gözyaĢı tökmək istəyirdim. Nə qədər də gözəldi, qara gözlü, kədərli qızım mənim! Səhərin soyuğunda daha da tənha və zavallı görünən yəhudi məhəlləmizin uçuq-sökük evləri qabağından tələm-tələsik getdim. Çox sonra, Hasanın yaĢadığı küçədəki küncdə məskən salıb gəlib-keçənləri gözləyən o kor dilənçini görəndə var gücümlə «Boğçaçı!» qıĢqırdım. «Gonbul boĢboğaz», – dedi. «QıĢqırmasan da, səni ayaq səslərindən tanıyacaqdım». «Murdar kor», – dedim. «Uğursuz tatar! Korlar Allahın atdığı bəlalardı, Allah bəlanı versin sənin». Əvvəllər belə Ģeylərə hirslənib, fikir verməzdim. Hasanın qapısını taybatay açdılar. Abazadı, çələbidi, kübardı. downloaded from KitabYurdu.org
255 «Görək bizə bu dəfə nələr gətirdiniz?» «Sənin tənbəl oğlun yatırmı?» «Yatırmı? Gözü yoldadı, sənin xəbərini gözləyir!» Bu ev o qədər qaranlıqdı ki, hər dəfə gələndə elə bil məzara girirəm. ġəkurə neylədiklərini heç soruĢmur, amma bu evdən ona elə bu cür danıĢıram ki, bu məzara qayıtmağı heç ağlına gətirməsin. Gözəl ġəkurəmin bir vaxtlar bu evin xanımı olduğunu, yaramaz oğlanlarıyla bu evdə yaĢadığını təsəvvür eləmək belə çətindi. Ġçəri yuxu və ölüm qoxuyurdu. O biri, daha da qaranlıq otağa girdim. gözü görmürdü. Məktubu heç
çıxarmamıĢdım ki, Hasan qaranlığın içindən peyda olub, onu əlimdən qapdı. HəmiĢəki kimi imkan verdim ki, öz-özünə oxuyub marağını doydursun. BaĢını kağızdan dərhal qaldırdı. «BaĢqa bir Ģey yoxdumu?» – dedi, amma baĢqa bir Ģey olmadığını bilirdi. «Bu, qısaca bir məktubdu», – deyib oxudu:
Məktub əlində, sanki baĢ verənlər mənim qəbahətim olan kimi, məni suçlaya-suçlaya downloaded from KitabYurdu.org
256 gözümün içinə baxırdı. Evdəki bu sükutdan xoĢum gəlmir. «Evli olduğundan, ərinin savaĢdan geri qayıdacağından artıq heç söz yoxdu», – dedi. «Niyə?»
«Mən nə bilim, niyə?» – dedim. «Bu məktubları mən yazmıram». «Bəzən ondan belə Ģübhələnirəm», – deyib məktubu on beĢ ağcayla geri verdi. «Bəzi kiĢilər qazandıqca pintiləĢir, sən elə deyilsən», – dedim. Bu adamda elə Ģeytani, ağıllı cəhət var ki, düĢdüyü bütün o tutqun və pis hallarına baxmayaraq, adam
ġəkurənin niyə
hələ məktublarını qəbul elədiyini baĢa düĢür. «ġəkurənin atasının kitabı nədi?» «Bilmirəm nədi. Deyirlər, bütün pulu PadĢahımız verir». «O kitabdakı rəsmlər üzündən nəqqaĢlar bir- birini öldürür», – dedi. «Puluna görəmi, yoxsa – Allah eləməsin! – dinimizə küfr elədiyinə görəmi? O rəsmlərə bir dəfə baxan dərhal kor olurmuĢ». Bunları elə təbəssümlə söylədi ki, ciddi qəbul eləməli olduğumu baĢa düĢdüm. Ciddi qəbul ediləcək söz olsa da, ən azı, mənim ciddi qəbul eləməyimi onun ciddi qəbul eləməsi üçün bir Ģey yox idi. DaĢıdığım məktublara, vasitəçiliyimə downloaded from KitabYurdu.org
257 möhtac olan bir çox kiĢilər kimi, Hasan da qüruru sındıqca məni alçaldır. Mən də iĢimin xətrinə özümü buna kədərlənən təki göstərirəm ki, sevinsinlər. Qızlarsa qürurları əməlli-baĢlı sınanda məni qucaqlayıb ağlayırlar. «Sən ağıllı qadınsan», – Hasan sındırdığını hesab elədiyi qürurumu oxĢamaq üçün dedi. «Tez apar bunu. O səfehin cavabıyla maraqlanıram». Bir anlığa istədim: «Qara o qədər səfeh deyil», – deyəm. Bu vəziyyətlərdə rəqib kiĢiləri bir- birinə qısqandırmaq aradüzəldən Esterə çox pul qazandırır. Amma ani hiddət böhranından qorxdum. «Küçənin qurtaracağında bir tatar dilənçi var ha, – çıxanda dilləndim, – çox ədəbsizdi». Səhər erkəndən korla çəkiĢməmək üçün küçənin o biri baĢından gedəndə Toyuqbazarından keçdim. Müsəlman milləti toyuğun baĢ-ayağını niyə yemir? Qəribəliklərindən! Torpağı bol olsun, nənəm Portəgizdən gələndə ucuz olduğundan bol toyuq ayağı qaynatdıqlarını danıĢırdı. Kəməraralığı yanında kölələri, atın belində kiĢi kimi dimdik, məğrur-məğrur oturmuĢ paĢa arvadıydımı, varlı qızıydımı, bir qadın görüb içimi çəkdim. Atası ağlını kitaba vermiĢ yüngülbeyinin biri olmasaydı, əri Səfəvi savaĢından qənimətlə qayıtsaydı, ġəkurə də bu məğrur qadın kimi yaĢayardı. Buna hamıdan çox o layiqdi. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|