SeyfəDDİn qəNİyev tariyel qəNİ
Yüklə 2,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
pioneri kimi igidliyim ondadır ki, öz atamı xalq düşməni kimi ifşa etmişəm. Bu sözü eşidən kimi direktorumuz ayağa qalxıb əl çalmağa başladı və bizə də işarə etdi. Q əhrəman pioner isə özündən razı halda sözünə davam edirdi: -M ən diqqət yetirib gördüm ki, atamın yanına müxtəlif adamlar g əlir, qapını örtüb nə barədəsə söhbət edirlər. Düşündüm ki, yaxşı adamlar gizlində söhbət etmir. Deməli, m ənim atam yaxşı adam deyil. Onun yanına gəlib-gedənlərin birisinin keçmiş gimnaziya direktoru, bir başqasının isə xan n əslindən olduğunu biləndə atamın əsl xalq düşməni olduğuna inandım. Bunu NKVD-yə xəbər verdim. Mənim keçmiş atam xalq düşməni kimi ifşa edildi. Sizi də belə vətənpərvər və sayıq olmağa çağırıram. Direktorun işarəsi ilə başlanan alqışlar uzun müddət k əsilmədi. Qonaqlardan birisi ayağa qalxıb dedi: - Uşaqlar, siz hamınız şəhərin qədim məhəlləsində yaşayırsınız. Bu məhəllədə seyid, molla, dərviş, hacı, k ərbəlayi, məşədi və sair kimi çoxlu şarlatanlar yaşamışdır. Onların bir qismi indi də başqa cildə girərək cəmiyyətimizdə yaşayır. Onlar heç zaman sovet hökumətinin dostu ola bilm əzlər. Sizin şərəfli vəzifəniz indicə gördüyünüz bu q əhrəman pionerə oxşamaq və dediyim sinfi düşmənləri ifşa etm əkdən ibarətdir. Ç ərşənbə. M əktəbimizlə üzbəüz olan birmərtəbəli bina milis idar əsidir. Deyilənlərə görə orada bir neçə yüz adam tuta bilən zirz əmi də var. Küçədə-bazarda tutulan adamları gətirib ora salırlar, sonra isə qara maşın gələndə, ora mindirib harasa aparırlar. Axır günlər buraya çox adam gətirilir, özü də ~ 125 ~ əksəriyyəti abırlı geyimdə, ləyaqətli görkəmdə olur. Biz küçədə s əs-küy eşidən kimi partaların üstünə çıxıb zirzəmiyə salınanlara tamaşa edirik. Müəllim qışqırıb bizi hədələsə də, qulaq asmırıq. Bu gün böyük t ənəffüs vaxtı oğlanlardan kimsə bağırdı: - Uşaqlar, tez olun, küçəyə çıxın, milisionerlər Həmşəri palanı tərəfdən bir dəstə adam gətirirlər. T ələsik özümüzü küçəyə atdıq. Hər iki tərəfdəki səkilər adamla dolu idi. Küç ənin ortası ilə bir dəstə adam milis idar əsinə tərəf gəlirdi. Onları bir neçə milis, NKVD işçisi və 4 n əfər komsomolçu dövrəyə almışdı. Tutulanların demək olar ki, hamısı ağsaqqal qoca kişilər idi. Komsomolların işarəsilə d əstəni məktəbin qabağında saxladılar. Tutulanların çoxusu bu m əhəllələrin sakini olduğu üçün uşaqlar onları bir-birinə göst ərir, təəccüb və qorxu hissilə pıçıldayırdılar: -Ad ə, Mir Salah ağanı görürsən? -Buy, Seyid M əhəmməd ağanı da tutublar! -Vay, Hacı Rəsul baba da buradadır… -Ad ə, Həmzə, qonşumuz Kərbəlayi İman odu ey… -Ay aman, c əddinə qurban olduğum Mir Əsədullah axund n ə günə düşüb… Komsomollar bu seyid, molla, hacı, kərbəlayi və m əşədilərin saqqalından tutub sillələyir, üzlərinə tüpürür, başlarına qapaz vurur, NKVD işçiləri isə rezin şallaqla döyürdül ər. Komsomolçulardan birisi üzünü camaata tutub dedi: -V ətəndaşlar, siz uzun illər boyu bu yaramaz, alçaq, yalançı, rüşvətxor, satqın, əxlaqsız seyidlərin, mollaların, hacı, k ərbəlayi və məşədilərin əlindən öpmüş, onları mömin, pak adam hesab etmisiniz. Halbuki onlar sizin hesabınıza yaşamış, ömür boyu sizi aldatmışlar. Belə adamlara sosialist c əmiyyətində yer ola bilməz… O biri komsomolçu onun sözünü k əsdi: ~ 126 ~ -Onlar n əşəxor, qumarbaz və əxlaqsızdır. Bax, bu seyid şəxsən məni nəşə çəkməyə öyrətdi və sonra namusuma toxundu. M ən ona tüpürürəm, siz də tüpürün! Onların hamısı alçaqdır… Üçüncü komsomolçu Hacı Rəsulun belinə bir təpik vurdu. Kişi yerə yıxılıb başı yarıldı. Güclə ayağa durdu. Komsomolçu dedi: -Bu alçaq Hacının yanında nökər idim. 14-15 yaşımda ik ən mənə «Ləzgi gəldi» oyunu öyrətdi, sonra isə çılpaq şəkildə öz curlarının qabağında oynamağa məcbur elədi. Tüpürün buna! Vurun bunu! S əkilərdəki adamlar elə bil daşa dönmüşdülər. Dinən- danışan olmadı. Dəstəni döyə-döyə zirzəminin qapısından içəri saldılar. Zəng vuruldu. Cüm ə axşamı. Həmşəri palanının yuxarı tərəfində, bazarın böyründəki «Oktyabr» yay kinoteatrında «Onüçlər» bədii filmi göstərilirdi. İki gün idi bilet tapa bilmirdik. Bu gün məhəllə cahıllari birtəhərlə xeyli bilet almışdılar. Xeyli yalvar-yaxardan sonra mənə də bir bilet verdilər. Film başlanandan yarım saat əvvəl gəlib öz yerimi tutdum. Boş yer nədir, hətta cərgə aralarında da adamlar oturmuşdu. İşıqlar söndü. Lakin film başlamaq əvəzinə ruporla veril ən elan eşidildi: -Hörm ətli tamaşaçılar! Filmə baxmazdan əvvəl hörmətli şairlərimizlə qısa görüş keçiririk. Onlar sizə öz yeni şerlərini oxuyacaqlar. Kims ə əl çaldı, hamı ona qoşuldu, 5 nəfər kişi və 1 nəfər qadın səhnəyə çıxdı. Kinoteatrın direktoru onları bir-bir tamaşaçılara təqdim edib uzaqlaşdı. ~ 127 ~ Yüklə 2,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|