Toshkent «yangiyo‘l poligraf servis»
Yüklə 3,57 Mb. Pdf görüntüsü
|
| NIHOLLARNING NOLASI
Xudoyberdi To‘xtaboyev Shaharda ko‘kalamzorlashtirish oyligi bo‘lib o‘tgandi. Shu oylik davomida ko‘chalar chekkasiga, ariqlarning bo‘yiga, xiyobonlarga naq uch yuz ming - ga yaqin mevali va manzarali ko‘chatlar o‘tqazishdi. Qiyqirishib ko‘chat ekkan o‘quvchilar biri ketmoni - ni asfalt yo‘lda darangla tib sudrab, biri belkurakni yelkasiga teskari qo‘yib, yana bittasi bo‘sh chelakni childirma qilib chalib jo‘nab ke tishgach, chinorlar bir- birlariga ma’noli qarab qolishdi. Ertalab quyosh chiqishi bilan ikki yuz niholcha bir dan uyg‘onib yengil-yengil chayqalishib, bir-birlari - ga salom bergandek bo‘lishdi, so‘ngra tunlari qanday o‘tganligini ayta boshlashdi. – Mening tomirchalarim tuni bilan suv axtarib chi - qishdi, – dedi bitta nozikkina niholcha. – Men bo‘lsam tanam-u shoxchalarim bilan shab - nam so‘rdim, – dedi boshqasi. – Men yo‘lda karaxt bo‘lib qolgan ekanman, hali- yam o‘zimga kelolmayapman, – deb qo‘ydi uchinchisi... Nihollar bolalar suv to‘la chelaklarini ko‘tarib, bir- birlarini quvlashib, qiyqirishib kelib qolishar, deb ku- tishdi. Nihollar sabr-u bardoshlari zo‘r, ancha-muncha qi - yinchilikka parvo qilmaydigan, quyosh taftiga, suvsiz - likka o‘rgatilgan edi. Bir kuni quyosh haddan tashqari qizdirib yubordi, o‘zi to‘kayotgan mo‘l-ko‘l harorat evaziga niholcha - larning barg-u shoxchalaridagi eng so‘nggi namlikni ham so‘rib ola boshladi. 209 Niholchalar birdaniga: «Suv!!!» – deb baqirishga tu - shishdi. Qaddi-qomati kelishgan novcha niholcha to‘- satdan qo‘rqib ketdi: yo‘q, o‘zi uchun emas! Mayda niholchalarga – ukalariga achinib ketdi. Bobokalonlari ayt gan suv uchun, ozuqa uchun bo‘ladigan janglar- ning eng og‘ir pallasi boshlanganga o‘xshaydi. Bun - day paytlarda odamlar yordamga kelishmasa, nozik niholchalar ning ko‘pchiligi nobud bo‘lib ketishi mumkin- ku, axir! Nahotki, nahotki shunday bo‘lsa! Axir ular tog‘ bag‘ridagi sersuv, bahavo adirlarda maza qilib o‘sishayotgan edi, o‘z hollariga qo‘yib berishganda, bu yerlarga majburan ko‘chirib ke lishmaganda, qanday soz bo‘lardi-ya! – Suv!!! – degan faryod ham - mayoqni qoplab ketgandek bo‘ldi yana. Novcha niholcha shoshib qoldi, nima qilishini, bir tomchi suvga zor bo‘lib jon bera yotgan nozik niholchalarga qanday yor - dam berishni bil masdi u. Ertasiga ertalab niholchalarning ko‘plari uyg‘onmadi, tungi shab - namga yetolmay namozgar pal- lasidagi dimlikda birin-ketin nobud bo‘lishgan ekan... Qaddi-qomati kelishgan novcha niholcha bu judo - likdan dahshatga tushdi-yu, lekin o‘zini yo‘qotmadi. «Yo‘q, – deya chayqalib ketdi novcha niholcha, – men o‘lmasligim kerak, men yashayman, yashay - man!» – Suv! – deb chinqirib yubordi... 210 Ko‘chadan shoshilib mashina lar o‘tib borardi. Chol - lar, kampirlar o‘tyapti. Yigitlar, qizlar o‘tyapti. Bolalar, qizchalar o‘tyapti... Novcha niholcha hamon ajal bilan olishib yotib - di. U kimdandir yordam kutgandek jovdirab atrofiga qaray boshladi. «Meni bu yerga ekib, ketmonini as - faltda daranglatib sudrab ketgan bolalar kelib qol - masmikan», – deb yana bir bor ko‘cha boshiga ko‘z tashladi, yomg‘ir tomchilaridan umidvor bo‘lib, bulut bo‘lmasa ham ko‘kka tikilib, uzoq qotib turdi... Qaddi-qomati kelishgan novcha niholcha asta-sekin o‘zidan ketib, allaqanday sehrli xayolot nash’asi bi - lan mast bo‘la boshladi, keyin o‘sha kun – haddan tashqari qizdirib yuborgan 19-iyun kuni kunduz soat oltilarda jon berdi. 1. Nihollar nima uchun nola chekishdi? 2. «Nola chekdi» iborasini qanday tushunasiz? Yüklə 3,57 Mb. Dostları ilə paylaş:
|