249
mal apardığını müəyyən etmiĢlər (eĢĢəyə bir bax!).
Əlbəttə sərhədçilər eĢĢəyi saxlamasaydılar, o,
əvvəlcədən məĢq olunmuĢ marĢrutla əlcəzairli
sahibini tapacaqdı. Lakin bu dəfə qaçaq mal
aparanların hiyləsi baĢ tutmamıĢdı... Zəl-Ued Ģəhəri
ilə vidalaĢaraq, onun gözəlliyini bir daha heyran-
heyran süzüb, Biskra Ģəhərinə üz tutduq.
BİSKRA DA BÖYÜK SƏHRANIN QAPISIDIR
Biskra Ģəhəri Ģimalda, Əl-Ueddən 220 km
məsafədə yerləĢir. Bu yolun 50 km-i qum “dənizinin”
içindən keçir. Sonra yol dəniz səviyyəsindən aĢağı
enir. Hər tərəf Ģoranlıqdır. Güclü yağıĢlardan sonra
Ģosse bəzi yerlərdə duzlu su ilə örtülür. Ġsti vaxtlarda
tez-tez ilğımlara rast gəlmək olur (Ġlğımlar, gözə
görünən “göllər”dir ki, bu da mavi səmanın yerüstü
isti havada əksidir).
Yol uzunu mən ətrafa baxdıqca bu duzlu səhrada
özümə bir doğmalıq, bir yaxınlıq hiss edirdim. Bir
anlığa mənə elə gəlirdi ki, mən nə Afrika
qitəsindəyəm, nə də ki, səyahətdə. Sadəcə olaraq
Bakıdan Masallıya gedirəm və avtobusumuz da Ələtlə
Xələc arasındadır. Səhranın bu hissəsi Ələtlə Xələc
arasındakı Ģoran sahəyə elə bənzəyir ki, daha
deməyəsən.
Biskra Ģəhəri dəniz səviyyəsindən 125 metr
yüksəklikdə yerləĢib, 100 mindən artıq əhalisi vardır.
Qumluluq dərəcəsi azdır, xurma ağaclarının sayı isə
250
çoxdur. Qeyd edək ki, Biskra Ģəhəri ətrafında iki
milyona kimi xurma ağacı vardır.
Qədim romalılar vaxtilə burada özlərinin Afrika
mülklərini
Böyük
Səhradan
gəlmiĢ
köçəri
bərbərlərdən qorumaq üçün Biskra qalasını tikmiĢlər.
Sonralar bu Ģəhər vandallara məxsus olmuĢ, yüz il
sonra isə ərəb sərkərdəsi Sidi Əkba Atlantik okeanına
kimi getmiĢ və fəxrlə demiĢdir:
Mən islamı dünyanın axırına gətirib çıxardım.
Geriyə dönərkən Biskra ətrafında bərbərlərlə
döyüĢmüĢdür. Kahinin rəhbərlik etdiyi ordu ərəbləri
məğlub etmiĢ və Sidi Əkbanı öldürmüĢlər. Sidi Əkba
Biskanın 17 km-də dəfn olunmuĢ və hazırda ərəblər
onun qəbrini müqəddəs yer kimi ziyarət edirlər.
XI əsrdə Biskranın ərazisi hilalilər, Misir və
Ərəbistandan gələn köçəri ərəblər tərəfindən
tutulmuĢdur. Hilalilər buranı darmadağın etmiĢ, yerli
əhalini –bərbərləri dağlara qovmuĢ və burada
ərəbləĢmə aparmıĢlar. Sonralar bu Ģəhər əldən-ələ
keçmiĢ, Əlcəzair Türk imperiyasının tərkib hissəsi
olduqda, Ģəhər sabit dövlətə malik olmuĢdur. Türk
qarnizonu
bu
Ģəhərdə
oazisi
canlandırmağa
baĢlamıĢdır. 1838-ci ildə bu Ģəhər Əmir Əbdül
Qədirin yaratmıĢ olduğu cavan Əlcəzair dövlətinin
tərkibinə daxil edilmiĢdir. Bu dövlət də təpədən
dırnağa
kimi
silahlanmıĢdır.
