9. Пияшева Л., Исаев А., Отдать бесплатно: докладная российскому Президенту о
наиболее разумном способе приватизации.
Известия ,1992 15 февраль, стр.,3
10. Акбашев Б., Теоретические подходы и практическая требования к
приватизационному процессу, Российский эконмический журнал, 1993 №7, стр., 70-
79
11. Оcновные итоги приватизации в РФ /по состоянию на 1 февр. 1997// Рос. инвест.
вестник. Приложению к №21 газ., "ЭЖ", 1997 май стр., 15
12. С позиции здравомысл //Экономика и жизнь, 1996 № 10
13. Крат.стат.сб.//Госкомкстатистика Росии. М.Финансы и статистика, 1996 г.
14. Инвестиционные конкурсы и торги в 1993 году, Экономика и жизнь 1994,№5
15. Иван Устинов., Приватизация по-российски, Независимая газета, 17.04.2001
16. Козаржевсий
П.,
Приватизация
промышленности
в
Кыргызской
Республике,«Исследование и анализ», №118, Варшава, CASE, 1997
17. www. qtz.de/lexinfosys интернент сайтында йерляшдирилмиш Гырьызыстан
Республикасынын юзялляшдирмяйя
даир ганунвериъилик актлары
18. Гейд: Юзял бюлмяйя йалныз юзялляшдирмя нятиъясиндя йарананлар дейил, hям дя
йени мцяссисяляр дя дахилдир.
19. Лукашова И., Григори Ф., Козаржевсий П., Кан О.,Куклин С., Приватизация
промышленных предприятий Кыргызстана, «Исследование и анализ», №221,
Варшава, CASE, 2000
20. Пасхавер А. Приватизация на Украине: промежуточные итоги , «Исследование и
анализ», №202, Варшава, CASE, 2000
21. Мухамеджанов К.М., Инвестиционная стратегия приватизация государственных
предприятий, Алматы 1998
22. Приватизация за любую цену.Анализ опыта Республики Грузия в 1997-1998 годах,
Под редакцией Влодзимежа Панькува и Барбары Гончаж, Варшава CASE, 1998, №141
23. Емир Джугели, Ираклий Гварамадзе., «Нулевые» аукционы:
цели и анализа
результатов, Варшава CASE 1998, №140
24. Оразов М., Халова Г., Программа реформирования экономики Туркменистана: 10
лет стабильности, ВЭ, 1995 №10 стр., 95-99
25. Приватизация по-восточноазиатски. «Круглый стол», в центре азиатских
исследований Института Международных экономических и политических
исследовании АН СССР, Вопросы Экономики, 1991 №11 стр 136-152
V fəsil. Azərbaycanda mülkiyyətin dövlətsizləş-dirilməsinin və müəssisələrin
özəlləşdirilmə-sinin səmərəli təşkili problemləri
5.1. Azərbaycanda özəlləşdirmə modelinin konseptual və hüquqi - normativ əsasları
SSRİ dağıldıqdan sonra yenidən suverenlik qazanan Azərbaycan Respublikası iqtisadiyyatda bazar
mexanizmlərinin tətbiqinə yönələn iqtisadi islahatlar kursu götürdü. İlk növbədə qiymətlər
üzərində dövlət nəzarətinin ləğvi yolu ilə iqtisadiyyatın liberallaşdıırılmasına üstünlük verıldi. Hələ
1992-ci ildə Azərbaycanda qiymətlərin 80%-i liberallaşdırılmışdı. Azərbay-canın bazar
iqtisadiyyatı istiqamətinə yönələn kurs götürməsi ilkin olaraq mülkiyyət məsələlərini və əmlak
münasibətlərini aktiv müzakirə obyektinə çevirdi. Bu zaman Azərbaycan Respublikası Baltikyanı
Respublikaların restitusiya tədbirlərindən, Çexiya və Rusiyanın sürətli özəlləşdirmə kurslarından,
Polşa və Macarıstanın pilot dövlətsizləşdirmə proqramlarından
fərqli olaraq, bir çox səbəblərdən
mülkiyyətdə struktur islahatlarına münasibətdə özünəməxsus yol seçdi.
