Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
110 Bitterbakın edamı zamanı Persini Cak Van Hey ilə birlikdə aparat otağına təyin edəndə, o, elə də ciddi israrla etiraz etmədi; o vaxt yaxĢı, yoxsa pis yerə düĢdüyünü hələ bilmirdi. Bunu bilmək üçün hələ çox təzə idi. Lakin o bilirdi ki, edama tamaĢa etmək üçün onun balaca, dördkünc, torlu pəncərəsi olacaqdı. Düzdür, onun olduğu yerdən elektrik stulunun yalnız söykənəcəyi görünürdü, lakin edam zamanı uçan qığılcımları görmək üçün bu yer kifayət qədər yaxın idi. Bayır tərəfdən, düz pəncərənin yanındakı divardan üstündə – nə rıçağı, nə də diski olan – qara telefon asılmıĢdı. O telefon yalnız zəngləri qəbul edə bilirdi, özü də yalnız bir yerdən: qubernatorun kabinetindən. Mən həbsxana həyatına aid o qədər filmlər görmüĢəm ki... Bu filmlərdə günahsız birisini edam etmək üçün elektrik açarını endirmək istədikləri anda həmiĢə qubernatorun telefonu zəng çalırdı. Lakin mənim “E” blokunda iĢlədiyim bütün bu illər ərzində bizim telefonumuz bir dəfə də olsun zəng çalmadı – bir dəfə də! Günahsız birisini xilas etmək – elə günahsızlığın özünü də – yalnız kinoda ucuz baĢa gəlir. Ġyirmi beĢ sent ödəyirsən və elə onun dəyərində olanı əldə edirsən. Real həyatın qiyməti isə ucuz deyil və buradakı sualların cavabları da baĢqadır. Polis maĢınında aparılması üçün tuneldə bizim dərzi manekenimiz vardı, qalan Ģeylərin qayğısına isə qoca Tut-Tutumuz qalırdı. Ġllər keçdikcə Tut-Tut bir növ məhkumun ənənəvi dublyoruna çevrildi, lap elə milad masasına qoyulan qaz kimi və sizin qaz ətini
www.vivo-book.com
111 sevib-sevmədiyinizin heç bir əhəmiyyəti yoxdur. Nəzarətçilərin çoxusunun ondan xoĢu gəlirdi. Gülməli ləhcəsi məhbusları əyləndirirdi – onun da danıĢığında fransız ləhcəsi vardı; lakin uzun müddət cənubda yaĢadığına görə bir az yumĢalsa da, Luiziana deyil, Kanada ləhcəsi idi. Hətta Brutus belə qoca Tutun danıĢığından və hərəkətlərindən həzz alırdı, mənsə yox. Mənə elə gəlirdi ki, o, bir növ Persi Uetmorun qoca və daha tünd versiyası, Ģikarını özü öldürüb, özü də biĢirməsi üçün çox vasvası olsa da, qızardılan ətin ətrini iyləməkdən həzz alan adam idi. Edamda olduğu kimi, məĢqdə də hamımız orada idik. Brutus Hovel “tənzimləyici” olacaqdı, biz onu belə çağırırdıq. Bu o demək idi ki, o, edam ediləcək məhkumun baĢına dəbilqəni taxacaq, qubernatorun telefon xəttinə nəzarət edəcək, həkimi divarın yanındakı yerindən çağıracaq – əgər ehtiyac olarsa – və vaxtı gəlib çatanda elektrik açarının ikinciyə qoĢulmasını əmr edəcəkdi. Əgər hər Ģey yolunda gedərsə, heç kimə təĢəkkür elan edilməyəcək. Əgər edam zamanı yüngülcə əyər-əskiklik olsa, Brutusu Ģahidlər, məni isə həbsxana rəisi danlayacaq. Bizdən heç kim vəziyyətin belə olmasından Ģikayətlənmirdi, çünki bunun mənası yox idi. Dünya fırlanır, vəssalam, deyəcək bir Ģey yoxdur Sən bir Ģeydən tutub, onunla birlikdə fırlana, ya da ayağa qalxıb ona etiraz edə və dərhal vurularaq kənara atıla bilərsən. www.vivo-book.com