Lakin
Fransa
müstəmləkəçilərinin
təzyiqinə
dözməyərək
məğlubiyyətə uğramıĢdır.
251
ġəhərin vaxtilə fransızlar yaĢayan hissəsində çoxlu
kazarmalar vardır. Küçələrin əksəriyyəti tağlı olub,
evlər sanki səkilərin üstündən asılmıĢdır. Bu da
GünəĢdən gizlənmək üçün bir vasitədir.
Biz Biskra Ģəhərinə çatanda artıq qaĢ qaralmıĢdı.
Mehmanxanada yerlərimizi alıb, təzəcə istirahətə
baĢlamıĢdıq ki, Biskrada iĢləyən bir qrup Sovet
mütəxəssisi yanımıza gəldi (Onlar bizim bu Ģəhərə
gələcəyimizi qabaqcadan bilirlərmiĢ). Hərə öz dost-
tanıĢı ilə görüĢməyə gəlmiĢdi. Mən bilirdim ki, Biskra
Universitetində bizim Azərbaycandan da bir yoldaĢ
iĢləyir. Bu bizim Politexnik Ġnstitutunun dosenti
Nazim Ağayev idi. Gələn yoldaĢlardan onu soruĢdum.
Dedilər ki, tanıyırıq. Artıq iki saatdan sonra Nazim
bizi tapdı. GörüĢdük, öpüĢdük. Nazim mənim
Bumerdesli dostum Rafiqlə Əlcəzair torpağında ilk
dəfə idi ki, görüĢürdülər. Rafiqlə Nazim Bakıda eyni
ali məktəbdə iĢləyirlər. Hiss olunurdu ki, Nazim
bizdən də çox darıxır. Axı zarafat deyil, o, ailəsiz, tək
yaĢayırdı. Bəli, burada uĢaqların təhsil alması üçün
Ģərait olmadığından, analar öz övladlarını evdə qoyub
buraya gələ bilmirlər. KiĢilərin isə ailəsiz Böyük
Səhranın “qapısı” ağzında “dayanması” həddindən
artıq çətindir. Öz-özümə deyirəm:
Bir az da döz, qardaĢ, döz. Məzuniyyətə az
qalıb. Evdə hər Ģeyi unudacaqsan.
Həmyerlimizi yola saldıqdan sonra baĢımın
ağrıdığını hiss etdim. Dərman almaq üçün əczaxanaya
252
yollandım. QarĢıma çıxan ilk əczaxanaya girdim.
Əczaçı məni görcək:
- Cənab-deyə müraciət etdi (Bu onlarda bir
adətdir.
Məncə
bu
adəti
onlar fransızlardan
götürmüĢlər. Bu o deməkdir ki, cənab, nə
istəyirsiniz?)
Mən:
- BaĢağrısı dərmanı verin zəhmət olmasa-dedim.
O, mənə bir dərman təklif etdi və xeyli təriflədi
(Yəqin əcnəbi olduğumu hiss etmiĢdi). Sonra soruĢdu:
- Siz əcnəbisiniz?
- Bəli-dedim.
- Hansı ölkədən gəlmiĢsiniz?
- Sovet ölkəsindən.
Sonra Əlcəzairdə dəfələrlə eĢitdiyim sözləri bu da
təkrar etdi:
- Axı siz rusa oxĢamırsınız?
Mən onun bizim ölkə haqqında müəyyən
məlumata malik olduğunu hiss etdim və bunu
yoxlamaq üçün dedim:
- Məgər Sovet ölkəsində yaĢayanların hamısı
ruslardır?
- Bilirəm, bilirəm-dedi. Sizin ölkədə müxtəlif
xalqlar yaĢayır. Siz hansı millətdənsiniz? Təsadüfən
azərbaycanlı deyilsiniz ki?
Sevincimdən az qala bu cavan oğlanı qucaqlayıb
öpəm. Əlcəzairdə iĢlədiyim müddətdə ilk dəfə idi ki,
mənim hansı millətə mənsubluğumu doğru güman
edənlə rastlaĢırdım. Azərbaycanı tanıyanlar çoxdur və
Dostları ilə paylaş: |