Ey dad! Ayrılıqlar əsl anadır -
Dünyaya o doğur əsl insanı!
Səyavuş Sərxanlı
--------------------------------------------- -
Günəş həsrətiylə fırlanır yer də,
Ulduz yanıb-sönür yolları üstə;
Doğulmamış
neçə mütəfəkkir də
Ölüb
görüşlərin qolları üstə.
Kəsib daşıdıqca ömürü günlər,
Ötəri hisslərə qaçmasın insan.
Yaranar dağ yüklü ən böyük əsər,
Ən böyük hicranın ağrılarından...
Şəmkir, 1963-cü il
QAYIT ÖMRÜMƏ SƏN...
Diqqət hədəfisən hələ çoxunun,
Elə ki, bu qayğı bezdirər səni -
Həyat yenə alar dalğalarına,
Başsız qayıq kimi gəzdirər səni;
Büdrəyə-büdrəyə keçib gəldiyin
Bu əyri yollardan doyduğun zaman -
Yatan ürəyini ayılda bilsən,
Küsülü illərin toranlığından
Sıyrılıb gül kimi,
çıxıb gün kimi,
Əsl bayram kimi,
Toy-düyün kimi
Qayıt ömrümə sən...
Qayıda bilsən!
' 8 *3 ?
Vətən, səslə oğlunu
Ana həsrətlisi körpə quzutək
Görüş yollarında ayaq döyürsən;
Soyuyub soluxan Qütb ulduzutək
Üzümə əlacsız gülümsəyirsən.
Mənə bu uzaqlıq
illi-əsrli,
Mənə bu soyuqluq
qılınc kəsərli!
Günəş ol - mən işıq arzulayıram,
Ömrümə yaraşıq arzulayıram!
Əgər nəfəsinlə isidib məni,
Donan ürəyimi oyada bilsən -
Od kimi,
Nur kimi, hərarət kimi.
M əhəbbət deyilən cəsarət kimi,
Əvvəlki ürəklə, əvvəlki qəmlə,
Əvvəlki sirr dolu şirin aləmlə
Qayıt ömrümə sən...
Qayıda bilsən!
Ötəri bülüdtək dolmağa nə var -
Ömür istəyirəm
gürşadtək yağsın.
Dünyada arxasız qalmağa nə var,
heç kəs məhəbbətdən
yetim qalmasın!
Nəğmə aparmısan özünlə birgə -
Ömrüm səssiz qalıb, sədasız qalıb.
Dəniz aparmısan gözünlə birgə,
Ürəyim tufansız, dalğasız qalıb.
Bir iblis qanıma yaman giribdir,
Çeşmə ürəyimi lilləndiribdir!
Nələr çəkməmişəm bu yolda bilsən...
Ağrı-acıları
д а ?
unutdurmağa,
İkimiz isti bir yuva qurmağa,
Çıxım yollarına sənə tuş kimi -
hardasan,
qanadlan qaranquş kimi -
Qayıt ömrümə sən...
Qayıda bilsən!..
Səyavuş Sərxanlı
----------------------------------------------
1964-cü il
ƏBƏDİYYƏT
May gecəsi gül fəslində,
Halə nurlu
bir qayanın
Qartal taclı sinəsində -
Sevə-sevə, öpə-öpə
Ay açırdı
ləçək-ləçək,
Titrək, göyçək
bir qönçəni;
Bu əhvalla minval olan
Dağ çaşmışdı;
Bu ətirdən, bu sehirdən bihal olan -
Əbədiyyət taxtındakı
Vaxt aşmışdı;
Bircə yenə Ulu Göylər
Öz adma yaraşmışdı -
Gərdək kimi saxlamışdı
gecəni...
Gəncə - Göygöl,
May - iyun, 1964-cü il
Vətən, səslə oğlunu
Bu gün səhv etmişəm dolub ürəyim,
Çıxıb dəniz kimi öz yatağından.
İnsana yeriyən qasırğa deyim,
Səhv edib, səhvini qandığı zaman!
Hardasa şüşətək çiliklənən səs
Hardasa partlayan mərmiyə dönür.
Qəlbim soyunduğu diqqətə əvəz
Atışma bürünür, alov bürünür.
Gedirəm... üz tutub gedirəm elə,
Dəyir şillə kimi üzümə külək,
Anası əlindən gedən uşaq tək
Gəlir, səhvim gəlir ləpirlərimlə.
Çiynimə çiçək yox, məzəmmət yağır,
Çırpınır duyğular fəryad selində.
Dünya m ənə baxır, göy mənə baxır,
Qalmışam bir kiçik səhvin əlində.
Vurnuxur, ayrılıb təbiətindən,
Yanan qitə olub sinəmdə ürək.
Bu gün səhv etmişəm, səhv etmişəm mən -
Bu gündən həyatı başlayam gərək!
DÜNYA SEVƏNLƏRİNDİR
Ömür çal-çağır payı,
Ürək - arzu yuvası;
M əhəbbətdir, məhəbbət
Həyatın ilk mahnısı...
Məhəbbətdir, məhəbbət -
Gur dənizi uyudan.
Məhəbbətdir, məhəbbət -
Bizdə bizi oyadan.
Əsrlərdi bu səsə
Qulaq kəsilib zaman.
Bu mahnı doğulubdur,
Sonra doğulub insan!
Məhəbbətlə ömürlük
Dura bilsən göz-gözə,
Ayın doğar günəştək -
Gecən dönər gündüzə.
Beləcə mahnı ötən
Bir sarı simdi dünya;
Dünya sevənlərindi,
Sevənlərindi dünya...
Bakı, 1966-cı il
“Semaşko” xəstəxanası
Səyavuş Sərxa n lı
------------------------------------ ----------------------------------
Mən qəmli olanda dəyməyin mənə,
Elə bilməyin ki, tənhayam, təkəm;
Batıram dünyanın dərinliyinə,
Beləcə, gözlərim yol çəkə-çəkə...
Qəlbimlə biz iki yoldaş oluruq,
Dayanıb baş-başa həsrətlilərtək -
Vətən, səslə oğlunu
Neçə düşüncəyə sirdaş oluruq
Neçə xoş ağrıya oluruq gərək.
Düşüncə - gün dostum, qulaq hayanım,
Düşünmək həyatdan bac almağımdır.
Mənim qəmli anım - insanlıq anım,
Mənim qəmli anım - ucalmağımdır.
Qəmli ki, oluram, dəyməyin mənə,
Elə sanmayın ki, tənhayam, təkəm;
Batıram dünyanın dərinliyinə -
Beləcə... gözlərim yol çəkə-çəkə.
1971-ci il
ÇAĞIR SƏN MƏNİ...
Doğan axşamların, batan səhərin
Qəmin caynağında didiklənəndə,
Ötəri hisslərin, ülgüc hisslərin
Könlündə alışıb körüklənəndə -
Çağır sən məni;
Haçan ki istəyin sönən şam oldu,
Dərdin doluxsundu analar kimi,
Gölündən perikən sonalar kimi
Qaqqıldaşan oldu, çığrışan oldu -
Çağır sən məni;
Zülm ətdə qıy çəkən zümrüd olaram,
Sənə nur, qəmlərə zülmət olaram -
Çağırsan məni...
Köz salar sinədə bir itki yeri,
Bu odla-ocaqla heç kəs öyünməz.
« stü S ?
Dostları ilə paylaş: |