169
fəaliyyətlə əks olunmasına və yeni keyfiyyətlərinin müəyyənləşdirilməsinə
şərait yaradır.
Sosial layihələşdirmənin ümumelmi prinsipləri. Sosial layihələşdirmədə
istifadə edilən bir sıra ümumelmi prinsiplər, xüsusi tədqiqat sahələrində
özünəməxsus mahiyyət kəsb edir. İdraki fəaliyyətin tənzimləyici prinsiplər
sistemi kimi çıxış edən metodlar aşağıdakı xüsusiyyətlərə malik olur:
1.səlislik – metodun birmənalılığı, ümumi dərk edilən olması;
2.səbəb-nəticə əlaqəli – prinsiplərin tətbiq edilməsində təsadüfün
yolverilməzliyi;
3.istiqamətləndirilmiş – müəyyənləşdirilmiş məqsəd və vəzifələrə tabeliliyi;
4.səmərəlilik – planlaşdırılmış nəticələrlə yanaşı, o qədər də vacib olmayan
nəticələrin təmin edilməsi;
5.etibarlılıq – böyük ehtimalla əsas nəticənin əldə edilməsini təmin etmək;
6.qənaətcillik – ən az zaman və vasitələr itkisi ilə nəticələr əldə etmək.
Təcrübi fəaliyyətdə və nəzəri dərketmədə əks olunan prinsip sosial
layihələşdirmənin metoduna çevrilir. Sosial layihələşdirmədə daha çox istifadə
edilən metodlar aşağıdakılardır:
1.problem – struktur metod mümkün problem vəziyyətin problemləşdirilməsi,
strukturlaşdırılması və divergensiyası (inkişaf əlamətlərinin fərqlənməsi)
prinsipinə, yəni hüdudlarının genişlənməsinə əsaslanır.
2.struktur analiz metodu strukturlaşdırma, analiz və transformasiya prinsipləri
əsasında layihə göstəricilərinin dəyişdirilməsinə yönəlir.
3.proqram – struktur metod layihə göstəricilərinin proqramlaşdırılması,
strukturlaşdırılması və konvergensiyası (uyğunlaşma) prinsipləri əsasında
layihə probleminin hüdudlarını məhdudlaşdırır.
4.struktur metod layihə göstəricilərinin nizamlanması və qarşılıqlı
əlaqələndirilməsinə yönəlir.
5.struktur – texnoloji metod layihə göstəricilərinin texnologiyalaşması,
təşkilatlanması və strukturlaşdırılması prinsiplərinə əsaslanır.
6.problem – sistemli yanaşma metodu problemləşdirmə, sistemləşdirmə və
divergensiya prinsiplərinə əsaslanır.
7.sistemli analiz metodu sistemləşdirmə, analiz və transformasiya
prinsiplərinə əsaslanır.
8.proqram – sistemli yanaşma metodu proqramlaşdırma, sistemləşdirmə və
konvergensiya prinsiplərinə əsaslanır.
9.sistem metodu obyektin tamlığı və təşkilatlanması prinsipinə əsaslanır.
10.sistemli – texnoloji metod layihə göstəricilərinin texnologiyalaşması,
sistemləşdirilməsi və təşkilatlandırılması prinsiplərinə əsaslanır.
170
11.problem – dairələşdirmə metodu problemləşdirmə, mühitləşdirmə və
konvergensiya prinsiplərinə əsaslanır.
12. dairənin analizi metodu dairələşdirmə, analiz və transformasiya
prinsiplərinə əsaslanır.
13.proqram – dairələşdirmə metodu tamlıq, qoşulma və təşkilatlandırma
prinsiplərinə əsaslanır.
14.dairə – texnologiyalaşdırma metodu texnologiyalaşdırma, dairələşdirmə və
təşkilatlandırma prinsiplərinə əsaslanır.
Sosial layihələşdirmə metodikasının hazırlanması layihələşdirmə
prosesinin və strategiyasının sistemləşdirilməsini, strategiyadakı dövrülüyün
azaldılmasını və layihələşdirmə prosesinin idarə edilməsini asanlaşdırmaq,
layihəçinin özünənəzarətini optimallaşdırmaq və peşəkarlıq bacarıqlarını
təkmilləşdirmək üçün imkan yaradır. Metodika ilə iş problem məsələlərə dair
qərarların formalaşdırılması, sosial layihələşdirmə prosesinin sürətləndirilməsi
və layihə nəticələrinin keyfiyyətinin yüksəldilməsinə kömək edir.
Sosial layihələşdirmənin metodik problemlərilə bağlı layihələşdirmənin
alətlər kompleksinə və mahiyyətinə xüsusi diqqət ayrılır. Layihələşdirmənin
alətlər kompleksi nəzərdə tutulan fəaliyyət sistemindən, qərar qəbulu üçün
vacib ehtiyatların aşkar edilməsi, məqsədlərə nail olmaq üçün metodların
müəyyənləşməsi, həmçinin subyektlərin səylərinin təşkilatlandırılması
formalarından ibarətdir.
Sosial layihələşdirmənin metodları – məsələlərin həlli və məqsədlərə
nail olma yolları və üsullarıdır. Layihələşdirmədə daha çox ideyalar matritsası,
analogiya, assosiasiya, zehni həmlə, sinektika metodları istifadə edilir.
