Səyavuş Sərxanlı----------------------------------------------------------
Yaman yerdə axşamladım mən yaman,
Qəmlərə sirdaşdı gecikən insan!
Nə sağaldar, dərdin ağırlığından
Öz yerindən yırğalanmış könlümü!
Axan çaylar, axan sellər, dayanın,
Duyğularım, arzularım, siz yanın.
Min dünyaya dəyişmərəm, inanın.
Məzar ilə sırğalanmış könlümü!
Mən ölsəm də, bölünəcəm min yerə,
Qayıdacam yer üzünə min kərə;
Məşəl kimi qaldıracam göylərə,
Öz ağlından bağrı yanmış könlümü...
Şəmkir, 1966-cı il
BİR ARI ÖLÜRDÜ
ÇİÇƏYİN ÜSTƏ...
Bir arı ölürdü çiçəyin üstə,
Apaydın, alagöz may səhəriydi...
Onu əzizləyən ləçəyin üstə
Günəşin qayğılı şəfəqləriydi.
Çiçəyin gözündən toz tökülürdü,
Arı bələnirdi boz kəfəninə.
Çəmən qaynayırdı, Güllər gülürdü,
Arılar gəlirdi onun dəfninə.
Torpağa enirdi çiçəyin başı,
Gördüm, çiçəklərin gül rəngi solur;
Çg!f?
___________________________ Vətən, səslə oğlunu
Düşən şehiydimi, yoxsa göz yaşı,
Ağlayan hansıydı, nə bilmək olur?
Doğdu göy qurşağı ürəyim üstə,
Yaşayıb-ölməyin qanunu birdi:
Bir arı ölürdü çiçəyin üstə -
Gözəllik yolunda qurban gedirdi...
1975-ci il
QIZLAR, ŞAİRLƏR
Eh, məsum gözəllər, həyalı qızlar!
Dünyamın ən gözəl əsəri qızlar,
Tərifin, xoş sözün əsiri qızlar,
Gündə bir fikirli, xəyallı qızlar..
Ağlatdı, güldürdü şeirlər sizi,
Hayanda gözlədi şairlər sizi?
Kövrək istəyiniz çatmaz bilirəm,
Körpə ürəyiniz çatmaz bilirəm -
Dözə şairlərin cəfalarına.
Yerdə də, göydə də köz gəzənlərin,
Əsən küləkdə də söz gəzənlərin
İnanmaq olarmı vəfalarına?
Bir də görərsiniz, siz danışanda,
Özünü-sözünü unudub şair.
Sirli aləminə üz tutub şair;
Bir evin qəmiylə siz alışanda,
Bir dünya qəminə dəm tutub şair...
Eh, həyat deyil ki, oyun-oyuncaq,
Hamının çəkdiyi dərd ona düşüb.
Aləmi sizindi, sizindi, ancaq
Özü ürəyindən zindana düşüb.
Dindirmək olarmı onda onları -
Sizi unutdurdu, ilham çağırdı...
Axı, söz yaradan anda onların
Hamilə qadıntək yükü ağırdı!
Əsrimin ən gözəl əsəri qızlar,
Tərifin, xoş sözün əsiri qızlar...
Ürək ömrünüzə çox salar ocaq,
Ağıl istəməyən yerə getməyin;
Sevin şerləri, sevin siz, ancaq
Heç vaxt şairlərə ərə getməyin...
------------------------------------------------------------------_SƏNSİZ_SOYUQ_DƏYİR_GECƏLƏRİMƏ'>1970-ci il
Səyavuş Sərxa n lı
------------------------------------------------------------------
SƏNSİZ SOYUQ DƏYİR
GECƏLƏRİMƏ
Daha hər çağırışı dinləyəmmirəm,
Ağzım yaman yerdə dirənib dağa.
Sənsiz ürəyimə söz deyəmmirəm,
Başlayır özünü yumruqlamağa.