112 Bill və onun dəstəsi Bitterbakı blokdan çıxarıb Arkadaya müĢayiət edəndən üç dəqiqə sonra Din, Harri Tervilleger və mən birinci məĢq üçün BaĢçının kamerasına gəldik. Kameranın qapısı açıq idi, ağ yumĢaq saçları pırtlaĢmıĢ qoca Tut-Tut onun çarpayısında oturmuĢdu. – DöĢəkağının üstü sperma izləri ilə doludur, – Tut-Tut dedi. – Siz onun spermasını qaynatmamıĢ, o, deyəsən, özünü boĢaltmağa çalıĢıb, – deyə qaqqıldadı. – Yum ağzını, Tut, – Din acıqla dilləndi. – Gəlin iĢimizi lağlağıya çevirməyək. – YaxĢı, – Tut razılaĢdı və onun üzünə tufan öncəsi tutqunluq ifadəsi çökdü. Lakin gözləri oynayırdı. Qoca Tut heç vaxt ölü rolunu oynayandakı kimi canlı olmurdu. Ġrli çıxıb ucadan dedim: – Arlen Bitterbak, filan-filan Ģtatın məhkəməsinin nümayəndəsi kimi, mən filan-filan əmri almıĢam ki, edam filan Ģeyə görə saat 12:01-də icra edilməlidir. Ġndi isə, lütfən, irəli çıxın! Tut çarpayıdan qalxdı. – Mən irəli çıxıram, mən irəli çıxıram, mən irəli çıxıram, – deyə o donquldandı. – Çevril! – Din dedi və Tut-Tut çevriləndə, Din onun kəpəkli baĢını yoxladı. BaĢçının baĢının təpəsini sabah qırxacaqdılar və onda Din hansısa bir düzəliĢə ehtiyac olub-olmadığını yoxlayacaqdı. Qısa
www.vivo-book.com
113 tüklər keçiriciliyi pisləĢdirə bilər və onda vəziyyət çətinləĢər. Bu gün məĢqdə elədiklərimiz edam zamanı hər Ģeyi asanlaĢdırmaq üçündür. – Hə, Arlen, gəl gedək, – deyə mən Tut-Tuta səsləndim və biz kameradan çıxdıq. – Mən dəhlizlə gedirəm, mən dəhlizlə gedirəm, mən dəhlizlə gedirəm, – deyə Tut-Tut mırıldanırdı. Mən onun solunda, Din sağında gedirdik. Harri isə düz arxada gəlirdi. Dəhlizin baĢına çatanda sağ tərəfə – gəziĢmə həyətindəki həyətə yox, ölümün olduğu anbara – döndük. Biz mənim kabinetimə girdik, elə həmin an Tut-Tut, heç kim ondan bunu tələb etməsə də, diz çökdü. O, bu məĢqin ssenarisini yaxĢı bilirdi, bəlkə də hamımızdan daha yaxĢı. Allah bilir, o burada ömrünün neçə ilini keçirmiĢdi – bizim hamımızdan çox-çox əvvəl gəlmiĢdi. – Mən dua edirəm, mən dua edirəm, mən dua edirəm, – deyə Tut-Tut əyri əllərini yuxarı qaldırdı. Onlar məĢhur qravüranı xatırladırdı, mənim nə haqda danıĢdığımı bəlkə də baĢa düĢürsünüz. “Allah mənim çobanımdır və sair və ilaxır”. – Bitterbak ilə birlikdə duanı kim oxuyacaq? – Harri soruĢdu. – Məncə, bizdən heç kim hansısa irokez Ģamanının bura gəlib öz zebbini – zınqırovlu qavalını qarĢımızda ora-bura yellətməsini istəmir, düz demirəmmi? – Hə, əslində, elədir...
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|