Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
258 Qaranın yaĢadığı küçəyə çatanda bir anlığa ürəyim sürətlə döyündü. ġəkurənin bu hərifə ərə getməsini istəyirəmmi? ġəkurəni Hasanla həm bağlı, həm də uzaq tutmağı bacarıram, amma bəs bu Qaranı? ġəkurəyə eĢqindən baĢqa hər Ģeyi çox düzgündü. «Boğçaçııı!» Tənhalıqdan, arvadsızlıqdan, ərsizlikdən səfehləĢmiĢ aĢiqlərin əlinə məktub verməyin xoĢbəxtliyini heç bir Ģeylə dəyiĢmərəm. Ən pis xəbəri alacaqlarına əmin olsalar belə, məktubu oxumağa baĢlayan kimi hamının qəlbini ümid çırpıntısı çulğayır. ġəkurə ona ərinin qayıtmasından qəti söz açmadığına, «heç ümid eləmə» deyib Ģərt qoyduğuna görə Qara, təbii ki, ümid eləməkdə çox- çox haqlıydı. Məktubu oxumasına ləzzətlə göz qoydum. XoĢbəxtlikdən təlaĢa düĢdü, hətta qorxdu. Cavab yazmaq üçün içəri girəndə mən də ağıllı boğçaçı qadının eləyəcəyi kimi yalançı boğçamı açdım, içindən qara pul kisəsi çıxarıb Qaranın baĢ verənlərə maraqla baxan ev sahibəsinə göstərdim. «Ən yaxĢı Əcəm məxmərindəndi», – dedim. «Oğlum Əcəm savaĢında öldü», – dilləndi. «Sən Qaraya kimdən məktub gətirib-aparırsan?» Öz çirkin qızını, ya da, kim bilir, kimin qızını Ģir kimi Qaraya sırımaq üçün planlar qurduğunu elə downloaded from KitabYurdu.org
259 üzündəncə oxuyurdum. «Heç kəsdən», – dedim. «BayrampaĢa Odalarında ölüm ayağında olan kasıb bir qohumu pul istəyir». «Vah-vah», – inanıb-eləmədən dedi. «Kimdi o bəxtsiz?» «Sənin oğlun savaĢda necə ölüb?» – inadla soruĢdum. Bir-birimizə düĢməncəsinə baxmağa baĢladıq. Dul, tək-tənha arvad idi; həyatı nə qədər çətindi! Boğçaçı, məktubdaĢıyan Ester olsanız, həyatda görərsiniz ki, insanları yalnız var-dövlət, iqtidar və rəvayətlərdən çıxma ağlagəlməz eşq hekayətləri maraqlı eləyər. Sonra da: kədərlər, ayrılıqlar, qısqanclıqlar, tənhalıqlar, düşmənçiliklər, göz yaşları, dedi-qodular, bitib- tükənməyən yoxsulluqlar eynilə evlərin içindəki bu əşyalar kimi bir-birinəcə oxşayır. Bir köhnə, solğun ala-bula kilim, boĢ xingəl məcməyisinin üstündə çömçə və sapılca, ocağın yanında maĢa və gül qutusu, biri böyük, biri kiçik iki köhnəlmiĢ sandıq, evdə tənha dul arvadın yaĢadığı baĢa düĢülməsin deyə hələ saxlanan baĢlıq, oğru qorxutmaq üçün qədim qılınc. Qara ətəkləri yellənə-yellənə kisəylə geri qayıtdı. «Boğçaçı qarı, – məndən çox maraqlanan ev sahibəsinə eĢitdirə-eĢitdirə dedi, – al, bunu bədbəxt xəstəyə apar. Cavabı varsa, dərhal downloaded from KitabYurdu.org
260 gözləyirəm. Sonra, bütün günü ƏniĢtə Çələbinin yanındayam». Bütün bu oyunlara heç ehtiyac yox idi. Qara kimi cavan igidin iĢarələr alıb, yaylıq, məktub yollayıb, özünə qız seçməsində gizlədiləcək bir Ģey yoxdu ki. Yoxsa, həqiqətən, ev sahibəsinin qızında gözümü var? Bəzən Qaraya qəti etibar eləyə bilmir, ġəkurəni pis halda aldatmasından qorxuram. Bütün günü ġəkurəylə eyni evdə keçirməsinə baxmayaraq, iĢarə yollamaqda acizdi. Küçədə kisəni açdım, içindən on iki ağca və bir məktub çıxdı. Məktubla elə maraqlandım ki, Hasanın yanına yüyürə-yüyürə getdim. Alverçilər dükanlarının qabağına kələmlər, Ģüyüdlər sərmiĢdilər. Amma mənim «gəl bizi əlləĢdir, Ester» deyən iri kəvərlərə toxunmağa halım belə yox idi. Küçəyə çatanda kor tatarın yenə söz atacağını sezdim. «Tfu!» Ona doğru tüpürdüm, vəssalam. Bu soyuqlar belə alçaqları niyə dondurub öldürmür? Hasan məktubu öz-özünə oxuyanda çətinliklə səbir elədim. Axırda özümü saxlaya bilməyib «hə?» demiĢdim ki, mənə də oxudu: «Canım Şəkurə xanım, məndən atanın kitabını başa çatdırmağımı tələb eləyirsən. Bil ki, bundan başqa bir məqsədim yoxdu. O evə, bundan əvvəl dediyin kimi, səni narahat eləmək üçün yox, bu məqsədlə gəlirəm. Sənə olan eşqimin öz dərdim downloaded from KitabYurdu.org
261 olduğunu çox gözəl başa düşürəm. Amma bu eşq üzündən də atanın, əniştəmin istədiyi kimi, kitabı üçün lazım olan yazını heç cür qələmə ala bilmirəm. Evin içində nə vaxt sənin varlığını hiss eləyirəmsə, donub-qalır, atana kömək eləyəmmirəm. Çox düşündüm, bunun bircə səbəbi var: on iki il sonra üzünü yalnız bir dəfə, pəncərədə peyda olanda gördüm. İndi o xəyalı qeyb eləməkdən çox qorxuram. Səni bir dəfə də yaxından görsəydim, üzünü itirməkdən qorxmaz, atanın kitabını asanlıqla başa çatdırardım. Şövkət dünən məni asılmış yəhudinin boş evinə apardı. Həmin boş evdə bizi heç kəs görməz. Bu gün istədiyin vaxt gedib səni orada gözləyərəm. Şövkət dünən dedi, sən yuxunda ərini ölmüş görmüsən». Hasan məktubu bəzi yerlərdə elə cır səsini qadın kimi əməlli-baĢlı incəldə-incəldə, bəzi yerlərdə ağlı baĢından çıxmıĢ aĢiqin titrək yalvarıĢlarına bənzədib, qəhqəhə çəkə-çəkə oxumuĢdu. «Səni bircə dəfə görmək» istəyinin farsca deyilməsinə lağ elədi. «ġəkurənin ona ümid verdiyini görər-görməz Qara dərhal bazarlığa baĢladı», – dedi. «Bu haqq-hesab əsl aĢiqin iĢi deyil». «O, doğrudan, ġəkurəyə aĢiqdi», – səmimiyyətlə dedim. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|