Karvan səsidimi yenə yüksələn -
Ağ varaq önümdə bir səhra kimi.
Sənsiz bir dəvəyəm, ərəbi ölən -
Qalmışam səhrada müqəvva kimi.
'8 3 ?
Durum necə girim, necə, yerimə?
Olan-qalanı da qəm ayaqlayır.
Sənsiz soyuq deyir gecələrimə,
Bulud yatağında ay sayaqlayır...
______________________ ___________
Vətən, səslə oğlunu
1975-ci il
Elmiraya...
Bizim tufanımız əvvələ düşdü -
Sınandıq, bərkidik darda, çətində.
Eh... belə sınanmaq görünməmişdi
Qovğalı məhəbbət məmləkətində.
Çəkdik cəfasını dünya üzünün,
Gördük səfasını göz yaşının da.
Qatladıq dizini umu-küsünün,
Qurban ordusunun durduq başında.
Ömrün nə yaşıydı, nə yaşıydı ki,
Könlü ürcah etdik qoca kədərə.
Yox... ucuz görüşdən qəm yaxşıydı ki,
Bizi qahmar çıxdı düşüncələrə.
Cəzadır qayğıdan qırağa düşmək,
Sonra göz dağısan obaya-elə...
Əzabda, zillətdə qabağa düşmək -
Həyatda qabağa düşməkdir elə!
Bilirəm axırı nə olacaqdır,
Yanıb-yalvarmamış qovuşanların?
«
5 ?
Görsən ki, üfüqlər ocaq-ocaqdır -
Halıdır o halı pərişanların.
Yaxşı ki, tez çəkdik əzabları biz,
Yaxşı ki, sınandıq darda, çətində;
Azıb-eləmişdi yoxsa səsimiz
Qovğalı məhəbbət səltənətində...
Səyavuş Sərxanlı
--------------------------------------------------
1976-cı il
Ah, niyə duyulmur sənin yoxluğun,
Ah, niyə bu otaq rahatdı belə?
Niyə ayrılığın buz soyuqluğu
Dağlamır köksümü - boyatdı belə?!
Niyə boş qəlbimi odlamır ağrı,
Daşıb damarımda gur tufan olmur?
Niyə təkliyimin çatlamır bağrı,
Niyə həsrətimin bağrı qan olmur?
Niyə xoş saatlar,
Vüsal bolluğu
Bir də dönməyəcək - mən inanmıram?
Yalvara-yalvara qurban olduğum
Ağlaya-ağlaya gedir, yanmıram!
Niyə səhərəcən ötən ürəyin
Kəsilib insafı, dili lal olmuş?
Başına daş düşüb divanəliyin,
Niyə adiliyin kefi durulmuş?
д а ?
Duyulmur, duyulmur sənin yoxluğun,
Boş otaq qəlbimtək rahatdı niyə?
Niyə ayrılığın buz soyuqluğu,
Dağlamır sinəmi, boyatdı niyə?!
1974-cü il
_________________________________
Vətən, səslə oğlunu
Təzəlik istəyir yenə ömür-gün,
Narahat, çağlağan düşüncələrdən.
Təzədən sevməyim, yanmağım üçün
Sən məni rədd elə,
rədd elə hərdən.
Çəkilsin qapımdan şaxta, qar, soyuq,
Bir isti yağıştək yağa-yağa gəl.
Təzədən bir görüş çırağını yox,
Sən bütün ömrümü yandırmağa gəl!
Mən səni həsrətdən tapmışam axı,
Təzədən divan tut dərdi-sərimə.
Ürəyim -
sevgilər qəbristanlığı,
Təzədən baş çəkim sevdiklərimə.
Aydan, ulduzlardan asım eşqimi,
Dönüm dağ selinə,
daşım, tələsim,
Ürəyin yaratmaq havası kimi
Təzədən nurlanım, təzədən əsim.
д а ?
Dostları ilə paylaş: |