Sosial layihələşdirmənin vasitələri – məqsədə nail olma üsulları və
əməliyyatları
toplusudur.
Layihələşdirmənin
metod
və
vasitələri
planlaşdırılmış tədbirlərdə konkretləşir.
Sosial
layihələşdirmənin
forması
–
layihənin
məzmununun
təşkilatlandırılması üsulları, metodları, vasitələri, icraçıları və auditoriyasının
müəyyənləşdirilməsi ilə bağlı nizamlanmış fəaliyyətdir. Layihənin təcrübi
tədbirləri layihənin başlanğıcını və reallaşdırma mərhələlərini qeydiyyata alır,
fəaliyyətin istiqamətini, növünü, forma və mahiyyətini müəyyənləşdirir, hər
bir mərhələdə məqsədlərin reallaşdırılması üçün vacib olan əlavə ehtiyatlar
cəlb edir.
Sosial layihələrin təsnifatı. Sosial layihələrin bu və ya digər növə aid
edilməsi
onların
strategiyalarının
mahiyyətindən
asılıdır.
Layihə
strategiyasının ilk növü layihələşdirmə obyekti olan mədəniyyətin
özünəməxsus xüsusiyyətlərinin maksimum səviyyədə dərk edilməsi və nəzərə
alınmasına yönəlir. Bu zaman layihənin məqsədi regionun mədəni arealının
171
qorunub saxlanmasını təmin edəcək şəraitin yaradılmasından və mədəniyyət
subyektinin özünüinkişafından ibarət olur. İkinci növ layihələrdə əsas məsələ
şəxsi mədəni nümunələrin (dəyərlər, normalar, texnologiyalar) başqa
regionlarda, fərqli sosial mədəni şəraitdə yerli mədəniyyətə ixracı ilə bağlı
olub, onun süni şəkildə dəyişdirilməsinə yönəlir. Bu zaman layihə obyekti
olan mədəniyyət dəyişikliklərə ya qarşı durur, ya da müqavimətsiz yeni
mədəni nümunələri mənimsəyir. Buna görə də bu növ layihələr tətbiq etmə
üsulları ilə yanaşı, mümkün müqavimətin təcrid edilməsi mexanizmlərini də
nəzərə alır. Sosial layihələrin növləri həm də mədəniyyətin bu və ya digər
sahəsinin tədqiqi ilə bağlı müəyyənləşə bilər. Sosial layihələri bədii, tarixi,
sosial psixoloji və mənəvi mədəni, ekoloji, siyasi, fiziki və psixi, peşə
mədəniyyəti sahələrinə dair problemlərə görə təsnif etmək olar. Bu zaman
layihələşdirilən mədəni sahənin predmet, prosessual, dəyər yönümü,
institusional əsasları tədqiq edilir. Eyni zamanda qeyd edilən əsasların hər biri
ayrılıqda layihələşdirmə obyekti ola bilər, çünki onların (mədəni sahənin
predmet, prosessual, dəyər yönümü, institusional əsaslarının) hər biri inkişaf
xüsusiyyətlərilə fərqlənir, layihənin reallaşması üçün zəruri ehtiyatlara malik
olur və mədəni inkişafın müəyyən normativ səviyyəsinə (insan, qrup,
cəmiyyət) malik olur. Sosial mədəni problemlərin aşkar edilməsi və
müəyyənləşdirilməsi, həmçinin onların layihə qərarları variantlarının axtarışı
müəyyən çətinliklər yaradır və kulturologiya, sosiologiya, sosial psixologiya,
pedaqogika və digər sahələrə dair biliklərin olmasını tələb edir.
İctimai birliklər formasında həyata keçirilən tarixi-mədəni istiqamətli
sosial layihə və proqramlar bir sıra sosial mədəni problemləri və pedoqoji
məsələlər – məskunlaşma mühitinin, dəyərlər və ənənələrin bərpası və
inkişafı, mədəniyyət və tarixi biliklər əsasında gənclərin tərbiyə edilməsi,
şəxsiyyətin sosial və vətəndaşlıq fəaliyyətinin formalaşdırılması, tarixi və
mədəni təcrübənin yaradıcı mənimsənilməsi – uğurla həll ediə bilər. Layihənin
ideyasından asılı olaraq, auditoriya özünəməxsus sosial mədəni problemləri
olan fərqli etnik qruplardan ibarət ola bilər.
Asudə vaxtın mədəni təşkili müəssisələri tərəfindən həyata keçirilən
səhiyyə layihələrinin mahiyyəti insanların fiziki və psixi rifahının təmin
edilməsi şəraitinin yaradılması, bədən tərbiyəsi – sağlamlaşdırma
proqramlarının
seçilməsi,
orqanizmin
sərbəst
həyat
fəaliyətinin
formalaşdırılması ilə bağlıdır.
Sosial pedoqoji layihələr şəxsiyyətin mənəvi təkmilləşdirilməsinə,
cəmiyyətdə pozitiv sosial münasibətlərin geniş yayılmasına, sosial və
şəxsiyyət səviyyəsində olan problemlərin zorakılıq olmadan və münaqişəsiz
həll edilməsinə yönəlir.
Dostları ilə paylaş: |