Bunu şərtləndirən başlıca cəhətləri daha çox tarixi və mənəvi amillərlə izah etmək mümkündür.
Belə ki, Azərbaycanda sosializmin start götürdüyü ötən əsrin 20-ci illərindən etibarən mülkiyyət
üzərində xüsusi sahibkarlıq hüququ şəhərlərdə mülklərdən tutmuş, kəndlərdə işçi mal-qara da daxil
olmaqla bütün sahələr dövlətin xeyrinə milliləşdirlildi. Xüsüsi mülkiyyətçilər sinfi isə sosializmin
sinfi düşməni kimi məhv edildi. Bütün bunlar bolşeviklərin rəhbərliyi altında
şəhərdə
sənayeləşdirmə, kənddə isə kollektivləşdirmə adı altında həyata keçirildi.
Lakin, 60-cı illərdən başlayaraq əmlak münasibətlərində yeni formalar meydana çıxmağa başladı.
Kənd yaşayış məntəqələrində özəl mənzil fondu, həyətyanı ərazilərdə xırda sahibkarlıq formaları
meydana gəldi. Şəhərə gəlincə, bu proseslər qeyri-leqal formada daha çox kiçik və orta səviyyəli
xidmət, ticarət və istehsalat sahələrində müşahidə olunurdu. Artıq direktorlar və rəislərin
timsalında gizli sexlərin və obyektlərin faktiki olaraq şəxsi sahibləri yaranmağa başlamışdı. Bu
sahibkarlar özlərinin şəxsi pul vəsaitlərini hətta istehsalın, xidmətin genişləndirilməsinə
yönəltməkdən belə çəkinmirdilər.
Onlar hökumətin nümayəndəsi timsalında müəssisələrin rəsmi rəhbərləri kimi çıxış edərək,
özlərini
əsil sahibkar kimi aparır, hətta "halallıq" əsasında "alqı-satqı" da həyata keçirirdilər. Bu qayda
qeyri-leqal formada olsa da, qanuni hakimiyyət orqanları tərəfindən də "normal" qəbul edilirdi.
90-cı ilin əvvəllərində postsosialist məkanında dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirməsi start
götürərkən, Azərbaycanda qeyri-leqal sahibkarlara məxsus əmlakının dövlətsizləşdirilməsi prosesi
gündəmə gəlsə də, heç bir ciddi problemlə müşaiyyət olunmadı. Əksər hallarda köhnə sahibkarlar
yeni özəl şirkətlərin leqal sahiblərinə çevrildilər. Kiçik müəssisələrin özəlləşdirilməsi zamanı çox
nadir hallarda rəqabətli hərraclara rast gəlindi.
Demək olar ki, onların 99 faizi əvvəlki sahiblərinin
adına alternativsiz özəlləşdirilmişdi. Daha çox milli mentalitet keyfiyyətindən irəli gələn bu
məsələlərin kökünü islami dəyərlərdə də axtarmaq mümkündür. Müqəddəs Quranın ayələrindən
birində qeyd olunur ki, ədalətsiz metodlarla varlanmaq, başqa
vasitələrlə əmlaka malik olmaq, öz
təsərrufat tərəfdaşını aldatmaq birbaşa cəhənnəmə düşmək deməkdir1. Quran mülkiyyət
münasibətləri ilə, bir sözlə iqtisadi fəaliyyətlə bağlı bütün məsələlərə münasibətdə ədalətlilik
xəttinə önəm verməklə istehsalçıları və istehlakçıları, işçiləri və tərəfdaşları əmlaka və maddi
nemətlərə layiqincə sahib durmağa və "halallıq məcəllə"sinə riayət etməyə çağrır.