Ulduz Dekabr 20151115 Layout 1
Yüklə 0,87 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Aylıq ədəbiyyat dərgisi
- Aylıq ədəbiyyat dərgisi 64 ULDUZ
- ULDUZ
mən hər yerdə yalnızam yalnız hara getsəm şans məndən uzaq hara getsəm peşimdə vəfalı köpək ehtiyac ağır gəlir mənə göydə ayın birdənbirə bir söz demədən çəkilib getməsi ağır gəlir mənə çox ağır gəlir macəramın qürbətlərdə belə qəfil bitməsi nə deyirsən müsyö vinsent bəlkə bir qədəh absent *** pəncərəmin şüşəsində qar qarışıq qaranlıq saatların əqrəbində zaman donub bir anlıq yandırdım yazdığım şeirləri sındırdım baxdığım güzgüləri saqqalımda gizlətmişəm üzümdəki cizgiləri ah bizim zavallı analarımız bilmədik bu dünyada nə imiş günahımız ah gözləri yaşlı sonalarımız nə dünənimiz var nə sabahımız mən qafa tasında çiçək bəslədim zaman dışına çıxıb mələkləri səslədim ölümü düşünməkdən qorxmadım heç bir zaman
ölüm də heç bir zaman unutmadı kölgəmi qara sevdaların qəhərini çəkdim umud dediyin indi uzaqlarda bir gəmi biz çol göyərçinləri kimiyik böyük şəhərlərdə xəyallarımızı çalıblar gözlərimizdən vitrinlərdə işarır qürbət qızdırmaları vitrinlər gerçəkləri gizlədir bizdən qar qarışıq qaranlıq zaman donub bir anlıq *** provansda bir bordeldə van qoqla bir süfrədə bir şüşədən şərab içir qərib ruhum sərxoş deyiləm hələ yat vinsent gözünü yum teonun gözləri girəcək yuxuna teonun gözlərində ölümün kölgəsi niyə qogenə qoşulub taitiyə getmədin niyə aldatmadın müsyö ölümü qəfil yağıb birdən kəsən yağışdan sonra yağış alma qoxuyur qədim provans mefisto ilə gizli saziş bağladıq biz axirətdən öncə həyat bir avans yaşıl alovla yanır yol boyu cərgə cərgə düzülmüş sərv ağacları ehtiyac döyür yenə bir rəssam qapısını əlimizdən nə gəlir allah doyursun acları yat vinsent yum gözünü səhər günəbaxanlar boylanacaq pəncərədən səhər başqa adam kimi doğulacam mən *** solğun qış səhəri sərsəri rüzgar qar yağacaq sulu qar adamların gözləri sanki qara uçurum mən şəhərin üzərində dövrə vurub uçuram sərvət şöhrət qürbət səfalət umurumda deyil bu gün luvrda gülümsəyən cakondaya daş atan cənubi amerikalı zavallı kimiyəm bəlkə səninçün
sol döşümün altında yaralı bir ürək var ağrıdan çıldırdığım gecələrin birində ölüm gəlib hər şeyi yaddaşımdan siləcək gecə yatmazdan qabaq bir siqaret çəkirəm kağız qələm dərman umud və bir fincan su qoyuram yanıma gecə yatmazdan qabaq xatirələr qarışır canıma gecənin qurd saatında van qoq çıxır aynadan o başqa bir dünyada yaşayır mən başqa bir dünyada
63
Dekabr 2015
amma hərdən görüşürük biz eyni bir röyada axşamlar bistroda araq içən rəssamlar içki məclislərində xatırlayarsız məni luvrda gülümsəyən cakondaya daş atan sərsəri kimiyəm bu gün bir qadın sevirəm şair olduğumu bilmir solğun qış səhəri rüzgar indicə qar yağacaq sulu qar sol döşümün altında yaralı bir ürək var *** arl şəhərciyində məşhur gecə kafesi umudların arzuların sevdaların qəfəsi yaddaşımda çox sevdiyim misra var şair demiş bir qapıdı hər divar hanı şair qapı hanı göyüzü hanı soyuq divarlarda qan izi hanı nə kaman səsi var nə də quş səsi sarı rəngin melanxolik qüssəsi istər suteper ol istər şair ol bu kafedə sən hər şeyə hazır ol arl şəhərində gecə kafesi umudların arzuların sevdaların qəfəsi fransız şərabında cinayət qoxusu var şüşəsi qırmızı qoyu kinovar şair demiş bir qapıdı hər divar divarlar qırmızı masalar yaşıl acı zeytun yaşılı parlayır işıltılı mən talesiz adamam müsyö baş qoşma mənə
rus ruleti oynamaq keçir könlümdən yenə Aylıq ədəbiyyat dərgisi 64
Dekabr 2015
H ər yerdə adını köks ötürüb çəkdiyim və bir neçə saniyəlik düşünüb sonra haqqında danışa biləcəyim bir şair var – Nazim Hikmət. Әslində, adını çəksəm də, haqqında danışmamışam heç vaxt. Dediyim həmin bir neçə saniyəlik düşüncə o qədər dərin olub ki, qorxmuşam hər dəfəsində o dərinliyə baş vurmağa. Bəlkə, onun həyatı kimi, şeirlərində də olan çarpıntılı və məxfi məqamların sirri qoymayıb məni nəsə deməyə. Başqalarından fərqli şairin həyatı, taleyi, eşqi, şeiri dünya idrakına, duyğularına yerləşməyəcək qədər müəmmalıdır.Uşaq yaşlarından adını eşit ‐ mişəm. Milliyyətcə azərbaycanlı olma dığını bilirdim. Şeirlərini türkcə oxuyurdum. Onun şeirlərindən Türkiyə türkcəsinin gözəlliyini, şəhdi‐şirəsini duyurdum. Elə bilirdim, Nazim Hikmət heç vaxt uşaq olmayıb, elə beləcə qosqoca bir kişi kimi doğulub. Bilirdim ki, o, Türkiyə vətəndaşlığından məhrum olan ən böyük türk şairidir. Millətinin azadlığı naminə ömrünün 28 ilini həbslərdə keçirdi Nazim Hikmət! Bu müddət ərzində də daim inqilabi mübarizəyə çağırış şeirləri yazdı, xalqını maarifləndirdi. Amma şairi məmləkətinə həsrət qoyan hökumət onu xalq düşməni kimi cəzalandırdı.Vətəndaşlıq məhrumlu ‐ ğundan 58 il , ölümündən 46 il sonra yenidən vətəndaşlığa alınan türk şairi . Bir faktı xüsusilə qeyd etməyi lazım bilirəm. Türkiyə son vaxtlara kimi Nazim Hikməti qəbul etmirdi, kommunist şairi deyərək onu təhsil sisteminə, geniş oxucu auditoriyasına buraxmırdı. Onun şeirlərinin oxunması və çapı ölkəsində yasaq edilmişdi. 65
Dekabr 2015
Yüklə 0,87 Mb. Dostları ilə paylaş:
|